Hey meiden,
Ik moet mijn verhaal even kwijt en zou graag weten wat jullie van mijn situatie vinden.
Sinds september 2014 heb ik een baantje bij een supermarkt, ik werk daar als caissière en heb er hartstikke veel plezier in. Vorig jaar, toen ik nog bij mijn ouders woonde, werkte ik dan ook erg veel. Als er iemand niet kon werken en om vervanging vroeg in de groepsapp dan was ik altijd één van de weinigen die wel wilde/kon. In de twee weken voor de examens was ik ook de redder in nood, want van de 15 hulpkrachten die in het examenjaar zaten waren maar 2 (waaronder ik) die wel wilden werken in die twee weken. De leidinggevende(n) lieten altijd wel duidelijk merken dat ze erg blij met me waren en dat ik mijn werk goed deed. Na de examens heb ik ook nog bakkerij en de vleeswaren afdeling geleerd, in de zomer ook flink wat uren aan het werk geweest.
Nu ben ik na de zomervakantie op kamers gaan wonen, ruim drie uur reizen van waar mijn ouders wonen. Mijn weekenden zijn erg druk, ik heb een lieve vriend die driekwartier reizen bij mijn ouders vandaan woont en heb veel repetities en concerten. Nu moet ik eigenlijk ook nog op zaterdagochtend naar school, ik heb al aangegeven dat dit mij in ieder geval niet iedere week gaat lukken, maar we zijn op school in overleg hoe we dat gaan oplossen.
Weer even naar het werk, in de vakanties (herfst, kerst, voorjaars) ben ik bijna voor de volle 100% beschikbaar, maar de weekenden gaan nou eenmaal wat lastiger. Ik geef vrijwel altijd ruim op tijd aan wanneer ik wel/niet kan werken in de weekenden. Oh ja, trouwens, mijn eerste contract liep eigenlijk tot oktober 2015, ik had stiekem verwacht dat ze me geen verlenging zouden geven, maar dit hebben ze wel gedaan. Anderhalve week geleden kregen we de planning van afgelopen week, ik moest zaterdagmiddag werken… en ja, zaterdagochtend moest ik naar school, dat kan, maar niet met drie uur reistijd er tussen. Ik had gevraagd of iemand anders voor me kon werken en werd gebeld door de leidinggevende: dit kon zo niet, wanneer dit nog een keer gebeurde zouden ze me ontslaan. Uiteindelijk heb ik me ziek gemeld op school en ben ik gaan werken, voor zoiets wilde ik mijn baantje niet kwijt raken.
Voor volgende week had de leidinggevende mij niet ingepland, toen ik vroeg waarom ik geen uren had antwoordde ze dat ik de zaterdagavond wel kon werken, ze had bij mijn beschikbaarheid van een andere week gekeken. Prima, dacht ik. Máár ik heb dus zaterdagmiddag rijles, tot 13:30, dus ik zou om 16:30 in de stad waar de supermarkt is moeten kunnen zijn, maar ja, je kent NS… Toen een meisje in de groepsapp vroeg of er iemand zondag voor haar kon werken, zei ik wel te kunnen, maar het wel fijn zou vinden als er iemand dan de zaterdagavond kon overnemen, de reden heb ik er ook bij genoemd.
Toen kreeg ik het volgende berichtje van haar: Jij hebt wel lef, denk dat wij eerst maar eens een goed gesprek moeten hebben over wanner en hoe en wat jij werkt?! Want zoals het nu gaat werkt voor mij niet! Heb je inderdaad niet ingepland omdat ik een fout had gemaakt, mijn excuses daarvoor! Jij hebt een beschikbaarheid opgegeven voor volgende week zaterdag dat je 's avonds kunt werken. En zet ik je op die avond neer en vervolgens zeg je doodleuk dat je dus niet beschikbaar bent?! Dit gaat er bij mij niet in!
Hier op heb ik geantwoord dat ik niet heb gezegd dat ik niet kan, alleen dat het me niet zo goed uitkomt. Dat wanneer er niemand kan ik zal proberen een half uur eerder te stoppen met mijn rijles, een trein eerder zal nemen en er alsnog om 17:00 uur te zijn. Maar dat het nou eenmaal een hoop gevlieg zou schelen als er iemand anders voor me gaat werken, of dat zo raar is…
Ze zei dat ze dit gesprek morgen via de telefoon wil voeren.
Ik weet alleen echt niet wat ik hiermee moet… Het is niet dat ik echt niet zonder dat salaris kan, maar het maakt het leven nou eenmaal net iets comfortabeler wanneer ik het wel heb. Ook met oog op de zomervakantie vind ik het wel heel fijn als ik daar nog zou kunnen werken, gezien het daar wel lekker verdient. Een baantje in mijn studentenstad zit er voor dit schooljaar ècht nog niet in, omdat ik school alleen eigenlijk op dit moment al niet aan kan. Volgend jaar zal ik een véél rustiger schooljaar hebben en kan er een baantje hier prima bij. Maar voor nu…
Héél erg fijn als je dit verhaal tot het einde hebt gelezen, ik zou het erg op prijs stellen als jullie hier je mening over zouden willen geven en/of vertellen wat jij in deze situatie zou doen.
Liefs!
