Heeii,
Ik zit dus heel erg met mijn huidige thuissituatie.
Mijn ouders zijn 2½ jaar gescheiden.
Mijn moeder woont samen met haar vriend en mijn broertje, in een normaal huis.
En ik woon bij mijn vader, in een klein kamertje, zonder privéruimte ofzo.
Mijn ouders zitten dus ook dik in de schulden, wat nog een paar jaar gaat duren.
Maar waar ik dus het meeste mee zit is mijn moeder. Het is haar schuld dat we schulden hebben en in deze situatie zitten. Ze liegt over haar ziekte (ze zegt dat ze reuma en ME heeft), ze liegt tegen de gemeente en daarbij betaalt ze ook nog amper mee aan de schulden, en laat mijn vader voor alles opdraaien. Ik heb het haar ook een paar keer duidelijk willen maken dat ze fout zit. Dan zegt ze wel van dat weet ik. Maar dan zeg ik dat ze het moet veranderen en dan gaat ze weer tegenstribbelen, dat ze er niks aan kan doen enzo. Ik heb ook al een paar keer gezegd dat als ze er niks aan verandert, dat ik dan niks meer te maken wil hebben met haar zodra ik zelfstandig kan wonen. Alleen lijkt dit haar niks te interesseren. Ik zit hier echt mee, het lijkt me ook hartstikke moeilijk om contact te verbreken met je eigen moeder…
Heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie, of is er iemand die al een tijdje geen contact meer heeft met moeder? En hoe is dat dan? Voel je je er wel opgelucht door ofzo, of voel je je dan nog hartstikke beroerd? Of heeft iemand tips wat ik moet doen met mijn moeder?