Niet-weinig kunnen eten } kokhals gevoel??

[b]Ah main!
It’s a struggle die me al een tijd bezig houdt!

Ik ben als ontbijt persoon al een moeilijk iemand (zal vast niet de enige zijn), brood krijg ik niet weg en van vla/yoghurt met muesli e.d. krijg je na een tijdje weer trek… Ohja en havermout… Bleh!

In een jaar tijd al van alles geprobeerd: custard vla (maken), vla met cornflakes, kwark, een bakje activia youghurt met de muesli erop…

Maar dat laatste kreeg ik op den duur ook niet meer weg… Nu sinds paar maanden eet ik twee geroosterde broodjes met boter/smeerworst erop, in begin ging het goed! Tot de laatste weken…
Korstjes blijven liggen… tot steeds grotere stukken! [/b]

The problem: ik eet, en op een gegeven moment kan ik niet meer eten want dan krijg ik het gevoel dat als ik nog een hap neem ik ga kokhalzen/overgeven… Ik moet s’ochtends ook een pil innemen, en die krijg ik soms gewoon niet weg.
Dit probleem heb ik vaak in de ochtend, maar soms ook met avondeten!

Ik was dit weekend bij iemand, en we aten wat later… Pizza… kei lekker! Maar ik kreeg hem niet meer weg na een paar stukken, en ik voelde me zo rot! Want we hadden besteld en ja… Zonde gewoon!
En toen ben ik gaan nadenken… Dit kan gewoon niet goed zijn! Die avond en ochtend erna had ik ook gewoon geen honger… M’n buik had een raar ‘‘vol’’ gevoel terwijl ik bijna niks gegeten had, pas toen ik half 2 thuis was heb ik met moeite maar een bolltje naar binnen gekregen…

Wat zouden jullie doen? En zijn er misschien girls met hetzelfde probleem?
Schaam me er soms ook gewoon voor!

Misschien hulp zoeken bij een therapeut. Kijk ook eens naar dat nieuwe programma bizarre eters op rtl 5, misschien kun je daar tips door krijgen.

Dit is niet rot bedoeld, maar dit zit waarschijnlijk tussen je oren. Als je merkt dat het de verkeerde kant op gaat, zou ik hulp zoeken.

Ik heb iets dat er op lijkt ook gehad, ineens kon ik s’ochtends niets meer weg krijgen, en als ik dan toch at, werd ik kei misselijk(door letterlijk alles). Wat bij mij werkte is iedereen gewoon uitleggen wat het was, om vervolgens te eten als ik trek kreeg. Het is bij mij toen na een tijd opgehouden, geen medicijnen en geen instanties bezocht. Hopelijk gaat het ook bij jou voorbij!

Dat zit zeker “tussen je oren”, maar dat betekent (juist!) niet dat je er even makkelijk vanaf komt :wink:
Ik heb ditzelfde als ik gestrest ben, en het wordt dan nog verergerd als je gaat stressen om het probleem op zich. Probeer je er niet te druk om te maken, eet als je kan eten en ga je niet druk zitten maken over zo’n pizza die je niet op krijgt. Probleem verdwijnt vanzelf weer, het snelst als je je ontspant over eten.

Als je dat niet zit zitten of het duurt je te lang, kan je inderdaad eens maar een psycholoog gaan!