Het is nu dus uit tussen mijn vriend en ik.
Maar nu kreeg ik dus steeds appjes waardoor ik weer een beetje hoop kreeg.
Het begon woensdag ik kreeg een appje om middernacht met de mededeling dat ik nu niet bang moest zijn dat hij wat ging beginnen met andere meiden nu het uit is en of ik hiermee gerustgesteld was. Want het was enkel een break voor hem zelf, en hij wilde op een later moment kijken of het wel ging werken.
Natuurlijk schrok ik hiervan: Ik wil namelijk echt niet als trekpop gebruikt worden. Maar tegen mijn gevoelens in zei ik dat ik het een goed idee vond om even afstand te nemen. Daarna appte hij nog wat hij volgens mijn visie fout had gedaan in onze relatie. Toen ik het hem verteld had, zei hij inderdaad dat ik verkeerd door hem behandeld ben en dat hij zich verontschuldigde.
Daarna heb ik niet meer met hem gepraat tot donderdag middag. Ik heb zelf geen contact opgenomen. Hij begon met: ‘ik wil even wat kwijt’. Ik heb je verkeerd behandeld, ik ben een lul geweest, dit had je niet verdiend want je bent de liefste van de wereld en het spijt me erg en ik mis je verschrikkelijk!
Eigenlijk was ik heel blij dit te horen maar heb gezegd dat dit voor mij even te verwerken viel. Wat ook de waarheid is want ik werd helemaal gek. Daarna hebben we nog gebeld en hij vroeg wat ik er van vond. Ik zei dat ik het lief van hem vond maar dat er wel dingen veranderd moesten worden want ik wil niet een tweede keer zo behandeld worden. Hij vertelde mij dat dat echt nooit meer zou gebeuren, daar hoefde ik mij niet druk om te maken. En doordat hij via social media had gezien dat ik het ook leuk kon hebben zonder hem: foto’s en leuke updates. vroeg hij: ik dacht dat je al verder was gegaan zonder mij, maar zo ben jij niet toch? Hier heb ik simpel op geantwoord dat ik wel door moet gaan, ik kan toch niet steeds blijven zitten in onzekerheid?
Sávonds kreeg ik een appje met daarin: slaap je al? welterusten :* een half uurtje later werd ik wakker en nog voordat ik kon antwoorden kreeg ik een appje: En je bent weer wakker! Blijkbaar had hij mij in de gaten gehouden.
- Stiekem vond ik dat wel lief, want hij gaf het ook nog toe -
Maar nu komt het ergste. gisteren, vrijdag dus hoorde ik de gehele dag niets! Dus ik had midden in de nacht alle moed bij elkaar geraapt om te vragen hoe het ging. en het enigste wat ik terug kreeg was: dronken.
Hiervan heb ik echt moeten huilen, hij maakt zich druk over dat ik 'verder zou gaan zonder hem ’ maar onder tussen zuipt hij zich helemaal klem en laat niks meer van zich horen na zijn lieve berichten en dat het weer goed kan komen.
Dus wat moet ik hier nu dan weer mee? Echt ik kan wel blijven posten over hem, maar ben zo ten einde raad!