Ik voel me zo ongelukkig. Eigenlijk al een paar jaar.
Ik doe nu voor de derde keer een opleiding, en loop nu stage. Ik vind de school niet leuk zelfs mijn mentor schreeuwt tegen me en negeert mijn problemen die ik hem vertel, en de stageplek ook niet. Thuis heb ik het niet leuk, en mijn gezondheid is ook niet goed.
Als ik 1 dag ziek ben belt mijn mentor al naar mijn ouders om te zeggen dat ik heel vaak ziek ben blablabla. Maar dat valt allemaal reuze mee. En ik ben 18 dus het zou niet eens mogen. Ik heb op school vertelt dat ik vaak ziek ben en waarom en dat ik het thuis slecht heb en als ze steeds om niks bellen het allemaal erger wordt, maar iedereen negeert me.
De vorige keer ben ik twee dagen niet thuis geweest, en toen ik thuis kwam lagen al mn spullen door mn hele kamer heen en al mn kleren in vuilniszakken. Daarna begonnen ze nog te slaan.
En dan moet ik de volgende dag weer vrolijk op school zitten.
Ik vind mijn stage ook niet leuk, het is te simpel en ik wil dit werk later niet doen. Ik wil niet negen uur per dag aan een bureau zitten. Ik vind het verschrikkelijk.
En als dan alles in mn hoofd soms even goed zit, ben ik weer heel erg ziek. Ik heb last van van alles maar aan niks kunnen ze echt wat doen. Maar alles bij elkaar zorgt er wel voor dat ik een paar keer per maand gewoon echt ziek ben.
Ik wil gewoon weg van hier, ergens opnieuw beginnen. Geen school, stage, mensen die zeggen wat ik moet doen. Ik wil niet allemaal opleidingen doen die ik niet leuk vind om werk te krijgen dat ik niet leuk vind zodat ik word zoals het moet. Ik wil gewoon leven zoals ik dat wil. Wat moet ik doen?