Niet kunnen presteren

School
#1

Ik heb de laatste paar jaar redelijk veel last van problemen met mijn geestelijke gezondheid. Wil best vertellen wat, maar dat doet er niet echt toe denk ik. Dit jaar zijn ze me op school eindelijk tegemoet gekomen, ik hoef minder lange dagen te maken en wanneer ik een keer een so of toets niet heb kunnen leren hoef ik het alleen maar te zeggen en dan kan ik hem een andere keer maken. Mijn mentor was aan het begin van het jaar heel begripvol en probeerde me ook echt te helpen. Ik heb alleen nu meer het gevoel dat hij geirriteerd raakt omdat ik dingen uitstel.

Het voelt echt heel kut van mijn kant omdat ik wel wil, maar het gaat gewoon niet. Iedere keer neem ik me voor om echt met m’n huiswerk bezig te gaan bijvoorbeeld, maar er zit gewoon iets in m’n hoofd waardoor ik het niet kan. Er is uit tests gebleken dat ik wel degelijk hoogbegaafd ben, maar toch sta ik nogal wel eens onvoldoendes op mijn rapport. Ook dit werkt zo ontzettend frustrerend, en ik stress hem dan ook nu al helemaal omdat ik weet dat ik binnenkort weer een toetsweek heb.

Heeft iemand enig idee hoe ik hier toch een beetje begrip voor kan krijgen? Heeft iemand zoiets ook zelf meegemaakt? Weet iemand wat ik kan doen om toch te kunnen presteren op school.

edit;
Ik heb op het moment trouwens het gevoel dat ik nog liever met school stop dan dat ik zo doorga. Alhoewel ik echt heel erg graag over 2 jaar naar de universiteit wil.

#2

Dit klinkt misschien niet zo leuk,

maar je geeft zelf al aan dat je heel erg graag naar de universiteit wil.
De enige manier om dat te halen is om te leren.
Ik snap dat het heel moeilijk is en dat het bijna niet gaat,
maar misschien blijkt het toch minder erg te zijn en gaat het na een tijdje wat beter.

Wat me ook best wel lastig lijkt is dat je gewoon kunt zeggen dat je het een andere keer maakt.
Je hebt dan altijd een keuze, en je wordt niet gedwongen om het te maken, terwijl dat wél goed zou kunnen zijn, ook al is het zo enorm moeilijk en kun je niet geleerd hebben.

Je moet er doorheen komen, school is op dit moment echt heel erg belangrijk.

#3

Wat een vervelende situatie! Ik weet niet hoe je er begrip voor kan krijgen. Ik heb zelf 2 klassen overgeslagen en mijn broertje ook. Mijn ouders hebben daar heel veel voor gedaan en de scholen begrepen het maar niet, want ‘we haalden toch slechte cijfers en deden ons best niet’. Maar dat kwam gewoon omdat het te makkelijk was en we gingen onderpresteren. De scholen begrepen het niet maar wilden het ook niet zien. Na meer dan 8 jaar hebben mijn ouders nog steeds een rechtszaak. Ik denk dus niet dat je gauw begrip zal krijgen, misschien kan je het nóg beter uitleggen dan je al hebt gedaan?
Dan over het presteren. Misschien helpt het om niet alles te zien als een enorme berg die je als het ware moet beklimmen, maar om het te zien als kleine heuveltjes. Ga als je uitgerust bent gewoon eens een keer aan een so zitten en leer het in stappen, sowieso niet in een keer en al helemaal neit de dag van tevoren beginnen. Ook niet uren achter elkaar leren, omdat je denkt dat het anders niet lukt, dat werkt averechts. Dus in kleine stapjes en met pauzes en als je het dan af hebt, beloon jezelf.
En je moet echt niet stoppen met school, dat zou heel jammer zijn. Probeer deze tegenslag te overwinnen en het komt goed :slightly_smiling_face:
Sterkte meid!

#4

@ endekoezegtboe
Ik denk niet dat dat het probleem is, want ik wil ook wel leren. Ik vind het niet vervelend om huiswerk te maken, ik vind het zelfs vaak leuk om te doen. Maar het wil gewoon niet, alsof er iets/iemand in mij zegt: “Jij mag geen huiswerk maken, dat wil ik niet.”

Het is inderdaad lastig om toch te kiezen iets op het moment zelf te maken, maar als je een hele week niet geslapen hebt omdat ook dat niet lukt is dat kleine beetje tegemoetkomen toch wel fijn :slightly_smiling_face:

#5

ik snap niet zo goed waarom je er begrip voor wilt krijgen?
want je krijgt nu al uitstel voor toetsen en hoeft ook minder lessen te volgen. meer kan je school eigenlijk niet doen… ik zou zeggen ga naar de dokter of probeer zelf weer de draad op te pakken…

je zegt zelf dat je hoogbegaafd ben en naar de uni wilt, dan moet je juist goed je best doen!

#6

Je hoort te vaak dat hoogbegaafde mensen geen opleidingen afmaken. Maar probeer sterk te zijn tegen die stem in je hoofd en zeg gewoon luid op ‘nee, ik ga het wel doen’. Je wilt het, dus probeer die wilskracht sterker te maken.

#7

^ huh hoezo maken hoogbegaafde mensen vaak hun opleiding niet af dan?? :open_mouth:

#8

Hm, oke, ik snap dat het moeilijk is maar je kan niet telkens zeggen van “het gaat niet, ik kán het gewoon niet”.
Je MOET leren, het moet gewoon, het maakt school echt niet uit of je het niet kunt, niet wil of geen zin in hebt, zo lang je in deze situatie blijft kunnen zij er niks mee.
Ze laten je misschien wel zitten dit schooljaar, ze nemen het niet voor je op, het is gewoon maar een school, het enige wat jij daar in bij draagt is alles goed maken, op tijd af hebben en goede cijfers halen.

En voor dat slapen, kun je daar niet voor naar de dokter gaan?
Er zijn veel medicijnen die je misschien kunnen helpen…

#9

ik denk dat het toch wel een beetje uitmaakt als je vertelt wat je problemen zijn, dan kunnen we een duidelijker beeld krijgen van waarom je niet in staat bent je huiswerk te maken en goed te leren. want een depressie is bijvoorbeeld iets heel anders dan een persoonlijkheidsstoornis zeg maar. ík persoonlijk kan het dan beter inschatten.

#10

@ MYLIFEISAVERAGE

Ook al heb ik nu minder lessen en kan ik uitstel krijgen, vaak zeuren leraren toch heel veel tegen me. Dan is dat net teveel voor me. Die ene opmerking van ‘Ja maar dit is al de tweede keer dat je vraagt of het later mag’ die kan voor mij echt teveel zijn. Ik kom iedere dag om half 7 uit bed en moet me daar zelf ook echt toe dwingen, omdat ik anders echt niet uit bed kan.
Ik loop al bij een psychiater, en deze zegt eigenlijk vrij weinig over mijn school. Mijn huisarts heeft er inmiddels voor gezorgd dat ik minder lange dagen hoef te maken, maar meer kan deze denk ik ook niet doen?

#11

@ endekoezegtboe

Ik weet ook dat de school er vrij weinig aan kan doen. Het voelt ook gewoon slecht voor mij, omdat mijn school denkt dat ik het allemaal niet wil doen, terwijl ik het wel wil. En waarschijnlijk geloven ze dat ook niet helemaal, omdat ik zo weinig er voor doe op het moment.
Ik krijg al meerdere medicijnen die ervoor zouden moeten zorgen dat ik beter slaap, maar ze kunnen er niet echt achterkomen of het bij mij helpt omdat ik bang ben om in slaap te vallen maar minstens 12 uur slaap per dag nodig heb.

#12

@ amamaniac

weet je zeker dat het iets geestelijk is en niet lichaamlijk??
want het doet me denken aan pfeifer wat jij beschrijf…

#13

@ mopje12 en HartYou

Waarschijnlijk verduidelijkt het mijn situatie sowieso wel een beetje wanneer ik vertel wat er precies aan de hand is.
Ik heb een aantal jaar geleden een hele nare ervaring gehad met een jongen en sindsdien ben ik behoorlijk depressief. Het is niet dat ik mezelf van kant wil maken ofzo, maar aan de andere kant hoeft het van mij allemaal ook niet meer. Daarnaast heb ik er sinds afgelopen juli ook nog eens nachtmerries bovenop gekregen waar ik wordt vermoord. Hierdoor ben ik bang om te gaan slapen.
Ik loop ook al een jaar of 4/5 met een wat ze eerst dachten een winterdepressie, maar dat blijkt dus gewoon CVS te zijn (chronischvermoeidheidssyndroom).

#14

Probeer het leren weer op te bouwen. Je bent nu gewend dat je alles uit mag stellen en daar moet je echt van af om de uni te halen! Ga er elke (!!) dag voor zitten en steeds iets langer!

#15

waar een wil is, is een weg
neem het je voor en doe het ook. je zult je daarna beter voelen, denk ik.

#16

Het gevoel dat het van jou allemaal niet meer hoeft, stiekem is dat onzin. Want je hebt toch een doel? Je wilt over 2 jaar naar de universiteit. Ga voor dat doel, dat is echt iets om wel voor te gaan.

Ik ben misschien wat nieuwsgierig, maar ik probeer je situatie alleen maar te begrijpen, maar mag ik vragen wat voor ervaring dat met een jongen was?
En met die nachtmerries, ik heb even wat voor je opgezocht. http://en.wikipedia.org/wiki/Lucid_dream Er staat een stukje over dat het een oplossing is voor nachtmerries. Het gaat erover dat je er bewust van bent dat je droomt. Hier is de Nederlandse nog trouwens, misschien iets duidelijker voor de mensen die niet zo goed in Engels zijn: http://nl.wikipedia.org/wiki/Lucide_droom

#17

Ik heb het er niet zo moeilijk mee om het te vertellen tegen mensen die ik niet ken, dus je mag het best weten. Ik ben misbruikt en meerdere keren verkracht. Dat is dus allemaal best wel heftig. Ik heb het nog nooit aan iemand verteld, behalve een aantal maanden geleden tegen mijn psychiater. Verder weet alleen m’n huidige vriend ervan.
De psychiater heeft het inderdaad ook al over dat lucide dromen gehad. Daar moet ik aan gaan werken denk ik, want op het moment ben ik gewoon in shock wanneer ik wakker wordt na zo’n nachtmerrie.

#18

Ik heb er inderdaad aan zitten denken om gewoon even een pauze te nemen van school, maar zelf al zou ik dit zelf de beste optie vinden, m’n moeder vindt het toch nooit goed. Inderdaad is mijn gezondheid op dit moment het belangrijkst, maar mijn moeder vind school voor blijven gaan. Ook op school vinden ze dat ik “maar gewoon beter mijn best moet doen”.

#19

Hier ben ik het mee eens (: