Ouders vertellen

Sinds een tijdje kan ik het heel goed vinden met een jongen en dit wil ik tegen mijn ouders gaan zeggen, alleen zit ik al dagen met de vraag; hoe?

Het is overigens ook zo dat ik verwacht dat ze het niet goed vinden. Mijn ouders zijn gescheiden, mijn moeder heeft me al eens met hem gezien en volgens mij vondt zei het wel oké. De jongen waar het om gaat is donker van huidskleur en mijn vader houdt daar nooit zo van, maar ik ben voor hem gevallen en hij is echt degene die mij gelukkig maakt. Ik wil dat mijn vader het weet, maar hoe kan ik het beste zeggen en hoe moet ik me voorbereiden? Wat als hij het niet goed vindt?

Ik heb niets verteld tegen mijn ouders, ze komen er vanzelf wel achter. En anders hem een keer uitnodigen voor het eten bijvoorbeeld, dan is het ook wel duidelijk.

Je komt er maar op 1 manier achter of je ouders het goed vinden of niet. Vroeg of laat komen ze er toch wel achter dat jij samen bent met hem, dus kunnen ze het beter van jou horen.
Vertel het aan ze en wees eerlijk!

Je vader vertellen dat je een jongen leuk vindt (nog niks over huidskleur zeggen, want daar hoort je vader hem niet op te beoordelen) en dan vragen of hij een keer mee mag eten en dan kan je vader hem leren kennen en hoop ik dat hij een oordeel schept over hoe hij is en niet over zijn huidskleur

-

Heb het verteld, was niet goed, moet ermee stoppen.

-

En waarom was dat niet goed? Vanwege zijn huidskleur? Zo ja, wat belachelijk.

Mijn vader kent hem wel, hij heeft veel geld en heeft laatst drie weken vast gezeten omdat hij drugs verhandelde. Zelf gebruikt hij niet, drinkt niet, rookt niet, is gewoon een goede jongen voor zover IK dat weet. Mijn vader wil hem niet bij mij in de buurt zien zei hij. Maar de drugs handel is dus het probleem, waar hij voor zover ik weet nu mee is gestopt. Verder vondt hij het beter als ik gewoon wat begon met een nederlandse jongen.

Ik heb hem eerlijk verteld dat me vader het niet goed vondt, hij begrijpt het en wil met me vader gaan praten, maar volgens mij wordt dat helemaal niks.

Uhh ja nou dat begrijp ik wel ja.

Ik snap je vader volledig. Je bent zijn kleine meisje en dat zal jij voor altijd blijven…
En daarnaast weet jij niet 100% zeker of hij met de drugshandel gestopt is. De mensen in dat wereldje kunnen dat héél goed verborgen houden. Ik heb wel eens van iemand gehoord dat die het pas na anderhalf jaar(!) te horen kreeg, eerder had zij niks van haar vriendje door.

Ik heb niks verteld mijn ouders kwamen er vanzelf achter. Nodig hem gewoon een keer uit voor het eten of iets in die richting.

succes

Eerlijk gezegd begrijp ik je vader wel qua dat drugs gebeuren. Hij wil je hierin alleen maar beschermen hoe irritant dat nu misschien ook voor jou is.
Ik heb een tijd in het buitenland gewoond. Ik had daar een vriendin die daar iemand was tegen gekomen blabla. Ik wist vanaf het begin al dat deze jongen niet helemaal te vertrouwen was. Ik heb haar hier zo vaak voor gewaarschuwd en pas toen die jongen in de bak was beland wegens drugshandel, drong het tot haar door.
Het ding wat ik wil zeggen is dat je hier gewoon heel erg mee moet oppassen. Als hij jou naam noemt, dan ben jij ook de sjaak. Tuurlijk moet je hier allemaal niet vanuit gaan, maar wees er wel voorzichtig mee!

En over dat hij zwart is… Als mijn oudere zo’n opmerking hadden gemaakt was ik woedend geworden. Maar daar heb ik geen last van. Aangezien mijn ex ook donker is :wink:

Iemand die drugs verhandelt, vind ik erger dan iemand die aan de drugs zit eigenlijk. Maar goed, dat is een andere discussie. :’)

In ieder geval, ik snap je vader. Ik zou het eerder raar vinden als hij er geen probleem van zou maken.

Ik snap hem ook wel, en misschien is het ook maar beter dat hij het niet goed vindt. Alleen het probleem voor nu is dat ik gevoelens voor hem heb, maar dat gaat wel weer over…

Je moet wel ff blij zijn dat je vader er zo over denkt, vervelend voor jou natuurlijk, maar het betekend wel dat hij je wilt beschermen en om je geeft.
Accepteer het.

Luister naar je vader. Klinkt lullig, maar gevoelens gaan wel weer over. Ik zou niet de relatie met je ouders op het spel zetten voor een jongen waarvan je zelf niet weet of hij wel te vertrouwen is. Je verteld ook nog eens dat hij onlangs heeft vastgezeten, dus niet eens een lange tijd geleden. Dat zegt genoeg lijkt mij.

Tja als het nou alleen om de huidskleur ging… maar jij had niet vermeld dat hij 3 weken in de bak heeft gezeten voor drugshandel. Je vader heeft gelijk, vergeet die jongen.

Ermee stoppen is ook precies wat ik ga doen, of eigenlijk aan het doen ben. Als ik door met hem zou gaan zou ik niet kiezen voor mijn ouders en dat is het laatste wat ik ooit zal doen, mijn familie is alles. Gevoelens gaan voorbij.

Goedzo meid! Het is misschien ff kut om hem te vergeten, maar wel het beste.
Je familie is het belangrijkste wat er is. En daarbij, wat als hij jou erin mee getrokken had?
Knap van je dat je deze beslissing hebt genomen! :slightly_smiling_face: