Psycholoog

Liefde & Boys
#1

Ik heb nu ongeveer een jaar een relatie met mijn vriend. En het gaat over het algemeen best wel goed tussen ons… Alleen heeft mijn vriend nogal een moeilijke tijd gehad thuis. En hij vindt het moeilijk om met al zijn problemen en ervaringen om te gaan. Ook al kan hij met mij overal over praten en is het enige wat ik wil hem helpen… Maar nu gaat hij dus sinds een paar maanden naar een psycholoog…

Alleen nu heb ik dus echt het gevoel dat dit juist alles verpest in onze relatie… Ik heb het gevoel dat ik echt gefaald heb, omdat ik hem blijkbaar nergens mee kan helpen… Ook heb ik het idee dat hij haar meer vertelt dan hij mij vertelt en dat is ontzettend frustrerend. Ik voel me gewoon niet goed genoeg voor hem. En ik vind het super erg dat hij bij iemand anders is om over zijn gevoelens te praten… Als het voor hem helpt, dan ga ik hem natuurlijk niet tegen houden, maar ik heb het er zelf eerlijk gezegd heel moeilijk mee. Ik ben zelfs een soort van jaloers. En ik heb het gevoel dat we nergens gewoon prive met z’n tweeen over kunnen praten… Zonder dat die psycholoog alles weer moet horen…

Ik zal me wel aanstellen, maar het voelt toch echt alsof het onze relatie verpest…

Help please.

#2

Ik heb zelf al vaak gepraat met een psycholoog en dit is misschien niet wat je wil horen maar het helpt echt vele beter om te praten met iemand die je niet kent. Ik wou mijn problemen niet met vrienden en familie omdat ik ze niet wou kwetsen. Ik wou niet dat ze dachten dat het hun schuld was. Het lucht echt enorm op om het te vertellen die totaal buiten het verhaal staat.
Ik snap ook wel dat dat niet gemakkelijk is voor jou en je jaloers voelt maar op langere termijn helpt een psycologe echt wel.
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie zijn maar bij mij heeft het heel goed geholpen en vind niet dat je je aanteld.
Ik weet ook wel dat ik nog een beetje jong ben om over deze zaken te oordelen maar ik heb het zelf meegemaakt.
sterkte hé !

#3

ik denk dat je zelf je relatie verpest als je zo door gaat, sorry het klinkt hard maar ik vind wel dat het zo is.
je vriend heeft een moeilijke tijd gehad en vind het lastig om hiermee om te gaan, het is al knap dat hij nu professionele hulp heeft gezocht.
het is toch fijn dat hij zijn ei kwijt kan bij iemand die er verstand van heeft?
je hoeft echt niet jaloers te zijn daarvoor.

#4

Bij mij persoonlijk heeft een paar maanden nog heel weinig uitgehaald omdat de psycholoog best de tijd nodig heeft je te leren kennen. Zijn er voorbeelden waaruit je kan ophalen dat het de relatie verpest? Een psycholoog is ervoor om iemand met problemen te helpen, het is vrij normaal dat mensen daar hun zegje makkelijker kunnen doen. Als het niet nodig was bestond het hele beroep niet, het is dus niet iets aparts dat hij dingen aan een psycholoog kwijt wilt en ik zou me er echt geen zorgen over maken. Geef hem de tijd en laat hem ook een beetje zijn eigen keuzes maken en wat vrijheid hebben, het kan best zijn dat hij daardoor opener word dan als je hem op z’n huid zit en alles wilt weten.

#5

Tja, waarom gaan mensen naar psychologen in plaats van de mensen die ze kennen? Mijn eerste gedacht is dat psychologen gewoon veel meer ervaring hebben en ook veel meer kunnen bijdragen dan jij. Sorry, ik weet dat je wil helpen, maar anderen helpen is nu eenmaal haar beroep. Zij heeft ervoor gestudeerd. En misschien heeft hij het gewoon nodig om met iemand erover te praten die hij niet kent. Ik vind eerlijk gezegd wel dat je je aanstelt. Als iedereen daar zo’n probleem van zou maken als jij, zou niemand nog naar psychologen gaan en ik weet niet of dat zo goed zou zijn…

#6

Heb je er trouwens ook bij nagedacht dat het zo kan zijn dat hij verhalen heeft waar hij bang is mensen mee af te schrikken/ dat mensen negatief over hem denken? Mijn vriend had dit ook en het had ook een tijd geduurd voordat hij het durfte te vertellen, gewoon omdat hij bang was dat ik er van zou schrikken of er moeite mee zou hebben. Ook al zei ik dat dat niet zou gebeuren, bij zijn gevoel wilde hij toch oppassen. Kan best dat dit bij jou ook het geval is, sommige dingen wil je gewoon voor je houden omdat je bang bent voor wat andere vinden. Er zijn toch ook zat dingen die je niet eens aan je ouders verteld?

#7

^Bovendien weet ze ook niet zeker of hij haar meer vertelt. Het is gewoon een ‘gevoel’ dat ze heeft. Het kan evengoed zijn dat die jongen gewoon zijn verhaal aan nog iemand kwijt moet…
@TS: misschien moet je er gewoon eens met hem over praten als het je zo erg dwarszit. Maar probeer hem wel niet met nog meer problemen op te zadelen.

#8

Misschien dat je aan hem kan vragen of het goed is dat jullie er over praten als hij weer een afspraak heeft gehad. Niet alle details natuurlijk, maar gewoon in grote lijnen wat er ter sprake is gekomen. Leg uit dat je het moeilijk vindt dat hij z’n gevoelens bij iemand anders uitstort en dat dat ervoor zorgt dat je je tekortgeschoten voelt.

#9

Ja, natuurlijk heb ik het er ook al met hem over gehad. Ik bespreek echt alles met hem. Naast m’n vriend is hij ook direct m’n beste vriend, maar ik heb gewoon het gevoel dat dat andersom niet zo is… En dat hij dingen niet een mij wil vertellen enzo. Er zijn ook dingen die die wel heeft vertelt, ook al was hij bang dat ik vond dat hij zich aanstelde of dat ik direct conclusies zou trekken. Maar dat heb ik helemaal niet gedaan. Het is ook niet dat ik het zo makkelijk heb gehad altijd… Maar goed, ik ben niet naar een psycholoog gegaan toen. En het is allemaal ook wel goed gekomen. Tuurlijk is er altijd wel iets, en dingen gaan nooit zoals je zelf wilt. (Bij mij niet tenminste). Maar ik heb gewoon het gevoel dat ik er niet voor hem ben zeg maar. Dat ben ik wel, maar het voelt alsof ik niks voor hem kan doen en daardoor voel ik me zo machteloos…

Ik snap niet eens waarom ik het zo erg vind dat hij daar nu heen gaat. Want er waren ook dingen wat ie mij aandeed en wat hij echt niet wil doen en wil veranderen. Maar ik word nu ook gewoon veel sneller boos op hem dan eerst. Puur omdat hij dat altijd bij mij deed. En heel vaak helemaal flipte terwijl ik niks had gedaan… Dat heeft me heel erg verandert in mijn gedrag naar hem toe en naar andere mensen toe… Maar ik houd nu niet minder van hem ofzo.

#10

Dat gevoel moet je opzij zetten. Hij zegt waarschijnlijk bepaalde dingen niet omdat het of niet heel belangrijk is of omdat hij je niet lastig wilt vallen/kwetsen. Hij zoekt nu professionele hulp, zoals je wilde, en hierdoor kan hij zich ‘‘beter’’ voelen. Leg het naast je neer voor hem. Anders voelt hij zich nog naarder. Het is echt niet persoonlijk bedoelt.

#11

Het is echt geen vereiste als beste vrienden of vriend en vriendin om elkaar ALLES te vertellen. Ik denk dat je een beetje hoge eisen stelt aan jou beeld van een romantische/vriendschappelijke relatie.

#12

Nee weet ik. Maar ik vertrouw hem gewoon wel… Ik heb sowieso geen echt goede band met m’n ouders… En ik heb niet veel goede vriendinnen die ik alles vertel. Dus ik heb eigenlijk vooral m’n vriend…

#13

Als je eenmaal zo’n gevoel hebt is het lastig eraf te komen, dat is jammer. Misschien helpt het om het met hem erover te hebben? Niet over zijn problemen maar over hoe jij dat ervaart. Dingen uitpraten kan altijd een hele opluchting zijn! Ik zou wel opletten dat je het niet te zwaar maakt aangezien hij al problemen heeft, maar je kunt het hier denk ik wel redelijk over hebben.

#14

Ja we hebben het er ook over gehad, maar ik voel me nog precies het zelfde. Dus voor mij heeft het gewoon niet gewerkt… Mede ook omdat hij niet echt wist wat hij er op moest zeggen en niet veel dingen zei behalve ‘Oh…’ en dat het niet z’n bedoeling was om me zo’n gevoel te geven… Maar ja. Dat weet ik ook wel.

#15

Misschien is het een idee om eens samen een gezellige dag te organiseren. gewoon lekker je gedachten even weg van zorgen. Heb je toch weer een dag om naar terug te kijken en zo te herinneren hoe leuk jullie het samen hebben en dat je je geen zorgen hoeft te maken.

#16

Jaa, dat is wel een goed idee.

#17

Een psycholoog is nou eenmaal gespecialiceerd. Jij niet. Het is juist goed dat hij gaat omdat hij zichzelf dan weer beter gaat voelen. Ik ga zelf ook naar een psycholoog en ik vind dat ook fijner dan praten met mijn vriendinnen. Mijn vriendinnen kunnen knikken en zeggen hoe erg ze dingen voor me vinden maar ze hebben GEEN idee. Een psycholoog wel. Het voelt gewoon beter.

#18

Same here, Het zorgt ervoor dat je je onbewuste emoties kwijt raakt en onbewuste stress

Hij vind jou zeker niet onbelangrijk maar het is echt beter voor hem , zo zijn bepaalde dingen ( lang niet alles) makkelijker te verwerken

Sterkte

#19

Zeg je dit nu als argument waarom je vriend niet meer naar een psycholoog toe zou moeten gaan? Want zo ja, dan vind ik het niet echt een geldig argument. Ik bevind me op hetzelfde vlak als jij, wat dat betreft - ik los mijn problemen liever zelf op en voel niet zozeer de behoefte om daar eens met een ander over te gaan praten, maar als jouw vriend dat liever wel doet, is het toch alleen maar gunstiger voor hem dat hij wel gaat? Iedereen heeft een eigen manier waarop zij dingen willen verwerken en als jouw vriend daarvoor naar een psycholoog wil gaan, is dat wat mij betreft ook zeker geen vreemde of onverstandige keuze.
Stel dat hij niet meer zou gaan om jou een plezier te doen, dan denk ik echt niet dat hij opeens alles wat hij normaal gesproken aan de psycholoog vertelt opeens aan jou zal vertellen. Er is een reden dat hij in eerste instantie al een psycholoog had ingeschakeld. Ik kan me indenken dat je het ergens wel vervelend vindt, maar laat het gewoon los. Wees blij voor je vriend dat hij ermee bezig is en steun hem vooral. Doordat jij je er zo negatief tegen opstelt, wordt het voor jouw vriend ook niet makkelijker.

#20

Wees blij dat je vriend naar een psycholoog gaat en niet alles opkropt.
Dat jij niet naar een psycholoog bent geweest toen je problemen had, mag voor je vriend geen reden zijn om niet te gaan.
Soms lucht het op om met iemand anders te praten dan je vriend/vriendin, dan hoor je ook eens hoe iemand anders erover denkt en hoe die ermee zou omgaan. Zet je erover, het is misschien niet altijd even gemakkelijk maar ik denk dat je vriend nu even op de eerste plaats komt.