Dag dames, (sorry voor t lange bericht, ik heb echt hulp nodig)
Mijn vriend en ik zijn na 4 jaar een tijdje uit elkaar geweest om persoonlijke redenen. Voordat het uit was ging het natuurlijk al een tijdje niet zo goed, hij wilde nooit met mij afspreken, we deden alleen maar dingen die hij leuk vond en liet mij altijd alleen achter. Ik was natuurlijk hierdoor heel erg gekwetst en mijn moeder zag dit maar aan. Nu zijn we weer samen, en zijn al onze problemen opgelost. Maar nu moesten we natuurlijk weer voor de eerste keer bij elkaar op bezoek. Mijn moeder nam dit bezoek als een gesprek om hem duidelijk te maken dat hij het laatste jaar echt niet goed voor mij is geweest en dat ze dat heel vervelend vond voor mij, en dat ze hoopt dat hij dit keer wel goed voor mij zal zorgen.
Ik snap dat dit voor hem vervelend was, maar wel een beetje verdiend.
Nu is mijn vriend helemaal over de zeik hierdoor en wil onze relatie beëindigen omdat hij geen zin heeft in een schoonmoeder die zich overal mee bemoeit?
Ik kan mij hier enigszins wel in vinden natuurlijk, maar zijn ouders zijn nou ook niet bepaald een pretje om mee samen te leven en dat doe ik ook gewoon omdat ik van hem hou.
Mijn moeder is helemaal niet kwaad op hem ,en hij is van harte welkom en ze ziet hem zelfs als haar eigen zoon. (dit heeft ze in een excuus bericht naar hem gestuurd naderhand).
Ik heb echt zoiets van zet je er overheen en dan kunnen we weer gelukkig zijn, maar hij blijft zo hangen aan dat ene puntje.
We zien elkaar nog wel gewoon, maar hij denkt dat t zo niks meer wordt maar hij maakt t ook niet uit.
Ik ben nog steeds gewoon hartstikke lief tegen hem en doe zoals ik altijd al doe, maar ik ben nu toch wel flink gefrustreerd en bang om hem weer kwijt te raken.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen? hebben jullie misschien tips ik ben echt wanhopig nu.