Hoi meiden!
Ik ben al heel lang lid van het Girlscene forum, maar wegens privacyredenen heb ik even een ander account aangemaakt…
Het zit namelijk zo, ik heb al meer dan een jaar een probleem met het zusje van mijn vriend, maar nu begint het echt uit de hand te lopen en ik weet gewoon echt niet meer wat ik ermee aan moet.
Ik heb het er ook wel met mijn beste vriendinnen over gehad, maar verder wil ik niet dat meer bekenden dit weten uit respect naar mijn vriend en zijn ouders toe. Daarom dat ik het even hier anoniem op 't forum wil proberen…
Mijn vriend en ik zijn nu bijna twee jaar samen en we zien elkaar eigenlijk elke dag. We zijn beiden 22 jaar. We wonen nog thuis, maar we gaan zeer binnenkort samenwonen.
Ik zal even bij het begin beginnen. Toen mijn vriend en ik pas een relatie hadden, kwam ik er natuurlijk snel achter dat hij een zusje had die twee jaar jonger was dan ik. Ik weet nog dat ik toen tegen mijn vriend heb gezegd dat ik het zo leuk vond dat hij een zusje van ongeveer mijn leeftijd had, waarop hij al antwoordde dat ik daar nog wel op terug ging komen :’).
De eerste weken dat ik daar thuis kwam was zijn zusje ontzettend gezellig en lief tegen mij, we gingen ook regelmatig leuke dingen met haar erbij doen. Ik merkte wel al snel dat ze iets anders was dan de meiden waar ik normaal mee omging: zij ziet school/ een opleiding echt nog als iets ‘vervelends waar ze toch geen zin in heeft’ (ze volgt wel een mbo opleiding), blowde steeds meer (uiteindelijk elke dag), had eigenlijk altijd wel ruzie met iemand/ vrienden of vriendinnen, scheldt veel en ze gedraagt zich een beetje ordinair tegenover jongens. Ik ben zelf met heel andere dingen bezig en werd op de middelbare school eigenlijk altijd een beetje nerveus van dit soort type meiden:’), maar ik had zoiets van: ze is gewoon heel aardig en lief tegen mij, dus dan zie ik hier natuurlijk helemaal geen probleem in, ieder z’n eigen ding natuurlijk!
Op verloop van tijd begon ze heel vervelend te doen tegen mijn vriend. Nu hebben broers en zussen wel vaker ruzie dacht ik, maar dit was echt al op een ander niveau dan dat je gewend zou zijn van broers en zussen van die leeftijd (18 en 20): ze ging gewoon uit het niets onnodige vervelende opmerkingen naar hem maken, daarna werden het beledigende en uiteindelijk gewoon grove onbeschofte opmerkingen, terwijl mijn vriend helemaal niets fout deed: hij deed gewoon elke dag z’n ding en trok zich niet veel van haar aan. Later hoorde ik van mijn vriend dat ze dit ook over mij deed, achter mijn rug om natuurlijk.
Ik vond dit natuurlijk heel vreemd en ik voelde me daardoor best opgelaten bij hem thuis, ik had haar immers nooit iets misdaan en was altijd aardig, maar ik had verder zoiets van laat haar maar gewoon, het zal wel vanzelf overgaan.
Ik wist daarbij wel dat ze onzeker was, ze is zelf best flink en daardoor dus onzeker over haar lichaam. Ze wilt dolgraag een vriend maar omdat ze zich zo sletterig opstelt willen jongens haar alleen voor een avondje… Ik dacht dus dat het een beetje met jaloezie te maken had en dat vond ik dan wel weer een beetje sneu.
Helaas werd het steeds erger.
Ze probeerde altijd de boel op te naaien door vervelend of gemeen te doen: ze zei me niet eens hoi meer als ik kwam, als zijn ouders weg waren en wij zaten te leren in onze tentamenweek ging ze expres de muziek keihard zetten of op een andere manier expres lawaai maken, als we even naar buiten gingen sloot ze soms gewoon de deur af zodat we niet meer binnen kwamen, toen zijn ouders op vakantie waren nodigde ze elke dag een groep mensen uit om vervolgens de hele nacht door keihard muziek te draaien en het hele huis overhoop te gooien met alcohol en wiet etc. en dit was een normale week waarin iedereen gewoon naar school moest!
Haar hierop aanspreken heeft absoluut geen zin, ze gaat gewoon door en indien mogelijk nog een stapje erger… Het is echt ziekelijk gewoon!! Hierdoor had ik gewoon steeds minder zin om bij m’n vriend thuis te komen en dit deed ik dus ook bijna niet meer.
Vorige week is het echt uit de hand gelopen, mijn vriend en ik hebben tentamenweek en hadden allebei belangrijke toetsen. We zaten bij hem thuis aan de keukentafel te leren en mevrouw kon het natuurlijk weer niet laten om expres lawaai te maken etc.
Mijn vriend sprak haar erop aan en wederom had het weer geen zin. Ze begon hem zelfs uit te lachen. Dit was echt het punt voor mij dat het na al die tijd gewoon genoeg was, dit kon toch niet op deze manier ?! ik had een dag later een belangrijke herkansing en ik móést echt leren.
Toen heb ik haar op een iets minder vriendelijke manier dan normaal :’) verzocht om eens op te houden met dit kinderlijke gedrag en eens te accepteren dat er wél mensen bestaan die serieus met hun opleiding bezig willen zijn.
Ze was natuurlijk helemaal niet gewend dat ik een keer iets terug zei en toen flipte ze in een keer helemaal door. Ze vloog me gewoon aan, gaf me een flinke duw en probeerde me te slaan… ik ben best smal gebouwd en zij is heel flink, ik kon me dus helemaal niet verweren tegen haar mocht ik dat willen… mijn vriend zag dat en sprong er tussen en werd ontzettend kwaad, duwde haar weg en ineens waren die twee aan het vechten… ik probeerde m’n vriend weg te trekken en was in paniek naar haar aant roepen dat ze op moest houden en dat ik nog nooit zoiets als dit had meegemaakt, daarna richtte ze zich weer tot mij en begon me echt voor de meest belachelijke dingen uit te schelden en te beledigen. Uiteindelijk ging ze zelfs dreigen dat ze een mes zou pakken en nog allemaal achterlijke dingen…
Uiteindelijk ben ik weggevlucht en was helemaal in shock.
Het ergste is nog, dat de ouders van mijn vriend er echt ontzettend luchtig over doen, zelfs na dit: ‘ach, het is toch maar een broer-zus ruzie…’.
Na dit heb ik besloten om niet meer bij mijn vriend thuis te komen. Ik bedoel: vervelende opmerkingen zijn niet leuk maar die kan ik nog wel negeren, maar dit is gewoon gevaarlijk geworden. Dat meisje spoort gewoon echt niet, maar er is ook gewoon niemand die haar een halt toeroept.
Nu ben ik met pasen niet daar thuis geweest, wat de ouders van mijn vriend absoluut niet leuk vonden. Zij vinden dat ik me hier maar overheen moet zetten en het lijkt wel alsof ze haar constant willen beschermen… Ze begrijpen me op zich wel maar ze doen er ook verder niks aan, het lijkt wel alsof zij dit gewoon normaal vinden…
Ik vind dit echt alles behalve normaal, vooral voor een meisje van inmiddels 20 jaar.
Mijn vraag is: what the fuck moet ik hier nou mee doen? Ik wil gewoon echt niet meer in contact komen via welke vorm dan ook met zijn zusje, maar aan de andere kant gaat dat ook een beetje moeilijk natuurlijk aangezien ik met mijn vriend ga samenwonen en dus van plan ben om mijn leven met hem door te brengen…
Wat zouden jullie doen in deze situatie? Is er eigenlijk wel iets dat ik nog kan doen als praten niet werkt? Ik weet het ook niet meer… De sfeer wordt er iig niet beter op en mijn vriend en ik hebben ook al de nodige conflicten hier over gehad… Ik ben echt absoluut niet van plan om nog een minuut van mijn leven aan haar te verspillen maar helaas is dit makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik wil nog even zeggen dat ik het heel lief vind als je dit grote pak tekst hebt gelezen, want volgensmij is het erg veel