Partner depressief

[Sapje]

Goeiedag,

Iemand ervaring met depressie?

Mijn partner is depressief, en ik weet niet goed hiermee om te gaan. Hij is voornamelijk boos waaronder ook op mij. Hij vindt dat ik meer kan betekenen in zijn depressie door met de in zijn ogen schuldige te gaan praten. Dit wil ik echter niet, niet omdat ik niet wil helpen maar omdat dit in mijn ogen niet de oplossing is.

Het ergste vind ik zijn gebrek aan empathie ten op zichte van anderen/mij. Hij is altijd een erg lieve man geweest, iemand met een grote mond maar oh zo klein hartje en mis deze man.

We zijn bezig met hulp opzetten maar dit kan 2 a 3 weken duren, tot die tijd heeft hij medicijnen om zijn hoofd te kalmeren.
Als ik eerlijk ben weet ik niet of ik dit uithoudt, ik snap dat hij er niks aan kan doen, maar merk deze afgelopen dagen dat ik steeds meer beïnvloed word, en dat wil ik niet.

Zoals op een dag als vandaag ligt hij de hele dag op bed in zijn eigen hoofd te malen en boos te zijn, en eerlijk het irriteert me.
Hij voelt zich niet begrepen en ik zeg ook ik heb er begrip voor dat jij je zo voelt, maar begrijp het niet. Hij voelt zich hierdoor niet gesteund en begrepen, maar ik kan niet net doen alsof.

Iemand hier ervaring mee of tips?

Dank voor het lezen van mijn relaas.

[Eva95]

Een vervelende situatie inderdaad. Ook wel raar dat die depressie ligt aan iemand anders; is dat familie of een vriend?

Zelf denk ik dat de depressie niet meteen over zal zijn als jij of hij met diegene gepraat heeft. Maar om daar iets nuttigs over te zeggen, is er meer context nodig.

Wil je alleen niet met diegene praten omdat dat volgens jou niet de oplossing is, of omdat je bijvoorbeeld dan de band tussen jou en diegene verpest? Als iemand depressief is, is het moeilijk om uit zo’n tunnelvisie te komen dus misschien moet hij eerst inzien dat het praten met diegene niet werkt. Maar dan moet je het eerst geprobeerd hebben. Want wat als het wel werkt?

Wel fijn dat je hulp gaat krijgen; 2-3 weken is nog best snel hoor!

Tips:

• je kunt hem vertellen dat je zelf de verantwoording kunt nemen over je geluk (maaaaar, ik ben ook depressief geweest dus ik weet ook dat het juist heel kut kan zijn om zoiets te horen… en dat het ook een klein beetje onzin is, maarja, soms werkt het idee wel als een soort bevrijdend gevoel dat je zelf je leven kunt bepalen). Dus hoe je dat kunt aanpakken is wellicht door een plaatje met zo’n motiverende quote te laten zien en vervolgens te zeggen: kom, we gaan iets leuks doen vandaag. Dan hoef jij het niet heel bot te zeggen over dat “geluk niet van anderen laten afhangen” maar laat je gewoon die quote zien waar hij zich - hopelijk - in herkent en wat houvast biedt.
• In bed liggen verbetert de situatie niet, maar ik weet ook dat dat lastig is om in te zien. Daarom kan hij het ook zo bekijken: wat is leuker, in bed liggen of uhm… zwemmen? Nou dat laatste is voor de meeste mensen leuker. En zo krijg je iemand uit bed Werkt ook met karten, een voetbalwedstrijd, bioscoop (kies een inspirerende film!), etcetera.

Ik zit ook even te denken hoor: wat brengt/geeft hij op dit moment nog in de relatie? Soms moet je even door een periode heen dat hij alleen maar komt “halen” in plaats van geven, maarja, dat breekt je wel op. Dus misschien kun je vragen of, als jij hem nu dus meer moet geven (elke dag koken of hem het bed uit slepen), dat hij ook over zijn kant van de relatie nadenkt. Al is het maar een extra kusje op je voorhoofd en dat hij dan zegt “fijn dat je er voor me bent”. Desnoods doe je het direct even voor, zodat ook dit niet stom overkomt maar dat je wat liefde toevoegt aan de vraag of hij ook wat meer aan jou denkt

Kan je hier iets mee?

[Eva95]

Ohja trouwens, de (ex)vriend van Bowie Redman op Instagram was/is ook depressief. Heel lang. En toen heeft ze er een punt achter gezet. Ik geloof dat ze hier wel het één en ander over heeft gedeeld in haar Instagram stories en dat ze die stories in haar highlights heeft gezet, dus dat kun je terugkijken.

Ze geeft dan uitleg over: is het wel eerlijk als je bij iemand weggaat die ziek is? Of die depressief is? En: hoe lang help je diegene juist wel om er samen uit te komen? Wat als je zou weten dat het over 2 maanden weer goed is gekomen, of pas over 2 jaar? Etc. Heel interessant hoe Bowie Redman altijd alle dingen helemaal uiteenzet, ook bij zo’n moeilijk onderwerp als dit.

Zie dus bowieredman op Instagram.

[Inhaarhanden]

Lastige situatie. Als je nooit een depressie hebt ervaren dan is het haast onmogelijk te begrijpen hoe slopend het is. Dat is voor hem moeilijk te begrijpen, omdat hij wellicht zelf niet eens goed begrijpt waarom hij zich zo voelt. Mannen worden vaak bewogen door hun ego, dus uiteraard is hij boos.

Mijn tip aan jou is:

1. zie het los van elkaar, hij is op het moment ziek en alle symptomen die hij nu heeft, komt door zijn ziekte. De symptomen die hij nu weergeeft zijn niet opeens zijn karakter geworden, het is nog steeds de man die hij eerst was. Alleen is hij nu ziek, niet verbitterd of onveranderbaar! - Hij wil vast en zeker doodgraag weer die empathische man zijn als eerst.

2. Jij kan hem niet genezen! Hij moet het zelf doen. Dus voel je nooit gedwongen om zijn last te dragen. Jij kan hem alleen maar een beetje aanwijzingen geven hem aanmoedigen. Maar uiteindelijk moet hij het zelf doen.

3. Probeer kennis op te doen over een depressie. Probeer te begrijpen waarom hij zich zo voelt, ook al kan je het gevoel niet begrijpen. Een depressie heeft vaak een kern, wellicht komt het door een ervaring in het verleden wat hij nog niet heeft verwerkt? Misschien is hij ergens heel onzeker over of on tevreden?

Ik worstel zelf heel erg met mijn eigen depressie, het gaat nu veel beter. Dus ik begrijp goed hoe hij zich voelt, maar ook hoe jij je voelt! Heel veel sterkte!