Ik en mijn vriend hebben nu een half jaar iets, hij was vrijdag 20 geworden en toen gingen we heel gezellig iets eten met zijn ouders en nog een oom en tante van hem. Nou zei hij al dat hij de volgende dag dus een 'feestje" gaf voor wat vrienden. Ik ging er natuurlijk vanuit dat ik daar ook bij zou zijn. Net voordat we die avond gingen slapen vroeg ik wat nou precies de plannen voor de volgende dag waren, en toen zei hij dat het wel de bedoeling was dat ik er dan niet zou zijn omdat zijn vrienden dan langs zouden komen. Eerst dacht ik nog, oké… Maar ik zat er daarna echt mee. Uiteindelijk zei ik dat toch maar, en toen bood ie z’n excuses aan dat ie mij zo liet voelen, begon hij erover dat het eigenlijk niet echt een “verjaardagsfeest” is en ook niet iets waar je je vriendin mee naartoe neemt… Eigenlijk gewoon dikke onzin want het gaat hier wel om zijn verjaardag, met zijn vrienden (waarvan ik sommige ook nog niet heb ontmoet). Ik voel me hier echt gekwetst door, als ie echt zoveel om mij gaf wil hij toch juist dat ik bij dat soort dingen ben? Als hij normaal een avondje met zn vrienden wil zijn hoor je mij echt niet zeiken, maar het gaat hier wel om zijn verjaardag… Ik vind het gewoon raar en ik heb dat zaterdagochtend ook nog eens gezegd. Als hij het dan uitlegd klinkt het allemaal zo logisch en denk ik gewoon dat ik me verder niet moet aanstellen, maar mensen waar ik het tegen vertelde vinden het ook allemaal belachelijk. Ik weet het gewoon niet, hij zou me vanmiddag bellen want ik had gezegd dat ik graag even met hem wilde praten.
Wat denken jullie, of wat zouden jullie in mijn geval doen?