Voor degenen die fan zijn van de divergent triologie heb ik hier deel 4 geschreven.
De divergent triologie bestaat op dit moment uit 3 boeken
- Divergent (inwijding)
- Insurgent (opstand)
- Allegiant (samensmelting)
De boeken zijn geschreven door Veronica Roth
Het boek Divergent is ondertussen al verfilmt en uitgekomen op dvd en Blu-ray
De verfilming van Insurgent draait vanaf maart 2015
En De verfilming van Allegiant wordt in 2 delen gemaakt en draait in de bioscopen in 2016 en 2017
Er worden velen fanfics geschreven over wat er na allegiant gebeurt.
Ik heb besloten om het vierde deel voor mezelf te schrijven en dat wil ik graag met jullie delen en ik hoop dat jullie het leuk vinden!
Ik noem het vierde deel Resurgent (herlevend)
LET OP!!!
Als je de Divergent triologie niet hebt gelezen, maar hem nog wil lezen, dan raad ik aan dit verhaal niet te lezen, want dit verklapt hoe Allegiant eindigt!
Hoofdstuk 1 Tris
Ik voel mijn benen niet. Alles om me heen is wazig en ik voel steken van pijn door mijn hele lichaam.
In de verte hoor ik Tobias snikken. Christina staat naast me en huilt zo te zien ook, maar waarom? Waarom huilen Tobias en Christina?
Mijn zicht klaart op en ik zie dat ik in een doktersruimte ben. Ik zie dat het dezelfde ruimte is waar Uriah lag voordat hij stierf.
Ik probeer mijn hand samen te knijpen en het lukt me, mijn vingers bewegen. Christina begint te schreeuwen “ZE LEEFT NOG, ZE IS NIET DOOD, ZE IS NIET DOOD, ZE BEWEEGT!”
Ik zie dat Tobias meteen naar me toe rent. De dokter vraagt me om te praten en ik probeer de woorden naar buiten te krijgen, maar het lukt me niet. Tobias kijkt me aan, voor het eerst zie ik weer blijdschap in zijn ogen. Langzaam brengt hij zijn hoofd dichter bij het mijne en hij kust me zachtjes. Ik fluister heel stilletjes zijn naam “Tobias”. Hij kijkt me weer aan en probeert me overeind te helpen. Ik zit nu overeind op de tafel. “Als het je lukt om te lopen, mogen jullie samen even een rondje maken” zegt de dokter, hij geeft me een medicijn die helpt tegen de pijn en een glas water. Tobias legt mijn arm om zijn nek en ondersteunt me met het lopen. Iedere stap die ik zet doet pijn.
Ik snap niet waarom ze dachten dat ik dood was, het enige dat ik me nog kan herinneren was dat ik het geheugenserum had ingeschakeld en daarna was alles zwart geworden. Wat zou er met David gebeurd zijn? Gaat alles goed met Caleb?
Dit was hoofdstuk 1 