Hee meiden ,
Ik vraag me af wanneer jullie op jezelf gingen wonen.
Hoe oud was je?
En waar ging je wonen,
Vond je het zwaar, om der alleen voor te staan?
Ik ben zelf heb 15 jaar, en wil graag vvroeg het huis uit, maar vraag me af wat de gemiddelde leeftijd is. En of het zwaar is. Me ouders zeggen altijd dat er veel meer bij komt kijken dan je denkt, klopt dit?
Ja dat klopt.
Je hebt ineens een heel huishouden, huur, gas licht water etc moet betaald worden… Boodschappen moeten gedaan worden er moet worden gekookt en dan hebben we het nog niet eens over het feit dat het tegenwoordig jaren kan duren voor je daadwerkelijk geloot wordt voor een woning/flat.
Nu is het huis de verantwoordelijkheid van je ouders, later is dat allemaal voor jezelf.
en alle zooi die je nodig hebt waar je echt nooit aan denkt en eigenlijk ook helemaal geen geld aan uit wil geven (pannenonderzetters, een soeplepel, een broodrooster, een stofzuiger, spaarlampen, etc etc etc).
of het moment dat de waterslang naar de wasmachine losschiet. dan sta je daar, in je eentje. zonder ouders die wel naar de verzekering bellen en overleggen met de onderburen over de schade.
ik was zelf 18 toen ik uit huis ging, maar simpel is het dus echt niet.
Ik ben 17 en ga binnenkort op kamers.
Maar heb gelukkig nog wel huisgenootjes 
Ik ben ingeschreven samen met mijn vriend
en als het goed is hebben we binnen een of anderhalve maand al een huisje.
We krijgen veel spullen van de moeder van mij vriend en verder ben ik al begonnen met uitzetspullen te verzamelen sinds ik 16 jaar was.
Verder hebben we veel spaargeld en ik kan niet wachten! Eindelijk mijn eigen stekkie!
Ik ben trouwens 19 jaar en ik ga beginnen met de opleiding apothekersassistente bbl
Mijn vriend is 22 jaar en werkt bij de bakker.
Ik woon sinds 9 maanden bij mijn vriend in zn apartement, maar vandaag hebben we de sleutel gekregen van onze eensgezinswoning!
Ik ben 21 en hij 25. Maar ik heb eigenlijk al heel vroeg geleeed om voor mezelf te zorgen.
Ik was 18 en ging op kamers in Utrecht. Ik heb daar 7 maanden ongeveer gewoond en woon nu weer thuis. M’n huisgenoten waren niet zo leuk.
Mag ik misschien vragen in welk opzicht ze niet leuk waren? Klikte het niet? Of botste het met schoonmaken etc…?
Ik was 18 toen ik het huis uit ging. Zou het niet anders willen, was zo klaar met eten wat de pot schaft en rekening houden met iedereen in huis. Nu koop ik lekker precies waar ik zin in heb, eet ik wat ik wil, doe ik de was die voor MIJ prioriteit heeft en maak ik schoon wanneer ik wil. Fantastisch. En ik vind het oprecht heerlijk om te winkelen voor eierhouders, een mooi servies en bijvoorbeeld een douchegordijn. Je kan alles naar je eigen smaak inrichten, geweldig.
Ja het is een grote verantwoordelijkheid maar fuck it, we moeten die stap allemaal een keer zetten. Gewoon lekker doen (:
Eh het waren 2 jongens/mannen die vies waren en heel anders dan ik. En het rook altijd vreemd, maar ik ben er nu achter dat dat de drugs was ;")
In september ga ik wel in een heel leuk huis wonen, met woonkamer en leuke mensen!
Ik was 19 toen ik uit huis ging. Mijn ouderlijk huis is in Nederland terwijl mijn studie in Belgie is, nogal een eind uit elkaar dus ik moest wel.
Ik vond het zelf heel moeilijk want ik had enorme heimwee (1 nachtje ergens anders slapen vond ik al moeilijk). Maar dat wende gelukkig snel.
Het was wel wennen. Ik was van huis uit gewend dat ik helemaal niks in het huishouden hoefde te doen (koken, tafel dekken, was draaien etc.) en nu moest ik ineens alles zelf doen naast een drukke studie.
Ook allerlei dingen die je erbij moest kopen, waar ik helemaal niet bij stilstond.
Ik moet nu ook echt met alle kosten rekening houden en berekenen wat ik over hou aan het einde van de maand. Ik kan dus niet zomaar meer even leuke shirtjes kopen…
Ik vind het nu wel heerlijk, en ik merk ook echt als ik thuis bij mijn ouders ben dat ik me soms erger aan bepaalde regeltjes omdat ik nu een eigen ritme van leven heb gevonden haha.
Wow oke! Dan snap ik het haha. Als ik naar mezelf kijk, dan zou ik daar ook niet echt bij kunnen wonen… 
Het lijkt mij heel moeilijk om na een kijkavond al te bepalen dat je de kamer wilt omdat je niemand echt kent en niet weet of het wel gaat werken als je er eenmaal woont. Wel leuk dat je al iets voor september hebt!
Ik woon nu ruim een jaar op mezelf in een appartementje van 21m2. In het begin vond ik het best lastig. Een paar dingen gingen fout met internet en elektriciteit, maar na een tijdje liep het allemaal wel.
Ik was voordat ik op mezelf ging al heel erg bezig uit uitkomsten en ingaven tegen elkaar uitzetten, omdat ik bijna alles zelf betaalde en regelde (belasting, zorg, school). Ik weet hierdoor goed hoe ik met mijn geld om moet gaan. Natuurlijk kan ik niet meer zoveel leuke dingen doen en kopen als eerst, maar de vrijheid die ik nu heb is me veel meer waard.
Dus de tip die ik jou kan meegeven is van te voren goed je financien te kennen en snappen, zodat je daar minder moeite mee hebt als je op jezelf zit. En sowieso moet je op jezelf wonen niet onderschatten.
Kan je op 16 jarige leeftijden jezelf wonen.
Dat kan, maar ik denk niet dat je daar dan genoeg geld voor hebt. Zit je op je 16e nog op de middelbare school?
jaa klas 4, de opleiding die ik na de middelbare wil doen, wil ik naar almere, voor de opleiding, maar woon zelf in groningen, dus vandaar dat ik graag op mezelf wil.
Ik was 17 toen ik op kamers ging wonen. Ik had niet zulke leuke huisgenoten, dus ben op mijn 19e samen gaan wonen.
Ik vond het zeker zwaar om op kamers te gaan. Je bent toch helemaal op jezelf aangewezen.
Het lijkt me ook best wel zwaar
Ik ben nu 18 jaar en ik ga dinsdag de sleutel ophalen.
Ik ga samenwonen met mijn vriend aan de andere kant van het land, dus ja… Ik denk zeker dat het zwaar gaat worden. Gelukkig kan ik in het weekend naar huis. :’)