Hallo Dames (en heren?)!
Ik zou maar beginnen bij het begin. Hopelijk begrijpen jullie het!
Ik ben 16 jaar, de meeste schatten me ouder in. Ik was laatst op een feestje. Ik was uitgenodigd door de business club. Ja door de Business club omdat ik een eigen onderneming heb. Ik ben nieuw bij de business club en dit zou de eerste bijeenkomst. Dit was een niet reguliere bijeenkomst, meestal is het zakelijk. Dit was een feestje in een leuke club. Niet het meest handige als je alleen en nieuw bent, niemand kent en iedereen ouder is. Maar het viel gelukkig niet tegen, een gezellig ‘stap’ avondje.
Toen ik 5 minuten onwennig binnen was kwamen er twee jongens binnen. Ze vielen op omdat ze nou niet echt bepaald nuchter waren. Binnen no-time stond een van de heren gezellig bij mij. Hij kende bijna iedereen en hij was een hele makkelijke met ene vlotte babbel. Zo ben ik van naturen helemaal niet, een houding is het wel bij mij. Hij pakte me letterlijk bij de hand en stelde me aan iedereen voor. Hij stelde me zelfs voor aan zijn moeder die ook aanwezig was. Hij stelde me voor als zijn vriendin, shocking! Ik kende hem pas een half uurtje. Maar ik ging daar niet in mee. Ik dacht, ach hij heeft toch te veel gedronken,niet te serieus nemen Eef. Verder was het gezellig en wilde ik hem toch een beetje op afstand houden. Door de alcohol zocht hij overal ‘seks’. Ik weet dat hij EIND 20 (?!) is, te veel gedronken had en wel zo’n ‘don juan’ was dat hij elk meisje kan krijgen, knap is hij ook. Hij had allemaal leuke praatje, grapjes, vertroetelingen en complimentjes. Alles was zoals het ‘hoorde’.
Wat het probleem is? Toen was ik zo nuchter en rustig. Maar nu niet meer!
Ondanks de vele drankjes is hij mij niet vergeten. Op mysterieuze wijze heeft hij mijn nummer…? De dag erna ontving ik dus een leuk Whatsapp berichtje, een veel te lief. Ik zeg altijd alles kan. Maar ik zou willen dat dit niet kon. Ik wil niet verliefd op hem zijn. Hij is zeker 12 jaar ouder. Ik geloof niet dat het nu anders is en dat hij nu zo veel om mij geeft dat hij andere meisjes laat. Wat tegenstrijdig is, ik ben helemaal niet bezitterig en wil liever een soort open relatie, ik heb vrijheid nodig! Maar het lijkt me toch niet zo’n goed idee. En wat moet ik met iemand van bijna 30. Ik kan dan wel volwassen zijn, maar voor hetzelfde geld denkt hij aan samenwonen, kinderen alles! Wie weet hoor ik straks alleen thuis in het stoere verhaal tegenover zijn vrienden van het bed delen met dat jonge grietje.
Zoals je leest heb ik allemaal dingen waarom ik hem niet wil. Maar toch is hij wel mijn type, een wat foute sjansbal. Maar hoe goed kennen we elkaar nou? Ik weet niet eens precies hoe oud hij is, of wil ik dat niet weten? Ik kom het waarschijnlijk over twee weken weer tegen, dan is de volgende bijeenkomst…
Ik ben stiekem toch verliefd ook al wil ik het niet…
Wat nu…?
