Ontmoeten ouders ft vriendje

Liefde & Boys
#1

Hee!

Ik heb een probleempje.
Ik vind een jongen onwijs leuk en hij mij ook. tussen ons zit het eigenlijk wel helemaal goed en we willen er ook helemaal voor gaan. alleen nu zit ik met mijn ouders. ze doen moeilijk omdat hij ouder is (ik ben 17, hij 22) en omdat hij geen werk heeft en alles. ze zien alleen maar de slechte punten van hem waardoor ik het idee heb dat ze niks van hem willen weten en waardoor ik eignelijk ook niet met ze over hem durf te praten.
Nou willen we mijn vriendje en mijn ouders eigenlijk aan elkaar voorstellen zodat ze misschien wat meer gaan accepteren, maar op een of andere manier durf ik het echt niet mijn keel uit te krijgen om ze te vertellen/ te vragen dat hij vanavond misschien langs zou komen.
Nou had ik dus eigenlijk beloofd dat ik het vandaag aan ze zou vragen en het is me weer niet gelukt. iemand tips?!

#2

Sorry, maar ik vind een 22 jarige jongen die iets met een meisje van 17 begint en geen werk heeft ook nogal negatief klinken.

Ik denk niet dat het helpt om ze te laten ontmoeten. Over het algemeen zijn ouders nogal koppig.

#3

Gewoon vragen en praten over hem, het is uiteindelijk jou vriendje en je ouders zullen hem toch moeten accepteren. Nog een jaar dan ben je volwassen en hebben ze in principe niet zoveel meer te vertellen…

Mijn ouders zijn wat dat betreft echt heel slim geweest. Ik was 16 en had een vriend van 21 en ze zorgden er juist altijd voor dat hij welkom was, zodat ze ons in de gate konden houden. Als jou ouders daar niet voor kiezen dan duwen ze jou alleen maar bij hen weg. Want dat is wat je gaat doen als je zo jong bent en verliefd bent :slightly_smiling_face: Succes! Niet zo bang zijn voor je ouders, ze hebben uiteindelijk allen maar het beste met je voor…

#4

waarom zou het niet werken? mijn ouders schelen 10 jaar >_> ik denk dat een ontmoeting juist wel goed is! gewoon zeggen!

#5

je ouders willen toch dat je blij bent?
als jij blij bent met hem, zouden zij hem ook moeten leren accepteren.

#6

Ik zeg toch niet dat het niet gaat werken om het leeftijdsverschil?
Ik zeg dat ik denk dat het niet werkt om ze te laten ontmoeten omdat als ouders een vriendje eenmaal niet geschikt vinden dat meestal ook niet verandert.

Btw: Ik weet niet wanneer jouw ouders iets met elkaar kregen maar 30 en 40 is een verschil met 17 en 22… (hiermee zeg ik niet dat het leeftijdsverschil slecht is!) Ik denk niet dat de topicstarter wil dat dit een discussie wordt over het leeftijdsverschil tussen haar en haar vriendje.

#7

naja, mijn ouders kregen iets toen ze 20 en 30 waren, maar ik snap je punt wel… maar haar ouders vinden hem niet goed voor haar omdat ze alleen de slechte punten weten van hem, terwijl ze hem nog nooit ontmoet hebben (neem ik aan)…

#8

Gewoon vragen, even op je tanden bijten maar dan heb je ook wat.
NEE heb je JA kun je krijgen!

#9

idd… en ze vinden het ook onwijs leuk om daar steeds dingen over te zeggen enzo. steeds als ik het bijna wil vragen/zeggen verpest zo’ n opmerking van hun het wel weer zodat ik niet eens meer durf… in plaats van dat ze blij voor me zijn doen ze nu gewoon hun best om alles te verpesten ofzo. en dan heb ik het niet over mijn moeder die doet nog wel wat normaal al is ze er niet blij mee… maar vooral mijn broer en vader samen.

#10

Heb je toevalig met mijn broer hij is ook 22 en heeft geen werk ? (nee grapje mijn ouders zouden zoiets niet zeggen)

Ik snap het probleem niet, heel erg veel ouders hebben een groot leefdtijdsverschil dus wat maakt het uit?
Met dat werk probleem dan moeten zijn ouders zeggen dat hij moet gaan werken ofzo?
Ik weet niet precies hoe de situatie bij hem thuis is.

#11

Dat gevoel heb ik idd dat ze me juist van hun afduwen. vooral nu ik de laatste tijd ook vaker ruzie met ze heb…
Misschien hebben ze wel het beste met me voor, maar dan mogen ze ook heus wel begrijpen dat ik het een onwijs leuke jongen vind en als ze zo door blijven gaan ze me alleen maar rot laten voelen.

#12

Gewoon uitleggen! is hij een beetje een spontaan typje of juist niet?

#13

Tegen mij en mijn vrienden is hij wel spontaan, maar het kan heel goed zo zijn dat hij bij mijn ouders verlgen wordt.

#14

Hij is al uit huis, en hij wilt wel werken maar kan gewoon niks vinden.
Ik moet nu zo proberen het te vragen, heb ook al even met hem gebeld net maar ben echt super nerveus nu…

#15

Njah vragen aan je ouders, en je moet gewoon wat interessen van je ouders aan hem vertellen. Zodat ze een gesprek kunnen voeren over iets.

#16

Studeert hij dan ook niet ofzo?

(Misschien enorm vooroordelerig van mij hoor, maar ik heb altijd een beetje een afkeer voor dit soort mensen. In ieder geval als hij zo is zoals ik denk dat hij is. Een vriendin van mij heeft ook met een jongen (23) die geen baan heeft, maar hij is gewoon dom, studieloos en lui. Oke, eigenlijk associeer ik dus gewoon fout.)

#17

hij studeert wel… alleen wel een thuisstudie ivm zijn ziekte.
Maar hij is echt niet dom en lui… hij heeft het alleen niet zo makkelijk met zulke dingen als andere mensen.

#18

Probeer het eerst bij degene die er het makkelijkst over doet zeg maar. Misschien is dat makkelijker en dat je daarna samen het tegen de andere zegt. Misschien zijn je ouders alle twee moeilijk, dat weet ik niet. Maar je kan dan ook nog roepen dat je vriendje vanavond komt en dan het huis uit stormen xD volgens mij help ik niet echt x’D

#19

Precies, vooroordelen van mij dus omdat ik vreselijke mensen ken :wink:
En bij je ouders dus waarschijnlijk ook.

Als je je ouders toch wil laten zien dat hij wel leuk is dan zou ik hem gewoon veel meenemen. Ik zou alleen niet verwachten dat ze er anders over gaan denken, dan kan het alleen maar tegen vallen.

#20

Dat probleem hebben vele en daar moeten ze zich maar bij neerleggen.
Gewoon vragen meid.