okee laat ik maar beginnen ik wil even mijn verhaal kwijt en let aub niet op mijn spelling ik weet dat het lezen er van niet fijn is dus ga ik mn best doen.
ik ben 16 en vind al ruim 3 jaar een jongen leuk. laatste 9 maanden heb ik pas het gevoel dat hij me ziet staan. ik helemaal happy. owja hij is trouwens de zoon van mn moeder der beste vriendin. maar laatst had ik tog het gevoel dat hij mij tog niet ziet staan. ik weet het helemaal niet meer. ik ben moslim en heb strenge ouders ik kan niet zomaar op hem afstappen maar ik laat wel merken dat ik heb zie zitten namelijk als ik heb zi ekijk ik en lach ik naar hem en dat deed hij ook eerst maar nu niet meer en hij zet maar niet de eerste stap en hij weet dat ik die stap niet kan zetten. dus denk ik dat hij me niet leuk vind. dit maakt mij erg onzeker.
wat ik ook raar vind is dat ik ontzettende pijn heb als ik hem zie. in mn hart en buik. maar ik word ook misselijk. en laatst ben ik ook egt ziek geworden.
ik vind hem egt leuk en dat gevoel is heel raar ik ben get niet zomaar verliefd en het is ook niet iets dat over gaat en zo want dat gevoel ken ik wel en dit is egt niet zo ik vergeet hem egt niet voor de rest van mn leven. ik voel me zoo rot. en hierdoor rook ik veel meer dan normaal en heb zelfs vandaag wat gedronken hoewel ik dat nooit doe maar het voeld goed en huilen dat kan ik niet stoppen. denk niet dat ik een junk ben maar ik voel me erg k*t omdat het niet wederzijds is.
ik ben me zelf helemaal kwijt kan met niemand praten zelfs mn beste vriendin had er geen tijd voor het komt er maar niet van
dus dan maar hier schrijven. wat moet ik doen? ben de weg kwijt!