Ik zit met een lastig probleem. Ik ben een tijdje geleden zeg maar nogal heftig aangerand geweest door een jongen… sindsdien schrik ik echt van aanrakingen. als een jongen bv met me flirt en dan z’n hand op m’n been legt ofzo schrik ik en trek ik mijn been weg, ook al vind ik die jongen leuk, het zit gwn bij me ingebakken nu zeg maar… Ook bv dicht bij een jongen dansen vind ik niet fijn en hij moet al helemaal niet proberen me vast te grijpen ofzo want dan panikeer ik gewoon.
Nu vind ik dit zelf natuurlijk heel erg vervelend… ik heb sinds die aanranding geen vriendje meer gehad. ik word ook een beetje bekeken als een “ijskast” door mensen die niet weten wat er is gebeurd omdat ik aanrakingen zo veel mogelijk vermijd omdat ik weet hoe slecht ik daarop reageer…
nu vroeg ik me af of er hier meiden zijn die zich daar wat in herkennen en hoe jullie er terug bovenop zijn geraakt, of of jullie gewoon tips voor me hebben want ik ben het echt zo beu dat ik niet gwn zorgeloos kan flirten en dansen met jongens en me dan altijd slecht voel als er zoiets gebeurd…
Ik ben nooit aangerand
Maar door al die verhalen van verkrachtingen enzo(films boeken)
ben ik meteen super bang als een jongen naar me kijkt of aanraakt ofzo
nja succes dermee!
Dat had ik ook toen ik pas was aangerand, ik kon toen echt bijna gaan huilen als mensen onverwacht aan me kwamen enzo.
Nu is het een jaar geleden en het gaat veel beter nu :3
Dus geef het tijd, en veel sterkte ofcourse :]
@ Grinding: probleem is bij mij dat dat tijdje niet echt een tijdje is, het is al anderhalf jaar geleden… ik dacht in het begin ook dat het wel voorbij zou gaan maar blijkbaar niet 
Ow, nja wss heb je gewoon wat meer tijd nodig maar ik snap wel dat het frusterend is.
Ben je trouwens wel in therapie ofzo geweest?
Ben 1 keer naar de psychiater geweest een maandje nadat het gebeurd was om te kijken hoe het met me ging. maar zij zei dat ik wel in orde leek dus ben verder niet meer gegaan… jij wel?
Ze zei dat je wel in orde leek?
Wtf, als ze haar werk goed wil doen hoort ze wel te zien dat dat niet het geval was/is.
Ja ik ben wel een paar keer naar slachtofferhulp geweest, vond het echt verschrikkelijk in het begin om alles te vertellen enzo maar achteraf gezien heeft het me wel geholpen (:
Ik ben niet aangerand, maar ik heb altijd al moeite met aanrakingen.
Ik weet niet hoe het komt;
Het zit in m´n systeem, ik vind het gewoon niet prettig; zelf bij mijn ouders bijvoorbeeld.
Die zijn er wel aan gewend.
Maar ik vind nu dus een jongen leuk, en hij vindt mij ook heel leuk.
We hebben afgesproken en gingen film kijken;
hij begon gewoon heel rustig met m’n hand vasthouden en een beetje over m’n arm aaien, dat was geen probleem. Op die manier kan je er ook aan wennen, maar ik zou zeggen, als je in een zelfde situatie terechtkomt, vertel het die jongen gewoon. Dan kan hij er rekening mee houden, langzaam aan doen, en denkt hij ook niet dat het aan hem ligt.
heb precies hetzelfde gehad…
ook niemand begreep het, maar na een tijdje ( een jaar) liet ik lichte aanraking toe van de jongen die ik leuk vond (ook al paniekeerde ik maar dat negeerde ik gewoon) en even later kregen we en, in een maandje, was ik er helemaal overheen en vond ik het heerlijk om te knuffelen op alle manieren.
bedankt meiden… vind het toch al fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben met dat probleem… en @ grinding, wat doen ze juist bij zo’n slachtofferhulp? mss dat het mij kan helpen.
Eigelijk ongeveer hetzelfde als bij een psychiater, veel praten enzo.
Ze bieden wel veel steun vind ik :3 ik voelde me er heel begrepen, en dat had ik bij mn vrienden en thuis niet.
Weet trouwens niet of ze in Nederland ook slachtofferhulp hebben (woon zelf in België) mss dat het daar anders heet?
Gewoon in therapie gaan, zelf vind je het ook niet leuk dat je zo reageert op aanrakingen. Zoek wel iemand die bij je past. Je therapie moet natuurlijk wel helpen 
ben ook belgische hoor… hoe kan je in zo’n groep gaan of is het geen groep?
Ow oke xD
nee is geen groep, normaal krijg je het automatisch als je aangifte doet maar je kunt het ook zelf aanvragen, heb ik ook gedaan (:
vervelend zeg ja ik weet niet, ik heb het zelf ook alleen is er met mij nooit wat gebeurt voor zover ik mij kan herinneren. ik denk dat therapie wel zal helpen!!
Het is echt heel vervelend,
gewoon stapje voor stapje denk ik!
mss moet je er met iemand over praten, een psycholoog ofzo. Het kan echt helpen.
bedankt meid… ik ga denk ik het dan maar eens aanvragen ofwel zoeken of er mss een groep is voor mensen die het proberen te verwerken (lijkt me goed voor me om mensen te ontmoeten die weten hoe het is). kvind het eng lijken om naar een psych ofzo te moeten gaan maar wie niet waagt niet wint… bedankt he!
hulp zoeken van by die speciale mensen?
veel succes ermee meid!
ik snap je echt helemaal. Ik ben ook aangerand door mijn ex…
Aan het begin kon echt niemand me aanraken of dicht bij me staan, maar dat is nu wel beter geworden. Je moet het gewoon stapje voor stapje doen,
Sterkte meid! Ik hoop dat je er snel overheen komt <3