Hee!
Hmm, hoe ga ik eens beginnen… Ik zal eerst wat uitleg geven…
Ik heb dus een vriend, al 21 maand, met wie het opzich heel goed gaat… Het enige probleem is zijn moeder… Mensen die mijn vorige topic of het ‘lucht je hart hier kun je alles over hem kwijt’ topic zullen het misschien beter begrijpen…
Er was altijd al veel gezeur rond die moeder… Ze is heel streng en wil gewoon altijd gelijk hebben. Hierdoor hebben we al wel vaker ruzie gehad…
Nouja, nu zit het dus zo: Afgelopen vrijdag ben ik bij hem geweest. Hij zou die zaterdag bij mij komen, en die avond helpen als zwarte piet bij de korfbalveriniging waarbij ik speel. Zijn moeder had die vrijdag gezegt dat ze alleen nog over zondag twijfelde en dat hij zaterdag wel mocht gaan. Dus hij was onderweg naar mij, en toen kwam hij zijn moeder tegen. Ze was helemaal boos en schold hem uit voor lul, en riep waarom dat hij weg was gegaan etc. Toen heeft mijn vriend dus -ik weet dat het dom was- trut tegen haar geroepen. Hierop werd ze helemaal gek, en is hij doorgefietst. Toen kreeg hij dus een sms van zijn vader dat hij onmiddelijk naar huis moest komen.
Ondertussen was hij al bij mij aangekomen, en omdat het zo koud was, was hij zich even aan het douchen. Ik zag dat ik een gemiste oproep had van zijn vader en besloot er heen te bellen. Toen zei hij dus tegen me dat Jakko naar huis moest komen en dat hij 1 maand lang niet meer bij mij mocht komen (ik mag wel een keer bij hun komen) 1 maand lang is dus de hele feestmaand… Geen sinterklaas, geen kerst en geen oud en nieuw…
Persoonlijk vind ik deze straf zwaar overdreven, maar dat is het probleem niet. Zaterdag heb ik een feest van mijn tante, ze word 50 jaar en wij (mijn vriend dus ook) zijn ook uitgenodigt. We moesten ons van te voren opgeven (i.v.m. reservering) en dat hebben we dus ook gedaan. Ook hier willen zijn ouders hem niet naar toe laten gaan. Ik vind dit gewoon stom. Sowieso omdat hij ons zaterdag met het zwarte piet spelen ook al heeft laten zitten en we dus op het laatste moment alles moesten regelen.
Ik ben er ook gewoon boos om, omdat ik het oneerlijk vind: in princiepe heb ik nu dezelfde straf als hem, ook omdat ik helemaal nog niet zover mag fietsen i.v.m een operatie die ik heb ondergaan.
Dit maakt het dus allemaal heel moeilijk… Ik weet ook gewoon niet wat ik moet doen. Ik ben zo boos op zijn ouders… Ik bedoel ze weten best dat ik daar niet vaak langs kan komen, en ik vind het egoistisch dat ze mij ervoor laten boeten, en ook andere mensen zoals mijn vader, mijn tante etc. Njah, Hij heeft ook gezegt tegen zijn ouders dat ik er boos om ben, en dat maakt hun alleen nog maar meer boos.
Nu weet ik dus niet wat ik moet doen… Ze heeft zoiets ook al eens eerder gedaan. Eigenlijk wil ik dus ook niet naar hun huis toe, gewoon omdat ik het er echt niet mee eens ben.
Wat zouden jullie doen? Zouden jullie niet heengaan? Of zouden jullie gewoon alles over je heen laten komen.
Sorry voor het hele warrige verhaal. En alvast bedankt voor de reacties…
