Sorry, maar ik moet even mijn ei kwijt.
De laatste paar maanden heb ik nauwelijks tijd voor mezelf gehad, ik ben continu aan het werk. Ik zit in het laatste jaar van mijn studie, en moet daarnaast het hele jaar stagelopen. Ik werk me alle avonden en weekenden de pleuris om mijn studie en kamer en eten te kunnen betalen.
Buiten m’n colleges werk ik me ook de pleuris om alle deadlines en tentamens te halen. Regelmatig moet ik daarvoor een nacht of halve nacht doorhalen, dus m’n gezondheid is soms ook muah. Hoewel dit nog wel lukt, gaat het heel slecht op mijn huidige stage, omdat ik er sowieso moeite mee heb, maar geen tijd heb om er mijn uiterste best voor te doen. Daar stel ik mijn ouders weer mee teleur, omdat zij altijd financieel hebben bijgedragen zodat ik een goede diploma kan halen. Met mijn studie is het lastig een baan te vinden dus dan móet je wel uitblinken op stage, maar dat doe ik absoluut niet.
Misschien vind ik het nog wel erger dat ik geen sociaal leven heb naast al dat werken (niet dat ik daar tijd voor heb, maar dat zou het wel draaglijker maken). Ik ben mijn vrienden een paar jaar geleden in 1x kwijtgeraakt, toen ze plotseling besloten dat ze me er niet meer bij wilden hebben. Sindsdien heb ik nog wel nieuwe, aardige mensen ontmoet, maar zij begrijpen niet dat ik op zoek ben naar nieuwe vrienden, omdat ze zelf al heel veel vrienden hebben en daardoor nauwelijks tijd hebben om af te spreken. Dus ik heb er nooit contacten aan overgehouden met wie ik vaker dan 3 keer per jaar afspreek.
Ik zie m’n vriend de afgelopen maanden ook nauwelijks en word vet ongelukkig van zo’n leven. Ik zie ook wel dat ik werk voor een doel: een goede baan, maar ik heb geen tijd om de stappen daarnaartoe goed af te ronden (stage etc.), en vind er geen reet aan zonder leuke dingen in het weekend en 's avonds. Ik vrees dat dit ook is hoe m’n werkende leven er volgend jaar uit gaat zien. Maar ik wil nog zoveel, reizen enzo, alleen heb ik niemand om dit mee te kunnen doen. Ik heb geen tijd om te sporten of met andere hobby’s bezig te zijn en zo nieuwe mensen te leren kennen.
M’n studiegenoten werken maar heel weinig dus hebben hier eigenlijk geen last van. En ik weet eigenlijk echt geen oplossing. Het enige wat ik zou kunnen bedenken is uitlopen met m’n studie, maar dat is geen optie: mijn ouders springen nu al bij zodat ik rond kan komen, en ze kunnen het echt niet nog een half jaar doen i.v.m. geldnood. Sorry voor mijn lange betoog. Heeft iemand tips?