Het is een lang verhaaltje, maar als jullie de tijd willen nemen om het te lezen en je mening te geven zou ik dat erg fijn vinden!
Ik heb 15 maanden een vriend gehad, het ging wel goed enzo. Laatste 4 maanden wel minder maar dat komt omdat ik me liet beïnvloeden door andere mensen. Nu is het uit, en ik vind het natuurlijk heel erg. Maar als ik terugdenk is het beter zo, want hij was niet wat ik wilde. Hij deed bijna geen moeite voor me, nooit vragen om af te spreken, vaak afzeggen en vaak geen zin hebben om af te spreken omdat hij ‘lam’ was. Het kan aan mij liggen maar hoe ik me ook voel, als ik echt voor de liefde ga zou ik zoveel mogelijk bij hem willen zijn (we zagen elkaar al redelijk weinig). En ik denk dat het ook zo beter is, maar ik heb het er natuurlijk wel moeilijk mee. Een half jaartje geleden heb ik een jongen leren kennen die me gelijk een leuk meisje vond en ik hem een leuke jongen, ik heb toen voor mijn vriend gekozen (waar het nu uit mee is) want ik wilde hem niet opgeven en ik hield ook nog voor hem. Die jongen heeft me toen gewoon met rust gelaten. Toen het uit was kwam hij terug en gingen we weer praten. Ik vroeg waarom hij nu terug kwam, zijn antwoord was dat hij me anders weer leuk zou gaan vinden en hij niet tussen mij en mijn (ex)vriend in wilde staan. Nu begin ik dus weer dingen voor die jongen te voelen en hij doet moeite voor me. Ik wil een tijdje rustig aan doen want het is net 4 weken uit. Maar ik weet dat die jongen goed voor me is, en hij heeft gezegd dat hij me alle tijd en ruimte wilt geven om het te verwerken en dat hij me wilt geven wat ik nodig heb. Maarja, ik heb ook nog verdriet om mijn ex.
Wat zouden jullie doen? Gewoon rustig aan doen met die jongen of hem helemaal links laten liggen en over een tijd pas terug komen als je echt over je ex heen bent?