Dit is de eerste keer dat ik een verhaal schrijf, ik hoop dat jullie het leuk vinden
Ik hoorde het geluid van Marks auto, ik was opgelucht en nog steeds verbaasd van wat er is gebeurd. Ik loop naar de spiegel en vraag mezelf af: ‘‘Hoe heeft het zover kunnen komen’’. Ik zie het condoom nog op mijjn nachtkastje liggen. Dan hoor ik mijn moeders voetstappen op de trap. Ik kleed me snel aan en ik doe het condoom in mijn prullenbak. Dan komt mijn moeder binnen en ze vraagt:’‘Sophie wat wil je eten’’
Ze kijkt met een blik op de prullenbak, waar het condoom in zit. Ik zeg snel dat ik gebakken aardappelen wil. Nog steeds geschokt over het feit van wat er net gebeurd is pak ik mijn dagboek.
[i]Lief dagboek
Ik heb al eerder verteld over Mark. Het was mijn droomjongen, hij gaf me cadeautjes en was zo lief voor me. Tot vandaag. Eerst praatte ik tegen hem op msn. Hij zei opeens doe je webcam aan. Ik zocht er niks achet en deed hem aan. Toen begon hij allemaal dingen te zeggen zoals: Als je het niet doet dan maak ik het uit. Dat wilde ik niet dus ik deed het. Daarna kwam hij langs. Toen hij mijn kamer inkwam zag ik een condoom in zijn broekzak zitten, ik had er geen goed gevoel over. Ik vroeg aan Mark voor wie zijn die? Hij zei dat het voor ons was. Ik zei dat ik er nog mee wilde wachten en dat ik er nog niet klaar voor was. Hij pakte me met beide handen beet en zei:’'Ik zorg er wel voor dat jij er klaar voor word. Ik probeerde los te komen, maar hij was te sterk. Ik schreeuwde zo hard als ik kon, maar mijn moeder was naar de winkel, mijn vader was werken en mijn zusje was bij een vriendin. Hij rukte gewoon mijn kleren van mijn lijf en hij trok zijn broek uit en deed in een supersnel tempo het condoom om. Hij verkrachtte me gewoon, een paar keer. Ik moest vreselijke dingen doen. Toen kwam mijn moeder terug. Mark kleedde zich supersnel om en hij zei dat hij Zaterdag nog een keer kwam. Ik ben nu zo bang. Maarik houd nog steeds van hem.
xx Sophie [/i]
Ik moet eingelijk nog huiswerk maken, maar daar ben ik eveng niet voor in de stemming. SOPHIE ETEN. Wat is er toch met je Sophie, je bent zo stil. Ik zeg met een zacht stemmetje niks en daar laat mijn moeder het ook maar bij.
Moet ik verder gaan of hebben jullie miss nog tips?