Hey dames,
Mijn vriend is - nog steeds - erg in twijfel over onze relatie.
we hadden dit weekend afgesproken om te kijken of hij het juiste gevoel terug kon krijgen, aangezien er wat dingen zijn gebeurd die gewoon onze relatie niet leuker hebben gemaakt en veel discussies en ruzies waardoor we elke dag bezig waren om dingen uit te praten om vervolgens weer te discussiëren.
Hij zei dat hij langs wilde komen om te kijken of hij weer echt verliefd op me kon worden en hiervoor was ik erg zenuwachtig omdat ik mij juist onzeker voelde en daardoor niet echt m’n leuke kanten kon benadrukken.
Bij aankomst gaf hij me een dikke knuffel en een kus. Toen hadden we gegeten en hebben daarna de honden uitgelaten in het bos. Hij voelde dat ik gestressed we en zei een aantal keer tegen mij dat ik dat niet hoefde te zijn, halverwege de ronde die we liepen sloeg hij een arm om me heen en kuste hij me.
Ik was in de war… En ik vroeg hem waarom hij dat deed, dat deed hij om me gerust te stellen zei hij en ik zei gelijk dat ik er alleen maar in de war van raakte. Toen gingen we zitten op een bankje en hadden we gepraat over onze gevoelens en wat hij nou uiteindelijk probeerde te bereiken d.m.v dit weekend en hij zei dat hij nog niet wist wat hij wou. Want hij heeft het erg druk met school en voetbal en dan wonen wij ook al niet dicht bij elkaar. 70 km.
Nou, stonden we weer op en ineens zoende hij me en we bleven daar een tijdje staan knuffelen.
dat deed ons beide goed en toen zijn we weer naar huis gegaan en gingen we op bed liggen, toen hadden we nog weer gepraat en dat leidde uiteindelijk weer tot zoenen. Eenmaal in bed deed hij afstandelijk, eerder lag ik op z’n borst en nu keken we elkaar alleen maar aan en zeiden we niks. Kort daarna begon hij over wat ik eigenlijk wou en ik zei dat ik graag aan onze relatie wilde werken en toen ik het aan hem vroeg barstte de bom eigenlijk. Dan zei hij weer dat hij het niet wist, dan was het weer dat hij rust wilde, dan wilde hij me wel graag blijven zien… Dus hij wilde eigenlijk van alles wat en ik lag daar maar in bed. Ik werd figuurlijk aangetrokken en weer afgestoten. Hij moest huilen en ik ook. We troostte elkaar en knufffelde me en kuste me en ik deed dat terug. Opeens zei hij: Dit voelt eigenlijk wel goed en het voelt zo vertrouwd. Maar hij vertelde ook dat hij het liefst nog die break had, maar hij wilde mij ook niet kwetsen en wilde me gewoon blijven zien. Ik zei tegen hem dat ik hem echt niet kon blijven zien als hij er een punt achter zette omdat mijn gevoelens voor hem nog steeds sterk waren, hij begreep het en drukte mij tegenhem aan. We vielen in slaap en de volgende ochtend toen wwe wakker werden vertelde hij me dat hij alsnog niet uit was over zijn beslissing. Het ging tot nu toe goed en hij had er een goed gevoel over. Hij zei dat dit positief was en dat hij zich al wel beter voelde nu we hadden daarna een leuke dag gehad we zijn naar de stad geweest, arm in arm gelopen en hadden daarna samen op de bank gelegen dicht tegen elkaar aan en het was fijn voor mijn gevoel. Bij het afscheid heeft hij gezegd dat het nu goed was dat we gewoon het aan zouden kijken hoe dut verder ging verlopen, weer gezoend enzo. Toen hij thuis was appte hij mij met: ben thuis. Gewoon kaal dus toen kreeg ik weer kriebels van wat is er? Waarschijnlijk hele onterecht want toen ik ik zei dat ik naar bed ging kreeg ik: okee welterusten en slaap lekker met hartjes en kusjes. Ik ga ook zo naar bed ( 8 uur was het dat ik al ging slapen) savonds werd ik nog eens wakker en was hij nog online (12 uur) dus ik vroeg hoe het ging. Hij zei ja gaat ben erg moe van afgelopen nacht en dat hij na dit weekend heeeelemaal niet meer weet wat hij moest doen. Het voelt goed maar ik heb angst dat het over een tijdje alsnog niet meer werkt en dan zie ik je helemaal niet meer en dat wil sowieso niet! Ik zei ja. Als je je maar niet door je angsten laat leiden want je maakt jezelf dan alleeen maar bang. Hij zei: dat klopt, maar dat gaat niet gebeuren. Toen ben ik weer gaan slapen en nu weet ik zelf ook niet meer hoe ik moet doen… Wel blijven appen en down alsof er niks is gebeurd, of juist geen contact opnemen met hem? Hij wil rust maar vind het goed dat ik mijn best doe voor de relatie want hij weet dat ik er veel voor wil doen en dat is ook een van de redenenwaarom hij wel door wil gaan. Had overigs nog wel wat deo bussen en shirts liggen heeft hij wel mee genomen behalve zijn gel en tandpasta. Pfff, voel me echt in de war. Wat moet ik doen?
