Plotseling.

Oké, ik zal het zo duidelijk mogelijk proberen uit te leggen.

Noa, is de hoofdpersoon. Ze krijgt in het verhaal een relatie met Dennis. Haar beste vriend. Noa, heeft een paar problemen hiermee. Ze is soms te direct, en haar vaders kant van de familie is er tegen dat ze een vriend heeft. Ze moet het dus redelijk geheim houden. Ze moet het verbergen, iets waarmee ze niet zo goed kan leven. Aangezien ze ook niet goed met haar vader kan opschieten, word het moeilijk. Verder weten ze wel alles van elkaar, wat soms erg confronterend kan zijn. Soms maken ze er misbruik van. En zoeken ze grenzen op.
Verder weet ik nog niet, wat je kunt verwachten. Heb pas de eerste 2 hoofdstukken klaar.

Als jullie het niets vinden, wees dan maar eerlijk. En geef kritiek! (wel aardig blijven, haha) Ik vind alles handig! (:
Ik schrijf dit, omdat ik de laatste tijd de drang heb om verhalen te schrijven. Dus er zit ook wel gedeeltelijk wat waarheid in.

Het meest onverwachte maar wel alles wat je nodig hebt, als een zin nu kon beschrijven wat ik voelde dan was het deze zin wel. Niet dat het dat kon beschrijven wat ik voelde. Door de drank kwam het in ieder geval niet. Het was er gewoon zo plotseling, mijn beste vriend en ik. Misschien kwam het omdat ik hem al zolang kende. Het voelde meteen goed. En nu zelfs nog beter. Hij beste was nog, dat als hij me vasthoud alles gaat zoals het hoort. Dit was precies wat ik nodig had om weer mij te zijn. Ik kan wel zonder, altijd al gedaan maar gewoon. Hierdoor ben ik veel meer Noa, ik lachte nu weer de hele dag door. Al zaten er wat zorgen aan vast. Mijn familie, niet de hele familie, maar mijn vaders kant. Het was een beetje taboe dat ik een vriend zou hebben. Ik heb zo ’t idee dat hij leven gevild zal worden. Iets wat niemand leuk vind… Maar daar ga ik me nu geen druk over maken. Wanneer ik het ga vertellen, weet ik niet. Nooit? Misschien wel. Maar misschien ook al wel heel snel. Zolang ze het maar accepteren. Dan is het nog beter.

Ik zal nog een stukje posten.
Dan kunnen jullie een beetje zien, hoe het verder word geschreven…

Ik drukte op de bel, en al snel werd er open gedaan. ‘’Hee, Noa, kom binnen!’’ ‘’Hallo, waar is ons feestvarken?’’ Zei ik terwijl ik ’t halletje in liep. ‘’Oh, hij is in de tuin, je vindt de weg wel he?’’ zei Tom. De weg wist ik hier wel, via het halletje liep ik door de garage naar de achtertuin. ‘’Hee feestvarken! Nog eens gefeliciteerd!’’ Ik gaf hem de kaart, en zijn stok met ballonnen. Hij las de kaart en vroeg me: ‘’Waarom die kopspeld?’’ ‘’Prik maar eens in de ballonnen’’ Zei ik met een big smile. Hij prikte er al snel op los, en het kleingeld kletterde op de vloer. ‘’Oh, origineel, Noa’’ zei Anna. Ik liep naar het groepje wat er al was, en kletste even bij. ‘’Hee, hallo iedereen!’’ ‘’Hee, Noa’’ antwoordde de meesten. Ondertussen kwam Dennis al aan met mijn drinken. ‘’Oh, dankjewel Dennis’’ Ik glimlachte. ‘’Geen probleem’’ zei hij snel. Langzamerhand kwam iedereen binnen. ‘’Kom, laten we gaan dansen’’ zei ik vrolijk. Ik was wel een beetje het persoon dat voor de stemming zorgde, de gezelligheid er wat in bracht. Na, wat te hebben gedanst zag ik Diane op grond liggen. Ik liep naar haar toe. ‘’Hee, Diane, gaat het?’’ ‘’Hmm, ja gaat wel. Heb wat veel gedronken’’ ‘’Kom, ik neem je mee naar binnen’’ Halverwege, was ze aan het kokhalzen. Ik maakte het toilet open, en daar lag ze dan spugend op het toilet. ‘’Kom, ga jij maar dansen, ik let wel op haar’’ zei Michelle. Ik knikte, en liep naar buiten.

Misschien is het een tip om af en toe op enter te drukken. Vooral met dialogen. Dan krijg je ongeveer dit:
‘Hé,’ zei hij en hij glimlachte.
‘Hé.’
‘Alles goed?’
‘Ja, met jou?’
‘Ook.’

Dit zorgt ervoor dat het wat overzichtelijker is. Verder kun je wat meer in detail schrijven. Dus wat meer beschrijvingen over handelingen, gevoelens en hoe de omgeving eruit ziet.