Onzekerheid

Liefde & Boys
#1

Hey meiden,

Ik ben nu bijna 3 jaar samen met mijn vriend. We hebben het echt ontzettend leuk samen. Hebben dezelfde interesses en ik kan met al mijn problemen altijd bij hem komen. Hij staat altijd voor me klaar, zelfs tijdens m’n geweldige maandelijkse problemen. Zorgt voor me als ik ziek ben en is echt een enorme schat.
Een tijdje geleden heb ik hem gevraagd hoe hij over de toekomst denkt. Ik vertelde hem nl dat ik dan nadenk over een mooi huis samen, maar hij niet. Hij zegt dat hij realistisch wil blijven en je nooit zeker kunt weten of wij altijd bijelkaar blijven. Dat snap ik ook en mss fantaseer ik ook wel heel veel.
Ik zit momenteel in het buitenland voor een half jaar stage en loopt mijn vriend hier in Nederland stage. Het afscheid was enorm moeilijk en ik had de eerste dagen flink last van heimwee. Gelukkig kunnen we Skypen en is het altijd enorm leuk. Hij zegt altijd dat hij van me houdt en dat hij me ook wel mist.

Gisteren moest hij voor stage naar Amsterdam, er was een of andere wedstrijd en zijn opdrachtgever was genomineerd. Helaas won ze niet en zijn ze daarna met een groep van zo’n 20 man de stad nog in gegaan.
Later op de avond kreeg ik van hem appjes dat hij al behoorlijk wat op had. Ik heb hem een jaar geleden enorm dronken meegemaakt en ben er enorm van geschrokken wat er met hem gebeurde. Hij ook en hij zei dat hij nooit weer zoveel zou drinken en dat heeft hij tot gisteren ook idd niet meer gedaan.

Hij appte dat hij met een organisator
, op het evenement, gekletst had en vermoedde dat die vent homo was. Die kerel vroeg mijn vriend om z’n visitekaartje en die kreeg hij. Toen ik hem vroeg waarom zei die: ben geen homofoob en vond het eens een aparte ervaring. Ik snap dat het voor z’n eigendunk goed is, maar vind het toch enigszins apart.

Sorry voor het enorme verhaal maar ik vroeg mij af of jullie advies hebben. Ik denk graag over de toekomst na en zie ons tweeën daar al best wel gezellig in met al een eventuele hond of kat😇. Wat ik moeilijk vind is als hij zo pragmatisch praat. Dingen zegt als: ik kan niet met zekerheid zeggen dat ik jou altijd leuk zal vinden, en jij kan dat ook niet. Ik weet dat dit aan mij ligt, maar weet zo even niet hoe ik er mee om moet gaan.

#2

Zolang het tussen jullie gewoon goed blijft gaan, zal dat samenwonen vanzelf wel gaan. Dat moet je niet forceren. Om de een of andere reden zijn mannen altijd zo, mijn vriend wou niet direct uit huis gaan samenwonen. Maar hij vond het eng om eerst op zichzelf te gaan wonen. Dus toen heb ik aan hem gevraagd: wat wil je dan? Toen bleek dat hij het samenwonen/uit huis gaan gewoon enorm spannend vond.

Ik denk dat je, wanneer de tijd rijp is, er echt even goed voor moet gaan zitten om met elkaar te praten. En dan moet je ook niet bang zijn om de vraag te stellen: zie je wel een toekomst in ons? Want het kan zijn dat hij dat niet ziet of er niet over na denkt. En nee, je kan nooit met zekerheid zeggen of je iemand leuk blijft vinden, maar je kan wel zeggen of je met iemand de rest van je leven zou kunnen doorbrengen.

#3

Wij wonen momenteel al een jaar samen, wel met nog 3 andere mensen(een stel en een enkeling) . Het huis is echter nogal een krot en ik heb al een aantal keer gehint dat het fijn zo zou als we in een huis/appartement zouden wonen waar we ook plezier hebben in bijv koken. Ik heb nogal luie huisgenoten die het moeilijk vinden het schoonmaakrooster aan te houden, maar tegelijkertijd zijn ze ontzettend gezellig.
Hij zegt dat hij momenteel mij de ware vind en niemand anders wil, maar als ik probeer iets samen te plannen vind hij dat moeilijk. Tis niet zo dat hij dat niet wil, het is meer dat hij realistisch wil blijven.
Is het dan een vrouwending om al over een toekomst samen te denken?

#4

Hoelang zit jij in het buitenland?

#5

Nu net een maand. En zit hier tot juni of juli afhankelijk hoe de opdracht gaat. We hebben het hier ook al over gehad met hem en dat ik het enorm moeilijk vind. Hij zei eerst: ja ik weet niet hoe het gaat lopen. Met mijn ex ging dat ook niet goed op afstand. Maar later zei hij: ik denk dat het wel goed komt met ons

#6

In mijn relatie is mijn vriend degene die fantaseert over samenwonen en een toekomst samen terwijl ik degene ben die de boot afhoudt en zo pragmatisch denkt. (Wij wonen ook nog niet samen verder).
Ik bedoel hier niet mee dat ik niet van hem houdt of niet samen zou willen wonen. Het is inderdaad meer pragmatisme en weten dat liefde niet per se voor altijd is. We zijn nog jong, kunnen veranderen, andere mensen tegenkomen. Voor nu is alles goed maar dat hoeft niet te betekenen dat dat zo blijft.

Als je vriend denkt zoals ik zou ik er dan ook niets achter zoeken. Het heeft waarschijnlijk meer te maken met zijn kijk op liefde/de wereld dan met jou, en het betekent wss ook niet dat hij niet (genoeg) van je houdt. Als hij zegt dat hij denkt dat t op afstand tussen jullie wel gaat werken, probeer hem dan te vertrouwen.
Ik kan me wel een beetje voorstellen dat je het moeilijk vind dat hij pragmatischer is ingesteld dan jij als jij juist graag fantaseert over een toekomst samen. Als je weer terug in Nederland bent kun je daar ook best met hem over praten en misschien eens doorvragen waar dat pragmatisme vandaan komt. Ik zou dat proberen niet over afstand te doen (tenzij je er echt heel erg mee zit) om misverstanden te voorkomen, hoewel over Skype misschien zou kunnen.

Voor nu, uit je verhaal leid ik niets af waardoor ik zou gaan vrezen dat jullie deze maanden niet gaan overleven. Probeer te genieten van je stage en hem ook te vertrouwen denk ik.

#7

Dankje is dus even werken aan zelfvertrouwen. Iemand nog tips daar voor? :blush: