Probleem met verliefd worden

Liefde & Boys
#1

Hoi iedereen,

Dit klinkt misschien raar, maar ik dúrf niet meer verliefd te worden op iemand. Soms heb ik echt wel gevoelens maar die probeer ik dan zo veel mogelijk te negeren en die persoon wil ik dan ook het liefst vermijden. Dit komt doordat mijn vorige (en voor het eerst redelijk serieuze) relatie echt niet goed was verlopen. Toen was ik namelijk ook heel snel verliefd op iemand geworden en kwam ik er later achter dat ik hem helemaal niet leuk vond. Ik had niet goed gekeken naar hoe hij echt was en zag alleen de mooie dingen. Toen had ik nog wekenlang met een schuldgevoel rondgelopen omdat ik aan de ene kant dacht dat ik niet voor niets op hem was gevallen, maar aan de andere kant er toch geen goed gevoel meer bij had. Uiteindelijk had ik het wel uitgemaakt, maar heb er nog heel lang mee gezeten en jongens zo veel mogelijk vermeden. (Dit is nu trouwens een jaar geleden gebeurd).

Nu vind ik (denk ik) een jongen die ik net heb leren kennen ook best leuk, maar elke keer als ik gevoelens heb of verlegen wordt (dus de normale symptonen van verliefd zijn), word ik boos op mezelf omdat dat zegmaar niet mag van mezelf. Ik wil namelijk echt niet door dezelfde drama heen gaan als een jaar geleden. Dat heeft mij toen namelijk echt bijna depressief gemaakt en maakte me aan het twijfelen over alles.

Alleen ik weet wel dat het niet goed is om dat tegen te houden. Het kan (schijnbaar?) namelijk ook goed gaan, maar ik ben echt als de dood dat het weer misgaat en die ellende wil ik niet nogmaals doormaken…

Heeft iemand een advies voor me? Zou ik bijv. gewoon weer een sprong in het diepe moeten doen of tsja… iets anders? Ik weet er echt geen raad mee.

Alvast bedankt in ieder geval!

X

#2

*High five*! Alleen heb ik nooit een relatie gehad en heb ik eigenlijk geen idee waar het vandaan komt…

Je bent in ieder geval niet de enige :’)

#3

Haha dat had ik al wel vaker gezien op girlscene ja, dat er veel meiden zijn met bindingsangst. Alleen ik kan me denk ik wel binden, maar ik ben dan bang dat ik bijvoorbeeld ‘‘ik hou van je’’ of gewoon andere lieve dingen ga zeggen tegen iemand, terwijl ik dat niet echt meen (dus nog twijfel over die persoon). Dat is namelijk echt slopend om te twijfelen over iemand en toch door te gaan met wat je doet…

#4

Ik heb bindingsangst waardoor ik voordat ik mijn vriend leerde kennen nooit verder dan een eerste date kwam. Geloof mij als je eenmaal echt verliefd bent dan houd je dit gevoel niet tegen. Het gaat een worsteling van gevoelens worden maar als je echt iemand leuk vind overwin je dit.

Niet op zoek gaan naar de liefde maar de liefde naar je toe laten komen is mijn advies. Hoe meer je er mee bezig bent hoe gefrusteerde je wordt. Ga ook nooit een relatie aan omdat je denkt dat dit moet, ga pas een relatie aan als je zeker weet dat je dit echt wil. Maak je dus geen zorgen je komt vanzelf die ene lieve persoon tegen. Hoe erg je angst ook is ik weet zeker dat er iemand is die sterker is dan de angst en je hartje veroverd.

#5

Ik noem mijn ‘probleem’ ook geen bindingsangst, maar meer toegevingsangst. Ik hoop eigenlijk dat ik er nu nog niet klaar voor ben om toe te geven dat ik verliefd ben. Zowel aan mezelf als aan anderen.

De eerste (en direct ook de laatste) keer dat ik voor mezelf zoiets had van: ‘Oké, dit is het, ik vind hem leuk.’, is 4,5 jaar geleden. En toen ik dat na een half jaar eindelijk op een rijtje had, was ik te onzeker om het aan de rest van de wereld toe te geven. Nu ben ik denk ik gewoon bang voor dat gevoel van geen controle hebben en onzekerheid.

#6

@Loveone ik begrijp wat je bedoelt, maar zelfs als ik al behoorlijk verliefd ben op iemand (en ik weet hoe dat voelt), dan ben ik nog erg kritisch naar die persoon toe. Mijn gevoel denkt dan zegmaar dat die persoon helemaal geweldig is enzovoort, maar mijn hoofd zegt van: Ja maar is hij nou wel echt zo leuk? Dan ga ik echt expres dingen zoeken die er niet goed aan hem zijn, ook al zijn dat de stomste, onbelangrijkste dingen. Dat komt gewoon omdat ik bang ben weer met de verkeerde persoon verder te gaan. Echt heel frustrerend…

Ik vermijd jongens ook juist of let er gewoon niet op, maar soms word ik toch verliefd op iemand en dan is het echt heel frustrerend

#7

Ja zo kan je het ook noemen, het lijkt in ieder geval wel op elkaar. En ja, dat heb ik ook wel eens gedacht maar ik ben inmiddels bijna 18 en ik denk dat als ik echt verliefd op iemand wordt dat het dan geen kinderliefde meer is. En sowieso denk ik dat je dit probleem op elke leeftijd kunt hebben… Vind het echt lastig, want aan de ene kant wil ik wel toegeven, maar aan de andere kant ben ik bang dat het dan fout gaat…

#8

heel erg vervelend voor je! ik snap dat je ermee zit, ik heb hier zelf ook vaak last van. Toch ben ik er zelf 100% van overtuigd dat verliefd worden niet iets is wat je doet, maar iets wat je overkomt, en dus niet in de hand hebt.
De enige tip die ik je kan geven is: laat het. Ga de jongens niet uit de weg, zoek geen negatieve dingen over ze op, laat het lekker zitten! kijk maar waar je uit komt. Kom je in aanraking met een persoon waar je verliefd op bent (of heel leuk vindt), overhaast dan niks! Dat gaat namelijk niet werken. Neem de tijd om je gevoelens in te laten zinken en als je er echt voor wil gaan, probeer je er dan overheen te zetten. Dat is niet makkelijk, maar met een beetje werk, is het het wel waard.

ik weet niet of je hier iets aan had maar in ieder geval succes!

#9

Ja, dat is wel een goed advies Daydreamer. Ik vind nu een jongen leuk die ik eigenlijk nog maar 1x gezien heb (maar wel regelmatig spreek via facebook.) Zal ik dan gewoon wat vaker met hem afspreken? Zelfs dat lijkt me al helemaal niks (niet vanwege de jongen maar gewoon het idee dat je dan closer met iemand wordt) , tsja…

#10

uppie

#11

ik zou het wel doen! ik zie (stiekem) ook altijd heel erg tegen op het afspreken met mijn vriend (pas sinds twee maanden, dus nog niet serieus) maar het is altijd hartstikke leuk!