Hee meiden,
Korte versie
Door de scheiding van mijn ouders merk ik dat ik steeds onzekerder ben in mijn eigen relatie.
Lange versie
Mijn ouders liggen al bijna een jaar midden in een hele emotionele scheiding. Het is bijna zover dat mijn moeder (eindelijk) ook een eigen woonplek vind en de scheiding rond is. Voor dat de problemen van mijn ouders naar boven kwamen had ik een hele fijne relatie met mijn vriend, die heb ik overigens nog steeds. Wel heb ik heel erg gemerkt dat ik gedurende de scheiding van mijn ouders steeds meer onzekerheid voel. Ik ben jaloerser op mijn vriend, wil hem meer controleren en meer bij hem zijn. Althans, zo voelt het.
Vaak heb ik voor dat ik ga slapen of als ik net wakker ben ook huilbuien en dit gebeurt dus soms ook bij hem. Vervolgens ben ik dan bang dat hij er op een gegeven moment gek van gaat worden en het niet meer ziet zitten met me.
Ondanks het feit dat hij me constant bevestiging geeft dat hij nog gelukkig met me is en van me houdt, blijf ik maar onzeker zijn en piekeren. Dat is echt niks voor mij en ik vind het ook heel dom van mezelf, want ik heb een super goede relatie met mijn vriend en ben echt super verliefd. Ik wil gewoon wat meer ervan genieten zoals ik in het begin ook deed. Dat gepieker wordt echt overdreven voor mijn gevoel… :bored:
Hopelijk is er iemand die iets soortgelijks mee heeft gemaakt en zijn/haar ervaring met me kan delen of mensen die tips hebben. Alles is welkom.
Bedankt als je dit helemaal hebt gelezen btw.
Kussie, Thyrax.