Net uit met mijn vriendje

Liefde & Boys
#1

Hoi,

1 maand geleden heb ik het uitgemaakt met mijn vriend. Heel veel twijfels gehad of ik eigenlijk wel de goede keuze had gemaakt, maar daar ben ik nu denk ik wel overheen. Heb soms nog wel van die twijfel momentjes. Weet iemand hoe je daar mee kan omgaan?

Maar dat is niet het enige waar ik mee zit. Het zit zo. Ik ging elk weekend naar hem toe en hij naar mij. doordeweeks hadden we contact via de telefoon. Ik miste dit erg in het begin (toen het uit was dan)(nu soms ook nog maar is al erg verminderd). Elke keer als het weekend begint denk ik aan hoe ik naar hem ging. Elke keer denk ik maar wat hij aan het doen is en controleer ik alles. Ik word echt gek van mezelf. Ik kijk wanneer hij voor het laatst op Facebook is geweest noem maar op. En als dat niet het ergste is zie ik soms ook dat hij allemaal meiden toevoegd op Facebook. Ik weet dat ik het heb uitgemaakt maar wordt er gek van om de hele tijd aan hem te denken.

Hoe zijn jullie verder gegaan nadat je het had uitgemaakt met je ex? Ik wil het echt achter me laten, maar op sommige momenten denk ik nog steeds wat hij aan het doen is en wat zouden hebben gedaan als ik bij hem was. Iemand tips… :sob::muscle:

Hoe hebben jullie de tijd overleeft? :wink:

#2

Ik heb dit 2 jaar geleden ook mee gemaakt, na een jaar en half samen geweest te zijn had ik het om bepaalde redens ook uit gemaakt tussen ons. Ik moet zeggen dat hetgene dat jij nu doet, ik toen ook deed en ook helemaal gek werd. Ergens was het voor mij een gewoonte die plots weg viel, en die ik toch leek te missen, en hem ergens ook. Ik heb voor mezelf uitgemaakt of mijn beslissing echt wel de juiste keuze was en of ik er geen spijt van had. Toen ik tot de conclussie kwam dat het echt de beste keuze was, ben ik dingen gaan doen om me af teleiden. Weggaan met vrienden, gaan sporten, ik deed toen ook aan paardrijden en bracht hier veel tijd met door, zo had ik geen tijd om hem op te zoeken en te controleren. Misschien een tip ook voor jou? Weggaan met vrienden en dingen doen die jij leuk vind, nieuwe mensen leren kennen. Naarmate zal dat gevoel van alles te willen weten van hem afnemen en zal je plots merken dat je niet meer denkt aan hem.

#3

Hoe wist je dat het een goeie keuze was als ik vragen mag? Ik twijfel soms maar op andere momenten ben ik vrij zeker over mijn zaak.

#4

Je leven was zoveel met hem, hij is een gewoonte die je af moet leren. Dat hoort erbij na een relatie. Je bent gewend heel veel tijd met hem door te brengen en als je niet met hem bent nogsteeds veel in contact te zijn.
Dus leid jezelf inderdaad af! Ga meer sporten, nieuwe vrienden maken, etc.

#5

Ik denk dat het niet gek is. Na verloop van tijd (zeker na langere relaties) raak je gewend aan dingen/mensen. Het is dus ook best normaal dat je er ieder weekend aan denkt, het was toch een automatisme.
Maak je niet te druk over je keuze, de tijd zal uitwijzen of het de juiste was. Maar als jij met je volle verstand een punt achter je relatie gezet hebt, dan geeft dat al aan dat er wel wat mis was.

Ikzelf heb mijn ex ontvolgd op facebook. Hij heeft nu een nieuwe vriendin en ik heb er gewoon niet zoveel behoefte aan om alles te zien, werd er ook een beetje onrustig/sad van ofzo. In het begin wilde ik alsnog telkens zijn profiel bekijken maar nu heb ik dat echt niet meer. Ben inmiddels ook een jaar verder maar ik denk zeker nog wel eens aan mijn ex. En dat hoeft ook niet slecht te zijn, dat moet je je ook beseffen. Je mag er best aan denken, je moet jezelf er alleen niet teveel mee in de weg zitten.

#6

Ik heb dat ook gedaan echt puur uit zelf bescherming. Alleen waar ik dus aan twijfel of niet aan twijfel is het feit dat ik van andere mensen hoorde dat ze me niet echt gelukkig zagen. Dat zeiden ze al een tijdje. Toen ik op vakantie was zag ik steeds meer van hem. Hij sliep in het bijzijn van mij, hij ging doen waar hij zin in had, zijn familie was zijn alles (niks mis mee hoor) maar daardoor nam de tijd samen met mij dus erg af (we hebben bijna niks samen gedaan echt samen samen), ik gaf meer toe aan hem en hij niet aan mij. Maar bekijk toch nog alles door een roze bril. Ik zie het soms niet helder. Mijn familie en vrienden zeggen dan tegen mij maar als je dit zo tegen mij zegt moet je toch blij zijn want dit past niet bij jou. Mijn verstand zegt dan van wel mij mijn gevoel wil daarin niet altijd mee…

#7

^Het klinkt wel alsof jullie niet zo goed bij elkaar passen, hoewel het natuurlijk geen dingen zijn waardoor het absoluut niet zou kunnen werken. Misschien moet je het maar gewoon zo bedenken dat je blij moet zijn, omdat dit toch niet echt is waar je naar op zoek was. Omdat het niet echt een no-go reden is, is het moeilijker om zeker te zijn van je zaak. Ik heb dat ook met mijn ex, ik heb geen ruzie, hij heeft geen slechte dingen gedaan, waardoor je toch nog wel positieve gevoelens over je relatie overhoudt. Dat is normaal. En weet je, als het goed moet komen komt het dat vanzelf.

Leg je bij je beslissing neer, zoek afleiding en je zult merken dat het denken aan wel minder wordt. :slightly_smiling_face:

#8

Ik heb vooral alle positieve en negatieve momenten van onze relatie voor mezelf op geschreven, en het werd al snel duidelijk dat de negatieve momenten/situaties zich begonnen op te stapelen & dus de positieve deze niet overwonnen, ondanks dat ik hem wel nog graag zag op het moment dat ik een punt achter onze relatie zetten maar op dat moment de liefde die ik nog had niet meer sterk genoegt was. Endat toonde ookal aan, dat het dan merendeels op was voor me… Ik was ook nog maar 16 op het moment van onze relatie en die heeft geduurd tot ongeveer mijn 18de, ik ben dus voor een groot stuk “veranderd” zeg maar, mijn interesses begonnen te veranderen, en ik wou andere dingen gaan doen in mijn leven waar hij totaal niet achter stond, en mij liever niet zag doen maar ik absoluut wel. We waren doorheen de tijd uit elkaar gegroeid, en ik had echt iemand nodig in men leven die dat begreep en me er toch in steunde en dat was bij ons twee niet meer het geval. Misschien dat je dat ook eens kan doen, kijken of jullie gewoon niet uit elkaar gegroeid zijn, nog op één lijn ongeveer zitten, en of je jezelf met je ex zou kunnen samen zien over zoveel jaar.

#9

Ik heb alles wat ik niet leuk vond aan hem en juist wel al op een rijtje gezet. Elke keer als ik het doorlees denk ik van ‘‘ja dit was een goede keuze’’. Maar denk ook aan de leuke dingen die we samen hadden. Dat waren er niet veel maar die houden me op een of andere manier hoop in mijn hoofd houden. Ik mis gewoon het bezig zijn en iemand naast me. Als ik dan kijk naar de toekomst, weet ik ook niet of ik dat wel leuk had gevonden. Hij was vaak aan het werken ook als ik bij hem was. En ik was dan iemand die dacht werk is werk en niet meer (vrij is ook vrij). Bij hem was dat totaal niet zo. Hij reageerde soms ook best fel op mij maar ik dacht altijd dat ik dat kon veranderen op een of andere manier. Want buiten dat had hij soms ook leuke momenten. Ik moest ze wel uit hem trekken (dat op den duur niet mij was) maar die waren leuk. En voordat we uit elkaar gingen zei hij dat hij dit allemaal wilde veranderen (wat ik niet fijn vond). Maar heb daar mijn twijfels over, want heb dit allemaal al eens een keer eerder verteld tegen heb en wat ik vond over bepaalde dingen. Hij deed het uiteindelijk even of soms en dan was het weer weg…

Ik weet het gewoon soms even niet meer en wil iemand mening erover hebben zodat ik vanuit een andere perspectief kan kijken :wink:.