Ongelukkig in onze relatie..

Liefde & Boys
#1

Ik zie mijn vriend echt doodgraag. En hij mij, dat weet ik.
Maar ik voel me zo vaak ongelukkig in onze relatie.
Meestal gewoon om dingen die hij zegt of niet doet, of dingen die hij juist wel doet, maar in mijn ogen je niet doet als je die persoon graag ziet.

Het was begin april twee weken uit tussen ons. Hij had het uitgemaakt, maar nadien besefte hij wat hij had laten zitten en hij miste mij heel erg. En ging voor onze relatie er terug helemaal voor gaan!

Maar de laatste weken is het weer aan het minderen. De eerste weken voelde ik mij super, sliep echt heel goed. Maar nu de laatste twee weken ongeveer, zit ik er weer door.
Ik ben veel te veel verdrietig, stond al twee keer klaar om het uit te maken, maar ik kan dat niet. Want ik weet wat ik aan hem heb, hij is gewoon het beste wat ik ooit zal vinden. Op sommige momenten voel ik mij heel gelukkig, maar die worden minder en minder.
Ik zit in de blok, en concentreren lukt weer minder en wordt weer veel wakker 's nachts.

Ik moet het leren van mij af te zetten, maar weet gewoon niet hoe. Als hij bij mij is, ben ik gelukkig, maar soms ook niet. Dan wil ik hem gewoon wegsturen, maar durf niet.
Voor het uit was, bleef hij elke maandag altijd tot 19 uur, sinds het terug aan is, gaat het beter tussen ons dan ervoor, maar dan blijft hij nooit. Snap het gewoon niet. Als ik iets vraag dan zegt hij dat hij gewoon naar huis wil gaan of dat hij vindt dat we elkaar moeten kunnen missen. Gewone excuses, en daar wordt ik ongelukkig van.
Vandaag heb ik hem niet gezien, hij stuurt geen één sms… Laat niks van zich horen, pas een halfuur voor het slapen gaan. Terwijl ik zoveel keer gezegd heb dat ik het super vindt als hij door de dag eens iets stuurt, moet niet lang zijn, gewoon één sms. Hij werkte trouwens niet vandaag, dus dat is ook geen excuus.

Allemaal kleine dingen die hij weet dat ik daarvan gelukkig wordt, dat doet hij niet.
Ik heb het gevoel dat hij minder bij mij wilt zijn.

Soms denk ik dat het echt aan mij ligt. Maar ik vraag helemaal niet veel. Gewoon liefde, ik ben zo makkelijk gelukkig te maken, maar dat lukt hem niet eens. Soms denk ik dat ik beter verdien.
Maar ik weet gewoon dat ik hem zo hard ga missen en ik zie hem nog steeds super graag! En als het uit is, ga ik ook ongelukkig zijn.

Vorige week huilde ik, hij troost mij niet eens! Doet gewoon zijn ding thuis verder terwijl ik in de zetel zat. Maar als een meisje op tv huilt kan hij er niet naar kijken omdat hij dat erg vindt.

Vorige week hadden we even ruzie in de auto, ik zweeg en hij ook. Toen zong hij kei hard mee met de radio, floot… Hij was precies zo gelukkig dat ik me ongelukkig voelde.

Soms kan hij ook heel lief zijn! Maar ik heb gewoon het gevoel dat hij geen moeite meer doet voor ons.
Wij praten echt super veel op elk gebied. Maar als ik dan zeg dat ik ongelukkig ben, dan zegt hij ja dan moet je het uitmaken. Hij wacht precies op mij totdat ik het uitmaak… Of wel zegt hij dat hij niet goed genoeg is voor mij, dat ik beter verdien… Ik zeg dan dat hij er iets aan moet doen! Maar ja, het gebeurt gewoon niet.
Ik begin er echt door te zitten. Loop hele dagen ongelukkig, hij ziet dat ook, maar doet er niks aan! Hij maakt hij alleen maar erger door weg te gaan, mij negeren, …

Het is eruit… Ik weet niet of jullie kunnen helpen of advies geven, maar het doet gewoon al goed het even te zeggen. Ik praat er ook veel over met mijn moeder en beste vriendinnen, maar eens van een ander horen kan goed doen.

#2

Heb je het hier al eens met hem over gehad? Face to face?

#3

Tuurlijk. Ik ben iemand die niks voor zich kan houden en meteen zegt wat er op mijn lever ligt.
Als ik zeg dat ik mij ongelukkig voel, dan zegt hij ‘ik zal u dan maar laten’.
Als ik vertel wat er mij dwars ligt, wat hij soms doet wat mij ongelukkig maakt, dan zegt hij dat dit niet waar is enzovoort.
We praten er veel over, maar er verandert niks.
Hij zei vanavond nog via sms dat hij hele gelukkig is, maar hoe kan dat als hij ziet dat ik niet gelukkig ben…
Ik denk dat ik mijn keuze al gemaakt heb, maar durf het gewoon niet omdat ik bang ben.

#4

Het is ook heel moeilijk om te doen, maar ik denk wel dat het beste is om te doen. Het is nu even vervelend, maar ik denk wel dat het heel goed voor je is.

En vergeet niet dat je geen relatie nodig hebt om gelukkig te zijn :wink:

#5

Ik herken je verhaal zo goed…
Ik weet heel goed hoe je je voelt, zo heb ik me 2 jaar ook gevoeld.
Ik heb uiteindelijk de beslissing genomen om er definitief een einde aan te maken, wat echt niet makkelijk was. Ik dacht dat hij “de vader van mijn kinderen” ging worden. Althans, dat was de gedachte.
Het is nog steeds niet makkelijk om de confrontatie aan te gaan met mijn gedachten en het feit dat ik terug single ben.
Maar uiteindelijk is dat wel het beste.
De zin “Ik zal u maar laten dan”, herken ik zo goed… of dat hij zegt dat je beter verdient, heb ik ook duizenden keren gehoord.

Mijn ex-vriend stuurde wel veel berichtjes en ik begrijp dat je je daardoor goed voelt. Wat aandacht tijdens de dag is altijd leuk, right? :slightly_smiling_face:
Ja, mijn vriend stuurde, hij stuurde veel. De laatste maanden stuurde we zelfs nog meer, enkel verwijten en ruzie.
Ik zie hem graag en dat zal ik ook altijd doen, net zoals jij.

Ook ik heb blok nu en zo lang is het nog niet gedaan, dus ik heb nu ook een moeilijke periode door alles tesamen. Concentreren op je studies is makkelijk gezegd, maar het effectief doen is iets anders en dat begrijp ik maar al te goed.

In mijn relatie was ik op zoek naar begrip en erkenning en ik heb het gevoel dat het bij jou ook zo is. Ik wil geen pleidooi maken om het ‘uit’ te maken, maar misschien is dit op lange termijn wel een goede oplossing?!

Ik hoop dat dit je wat helpt. Als je nog wat van mening/ervaring wil, laat maar weten :wink:

#6

Ik herken me best wel in jouw vriend (op het enge af zelfs…).
Wat ik kan zeggen is dat het wellicht niet zijn bedoeling is om jou zo ongelukkig te zien, maar dat hij misschien net het gevoel heeft dat hij jou ongelukkig maakt, hij dit niet kan veranderen en hierdoor minder contact met je zoekt.
Ik begrijp dat je graag eens een berichtje van hem krijgt. Maar kan je zelf niet eerst iets sturen? Hij zal vast wel antwoorden :slightly_smiling_face: Misschien wil hij jou niet storen tijdens het studeren of hecht hij daar gewoon minder belang aan. Je kan hem hier dan even op wijzen.

Succes! (en ook voor den blok)

#7

Even heel eerlijk. Is hij echt de reden dat je ongelukkig bent? Of ligt dat aan jezelf? Hij vindt duidelijk dat hij niks fout doet.

#8

Niet zo leuk om te lezen… Want ik wil hem niet kwijt. Maar ik wil zo ook niet verder.
Ik had hem vanmorgen gevraagd waarom hij een hele dag niks laat weten tot ik stuur, hij zei dat hij een hele dag playstation gespeeld heeft en dan niet aan mij denkt. Hij zei wel dat hij 's avonds wel van plan was om mij te bellen. Ik heb dan gewoon gezegd voor de zoveelste keer, dat ik een sms’je wel heel erg apprecieer. Hij zei sorry en dat hij er in het vervolg aan zal denken.
Wij hebben niet zoveel ruzie, wel discussies over de stomste dingen. Ik denk dat ik me eerst wat meer moet losmaken van hem, zo gaat dat misschien beter gaan. En daarna nog kan beslissen. We zien elkaar super graag, daarom wil ik het nog niet opgeven.

#9

Ik stuur meestal eerst. Maar het is gewoon eens fijn iets van hem te horen en dan te weten dat hij aan mij denkt. Hij hecht inderdaad veel minder aan de berichtjes dan ik. Hij is nooit een sms’er geweest, ook niet naar vrienden.
Hoe graag ik het ook wil, als hij daar geen behoefte aan heeft, zal ik me daar moeten bij neer leggen.
Dankje! Jij wenst me tenminste succes, dat heeft mijn vriend deze morgen niet eens gedaan, terwijl ik een erg moeilijke examen had vandaag… Achja mannen zeker :confused:

#10

Het ligt ook inderdaad wat aan mij. Ik maak me soms druk om niets. Soms interpreteer ik dingen die hij niet zo bedoeld heeft. Daar ben ik me bewust van.

Maar in mijn vorige relaties was ik niet zo ongelukkig. Terwijl ik vind dat hij het beste lief is wat ik ooit gehad en zal hebben. Met hem zie ik echt een toekomst.
Ja hij vindt dat hij niks verkeerd doet, maar dat wil niet zeggen dat dat voor mij anders voelt, dat wil hij maar niet begrijpen. Hij is gelukkig, dus ben ik dat ook denkt hij…

#11

Ik denk eigenlijk dat het juist wel goed zou zijn als jij eens zonder je vriend zat.
Je komt namelijk een beetje claimerig over, alsof je echt constant bij hem wil zijn, en alsof hij constant aan jou moet denken.
Maar je vriend moet ook een eigen persoon kunnen blijven.
Waarschijnlijk wil je vriend gewoon even rust hebben, en stuurt hij daarom geen smsje.
Misschien moet je jezelf eens afvragen waarom je zo graag bevestiging van hem wil hebben?
Is dat onzekerheid? Ben je bang dat hij je niet meer leuk vindt?
Als dat zo is, is het beter om aan je zelfvertrouwen te werken, en je relatie gewoon even te laten voor wat het is.
Zodra jij ook gelukkig in je eentje kan zijn, zal je vriend ook meer moeite voor je doen, omdat je dan in zijn ogen een leuker persoon bent geworden die ook iets alleen kan doen.
Maarrr, ik weet niet zeker of dit in jouw geval zo is, dat is iets wat je jezelf moet afvragen :slightly_smiling_face:

#12

Dat claimerig gedrag valt nog goed mee hoor! Maar aan één kant heb je inderdaad gelijk.
Ik ben heel onzeker over mezelf en van alles. Maar ik weet dat ik hem 100% kan vertrouwen!
Ik vraag ook helemaal niet elk uur een berichtje, of een berichten reeks van 20 sms’en na elkaar. Maar gewoon één sms. Ach ja… Ik lees hier andere verhalen van meiden die veel ergere problemen hebben, we komen er wel uit…
En ik was trouwens gelukkig toen ik alleen was, ik had geen behoefte aan een vriend, tot ik hem leerde kennen. Ik laat hem ook zijn ding doen alleen, met vrienden,…
Hij is eigenlijk het meeste claimerig… Ik mag niet meer uitgaan bijvoorbeeld.
Hij was eens om 18 uur van bij mij vertrokken, en ik had hem pas om 21 uur gestuurd, en hij was kwaad toen dat ik zo laat stuurde en dat hij op mij aan het wachten was enzovoort.

#13

Eerlijk gezegd vind ik wat je vriend zegt wel waar ‘Je moet ruimte hebben om elkaar te missen’.

Sommige mensen hebben in een relatie heel veel behoefte om in contact te zijn met de ander, en de ander minder. Ik en mijn vriend hebben daar ook een andere behoefte in, maar je moet een balans vinden die voor beiden werkt.

Dit filmpje legt dat echt goed uit: https://www.youtube.com/watch?v=d079McwlBRE (hoeft niet per se te leiden naar vreemdgaan, maar is wel een oorzaak van een ongelukkige relatie)

Daarnaast kan het ook zijn dat je je te veel focust op de negatieve dingen. Zoals je zegt ‘wat hij niet doet of zegt’ en de ‘slechte’ dingen die hij wel doet, en dat je soms denkt ‘dat je beter verdient’. Als hij zo weinig goed doet dat je er ongelukkig van wordt, waarom ben je dan bij hem? Probeer te waarderen wat hij wél doet, en zeg daar ook ‘dankje’ voor zodat hij zich ook gewaardeerd voelt. Het is een sterke wisselwerking in een relatie. Als ik zorg dat mijn vriend zich gewaardeerd voelt, ook al is het omdat hij een keer de vaatwasser uitruimt, hoe geliefder hij zich voelt in de relatie en zal ook zijn waardering laat blijken. Ik heb altijd het gevoel dat mensen de kleine dingen in een relatie voor lief nemen en ‘romantische gebaren’ verwachten.

Laatst had ik een baaldag en bracht mijn vriend bloemen langs. Zo’n romcom momentje waar veel meiden door smelten. Vervolgens vertelt hij dat hij ze gratis had gekregen toen hij bier ging halen. Oke, dus hij is ze niet speciaal voor mij gaan halen. Ik had kunnen balen over het feit dat hij zoiets niet uit zichzelf doet, maar er zat nog steeds een lieve gedachte achter. En persoonlijk vind ik het alleen maar extra cute dat hij nog te eerlijk is om me in de waan te laten dat hij ze zelf heeft gekocht.

Hij is eigenlijk het meeste claimerig.. Ik mag niet meer uitgaan bijvoorbeeld. Hij was eens om 18 uur van bij mij vertrokken, en ik had hem pas om 21 uur gestuurd, en hij was kwaad toen dat ik zo laat stuurde en dat hij op mij aan het wachten was enzovoort.
En hierover moeten jullie gewoon een keer praten en afspraken voor maken, want dat is niet oke. Beide moet je eigen leven kunnen leven. En als hij iets wil horen, kan hij ook gewoon de telefoon pakken. Maak het elkaar niet zo moeilijk.

ok heel lang verhaal.

#14

Ja elkaar ruimte geven begrijp ik. Dat doen we ook in onze relatie. Maar misschien nog niet genoeg.
De tijd die we bij elkaar zijn, die willen we ook echt bij elkaar zijn. Soms stel ik in het weekend voor (zondag), dat hij naar hij mag gaan zodat hij wat bij zijn ouders kan zitten of eens weggaan met zijn beste vriend. Maar dit wilt hij nooit. Dus ik denk dat qua vrijheid het goed zit bij ons. En ik heb hem al gevraagd of hij niet vindt dat we teveel bij elkaar zijn, en hij zegt nee. Ik geloof hem, want hij zegt altijd de waarheid. Soms ook niet goed, zoals hij deze morgen zei dat hij me gisteren niet miste en daarom niet stuurde. Niet zo fijn om te horen, maar ik begrijp dat wel. Hij weet dat we elkaar de volgende dag zien. Ik miste hem ook niet gisteren, maar was gewoon fijn geweest iets van hem te horen.

Je hebt gelijk, ik focus mij teveel op de negatieve dingen in onze relatie. Terwijl er z’n veel positieve zijn!
Hij is echt vaak heel lief. Maar op het moment dat hij wat minder lief is, denk ik alleen aan de negatieve dingen die hij doet. Ik kan echt heel veel positieve dingen op noemen die hij doet of zegt. Vandaag zei hij nog dat hij graag ons jaartje samen wil vieren door samen een week naar Londen te gaan. Doet echt deugd te horen dat hij eraan denkt.
En dat zeg ik hem ook, als hij iets liefs doet zeg ik dank u en dan ook dat het echt lief is zeg ik erbij. Zodat hij weet dat ik het apprecieer! Maar op mijn down momenten denk ik daar allemaal niet aan. Eigenlijk ligt het meer bij mij dan bij hem…

#15

En kijk.
Vandaag is hij gebleven van 16u tot 18u30.
Hij stuurt nu wel naar mij en ook snapchats.

Gisteren hele dag thuis en dan niks.

De zondagavond toen hij vertrok hadden we geen ruzie maar het was niet super super. Daarstraks was het echt super leuk en hebben we onnozel gedaan en gelachen,…
Dus ik denk dat hij mij gewoon gerust gelaten heeft omdat hij dacht dat ik lastig was misschien? Want nu stuurt hij wel veel, misschien ook omdat ik het deze morgen gezegd heb. Maar toch.
Hij is wel iemand die ruzies totaal niet afkan. Hij kan daar niet mee omgaan en loopt er van weg.
Zijn moeder zei het ook nog. Hij is echt geen jongen die ruzie maakt en iedereen graag blij ziet.
Dus het lag misschien toch aan mij.

#16

Mooi dat het vandaag fijn was! Inderdaad op die down momentjes je realiseren en herinneren hoeveel hij goed doet. Dan relativeer je die negatieve gevoelens :slightly_smiling_face:
Ik kan me heel goed vinden in dat ruzie ontlopen, zo gaat het in mijn relatie soms ook. Mijn vriend weet ook nooit goed wat hij aanmoet als ik boos of chagrijnig ben. Hij laat me dan gewoon met rust, terwijl ik dan ook liever heb dat hij lief doet of me troost. Maar, dat is een kwestie van aankaarten :wink:

#17

Ik begrijp heel goed dat je hem niet wilt opgeven en dat je hem graag ziet.
Het is goed dat je niet veel ruzie hebt, maar als je telkens over de kleinste dingen discussies hebt… Waar eindigen die discussies misschien dan?
Het feit dat hij sorry zegt en er in het vervolg wil aan denken is een teken dat hij je wel graag ziet, maar zal hij ook echt ooit iets sturen? (ik ken hem natuurlijk niet, dus ik kan dat niet zeggen)
Ik vind het eigenlijk best wel heel erg/sneu voor jou dat hij niet aan jou denkt, omdat hij aan het gamen is. Ik ben zelf ook een gamende girl, dus ik weet heel goed dat je helemaal weg kan zijn in een game. Maar iedereen eet, drinkt, gaat naar het toilet,… Dan is het toch een kleine moeite om snel even een berichtje te sturen, als je weet dat je vriendin er zo gelukkig mee is?
Dat hij zegt dat hij je 's avonds ging bellen, vind ik persoonlijk een excuus om eronder uit te komen…

Als jij al zoveel hebt gezegd dat je eens graag een berichtje zou krijgen en hij dat niet doet. Wil dat dan niet zeggen dat hij op dat gebied niet echt rekening houd met jouw gevoelens?

#18

Misschien ook net omdat je met hem een toekomst ziet dat je een beetje kritischer bent? Ik weet het niet he, maar misschien ligt het daar ook aan :slightly_smiling_face: Ik herken mezelf hier ook wel een beetje in, mijn vriend kan een hele week superlief zijn en als hij dan 1 dagje wat minder aandacht heeft/ niks stuurt vind ik dat vervelend en wordt ik daar wat verdrietig van. Maar ik kan natuurlijk jou situatie niet helemaal inschatten :slightly_smiling_face:
veel succes in ieder geval!