Hoi allemaal,
Ten eerste, hele aangrijpende titel, erg spijtig ook. In ieder geval, de ouder van een goede vriendin van mij heeft dus kanker. En dit is dus al langer aan de gang alleen het is gebleken dat de ouder dus een uitzaaiing heeft gekregen waar vrij weinig aan te doen is, ze zouden nog een keer chemotherapie proberen, dus de kans is groot dat de ouder Kerst niet haalt…en ik weet hoe erg ze het vindt, alleen het “probleem” is nou dat ik niet precies weet hoe ik haar moet troosten, of ja, er voor haar zijn. Tuurlijk hebben we het er wel over gehad en dan maakte je wel duidelijk dat je er voor elkaar was enzovoorts.
Ik heb nooit iemand gehad in mijn “directe” opgeving" die met kanker kampte (gelukkig…), wel een jong familielid in het buitenland die het jammer genoeg niet gehaald heeft. Maar daar was het plots omdat mijn ouders mij toen niet hadden laten weten waar ze meekampte. Dus ikzelf heb geen idee hoe ik er mee moet omgaan.
Nu was het al een half jaar of zo duidelijk en dan ga je wel mee in het verhaal, dus het raakt je wel.
Een andere vriedin bijvoorbeeld moest wel huilen toen ze het nieuws hoorde en ik stond daar met een moeilijk gezicht puur omdat ik tsja, sprakeloos was.
Hoe help je iemand nou door zo’n moeilijke tijd heen? Ik wil er niet ongemakkelijk bij gaan staan…
Dankjewel en groetjes
