Hoi, dit is mijn eerste bericht vanaf een nieuw account. Ben dus niet nieuw en zeker geen troll.
Hopelijk kunnen jullie me helpen. Voordat ik mijn verhaal begin wil ik ter verduidelijking zeggen; ik heb een hele goede band met mijn ouders, en heb nooit iets gedaan waardoor ze mij niet zouden kunnen vertrouwen. echt NOOIT.
Omdat ik op dit moment geen fiets heb (stuk) mocht ik op de fiets van mijn zusje naar mijn werk. Dit was om 9u 's ochtends. Mijn pauze heb ik binnen doorgebracht, en ik kom om 5 u naar buiten en de fiets is weg! Ik schrok me kapot en heb onmiddelijk m’n moeder gebeld. Ook mijn sleutels was ik kwijt, terwijl ik honderd procent zeker weet dat ik die niet in de fiets heb laten zitten want een collega maakte s morgens nog een gekke opmerking over de sleutelhanger en dat was in de kantine. Ik ben verder niet buiten geweest. Maar ik had mijn moeder dus aan de telefoon en die zei dat ik er niets aan kon doen en ze me zou ophalen, ik moest me niet druk maken.
Eenmaal thuis leg ik de situatie (in tranen omdat ik het voor m’n zusje zielig vond) uit. M’n ouders zeiden dat er niks aan te doen was en ze zouden proberen aangifte te doen.
Vervolgens, en hier gaat het om; een aantal uur later komen ze tegelijk m’n kamer in en moet ik op mn bed gaan zitten. Ik zal het niet te uitgebreid maken maar het kwam ongeveer hier op neer “Em, wij denken dat jij “…” fiets verkocht hebt. Alles wijst erop” Echt een ontzettend lang gesprek gehad waarin ik uiteraard alles ontkende, maar ze geloven me niet en blijven erbij dat ik de fiets verkocht heb.
Ik kan dit niet geloven, en ze ook niet overtuigen dat het niet waar is. Ik heb nog nooit hun vertrouwen beschaamd (ben 18) en zou NOOIT maar dan ook NOOIT een fiets gaan verkopen van m’n zusje, WTF? Ik ben hier heel kwaad en verdrietig om. Heeft iemand van jullie raad of advies voor mij? Alvast bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.