Lieve mensen,
Ik typ dit bericht met flink wat frustratie, want ik weet niet wat ik moet. Ik ben nu bijna twee jaar samen met mijn vriend en over het algemeen gaat dat goed, behalve de afgelopen tijd. Ik merk dat ik me de laatste tijd ongelofelijk irriteer aan zijn slonzigheid, die in de afgelopen 1,5 jaar nog niet-bestaand was. Om maar even een paar voorbeelden te noemen; als ik vroeger eerder weg moest van huis en hij nog langer in mijn huis bleef ruimde hij gewoon even zijn afwas op (in de vaatwasser of afspoelen), liet mijn kamer gewoon netjes achter en nam zijn vieze was weer mee. De laatste tijd doet hij dit niet meer. Ik heb ontelbare keren aan hem moeten vragen om alsjeblieft zijn afwas eventjes af te spoelen, aangezien ik het anders nauwelijks afgewassen krijg(aangekoekt etc). Ook laat hij zijn stinksokken door het hele huis slingeren en verwacht dat ik ze wel eventjes opruim. Mijn kamer is de laatste tijd ook continue een zooi als ik moe thuis kom van werk, omdat hij het teveel moeite vond die even netjes achter te laten.
Ik verwacht natuurlijk niet van hem dat alles spik en span is en mijn kamer zo schoon is als een hotelkamer, maar gewoon niet al zijn kleding op de grond, kopjes of schaaltjes in mijn kamer of de woonkamer verspreid en her en der stinksokken te vinden. Het probleem is alleen dat ik er geen gesprek over kan beginnen met hem. Ik heb eerst een aantal keer gevraagd of hij deze dingen kon doen, maar toen dat niet werkte probeerde ik er een serieus gesprek over te voeren. Ik heb hem netjes gevraagd die dingen te doen met argumenten, maar het enige was ik terugkreeg is ‘dat ik niet zo moet zeiken’, ‘ik zeur ook niet tegen jou als je ooit iets niet opruimt’ en ‘je bent niet mijn moeder’. Ik weet dat hij last heeft van een winterdip en zichzelf dan verwaarloost, daar hou ik ook rekening mee, maar onderhand komt het me echt de strot uit.
Wat denken jullie dat ik het beste kan doen? Alvast heel erg bedankt voor de tips!