Naief of hoopvol?

Liefde & Boys
#1

Ik heb even een andere account aangemaakt, omdat ik graag anoniem wil blijven. Ik weet niet of ik zo bekend ben op het forum, maar toch voor de zekerheid…

Ik ben zestien jaar, zit in 5 atheneum en zit nu al anderhalf jaar in een, laat ik het maar zo zeggen, lastige situatie. Ik had in de derde klas geschiedenis les van een leraar. Geschiedenis is een van mijn favoriete vakken, en een leraar die les geeft in jouw favoriete vak heeft vaker meer jouw interesse dan bij wijze van spreke die saaie leraar van wiskunde.

In het begin van derde klas vond ik hem erg aardig enzo, maar verder niets. We praatten veel in de studie-uren, en dat waren erg leuke gesprekken en uit die gesprekken bleek ook dat we behoorlijk wat gezamelijke interesses hebben. Maar tsja gesprekken had hij met iedereen. Toen hij aan het begin van het nieuwe jaar (2010 denk ik?) brak met zijn vriendin, ging mijn hart sneller kloppen. Ja, serieus toen ik het hoorde, kaboonk kaboonk! Hoewel ik niet dacht dat ik ook maar enige gevoelens voor hem koesterde. Dus… op een dag knipoogde hij naar mij, (jullie zullen misschien denken: ‘Vieze ouwe vent knipoogt naar vijftien jarige’ Gatverdamme!) eigenlijk kreeg ik er best wel kriebels in mijn buik van. Ik probeerde er toen niet verder over na te denken. Ik weet of het normaal is, maar hij noemde me meermaals: ‘mijn meisje’. Ik voelde nog steeds niet iets heftigs ofzo voor hem. Dat veranderde tijdens de zomervakantie.

Ik ging over hem nadenken en kwam tot de conclusie dat hij wel erg aantrekkelijk was (ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in mannen dan in jongens). De gedachten over hem liepen uit tot een behoorlijke verliefdheid toen ik hem weer zag in de vierde. En, dat is eigenlijk alleen nog maar erger geworden. Ik ken zijn rooster uit mijn hoofd. Ik weet precies waar en wanneer ik hem tegen zou kunnen komen in de gangen op school, en zorg er dan ook voor dat ik hem tegenkom. Ik heb al lang geen les meer van hem, maar krijg hem niet uit mijn hoofd. Hij glimlacht nog naar me, en als we oogcontact hebben is het al gauw drie seconden lang. Ik zou het liefst een relatie met hem krijgen of op zijn minst beter leren kennen. Hij geeft tegenwoordig nog maar 2 lessen per week les op mijn school, de rest op een andere locatie van de school.

Ik weet dat dit alles naïef klink. Nouja, klinkt niet alleen naïef, het is ook behoorlijk naïef om te denken dat een man van 29 zijn baan op het spel zou zetten, voor een oud-leerlinge die hij amper kent. Ik kan wel zeggen dat ik nu een stuk volwassener ben dan in de derde klas. Ik heb nog nooit zo’n sterke gevoelens gehad voor iemand. Is het hopeloos of zou het kunnen? Moet ik hem bellen? Misschien weet hij wel niet eens meer hoe ik heet. Ik denk dat ik hem alleen uit mijn hoofd zou kunnen zetten als hij me afwijst. Ik ben bang dat wanneer ik nooit iets erover tegen hem zeg ik spijt zal krijgen en dat ik op mijn 80ste zielig alleen in een klooster zit omdat ik nooit mijn liefde aan hem heb uitgesproken en niet van een ander heb kunnen houden. Oké, dat is misschien wat overdreven, maar ik ben echt bang dat ik spijt zal krijgen als ik het niet doe. Kunnen jullie mij misschien advies geven?

#2

Zolang je nog op dezelfde school zit waar hij les geeft, geen actie ondernemen… Dan zet je inderdaad zijn baan op het spel… Niet erg eerlijk voor hem. Ik heb geen idee hoe je het moet aanpakken, ik bedoel, het is een leraar, jij een leerling. Vreemd gebied voor mij. Maar wacht eerst maar tot je van die school bent.

#3

ik vind 29 geen ouwe vent

#4

Hier heeft ze wat aan joh. Zeg dan niets.

Ik zou geen actie ondernemen. Jij bent leerling, hij is leraar. Het is strafbaar. Áls je actie zou willen ondernemen, zou ik wachten totdat je van de middelbare af bent. Dan kun je 'm bellen en verder kijken.

#5

@xMiss_carolaa, maar ik moet nog anderhalf jaar. En wie weet, heeft hij dan wel een vriendin en zou mijn kans voorbij zijn.

#6

Ja ik weet niet , heb je weleens met hem gepraat?

#7

ik geef mijn mening?

#8
#9

@blackholesun, ja maar dat is al een hele tijd geleden. Nu is het hoogstens een begroeting of glimlach of, helemaal niets.

#10

Nee maar ik zou op minst doen wat ice cold zegt ( kan keerteken niet vinden)

Maar krijg het idee dat je hem superknap vindt en verder niks

#11

Zolang je op die school zit maak je ook geen kans. Er is ook zoiets geweest op mijn school een paar jaar geleden. Daar is men uiteindelijk achtergekomen. Dat meisje is ook nog is zwanger van hem geraakt… Die man is ontslagen, kan nergens meer aan de bak komen en dat meisje heeft haar zwangerschap beëindigd. Relatie voorbij en voor die man zijn carrière.

#12

Het gaat niet alleen om zijn uiterlijk. Het is zijn stem, de manier waarop hij praat en dingen zegt. De gesprekken die ik met hem had waren geweldig, maar ik ben bang dat hij tegen mij niet anders deed dan andere leerlingen. Ik wil hem graag beter leren kennen.

#13

ok maar ik zou het echt afhouden op zijn minst tot je van school af bent.

#14

Ja, ik weet niet. Je bent 15… Als iemand van bijna 30 iemand leuk vindt van half zijn leeftijd, dan is dat gewoonweg ziek… Ik geef je advies om in ieder geval te wachten tot je officieel volwassen bent, tot die tijd zal je verliefdheid waarschijnlijk wel overgaan, is dat niet zo: dan kun je wat proberen ZONDER dat je zijn baan op het spel zet en zonder dat er zoveel mis zou kunnen gaan

#15

@levine, ik ben zestien bijna zeventien. En het is al anderhalf jaar een behoorlijke verliefdheid en het is nog niet overgegaan en denk ook niet dat dat snel zal gebeuren.

#16

Kan wel zo zijn, maar het is stráfbaar. Je kunt er dan voor zorgen dat hij zijn baan verliest en nergens meer in de buurt aan 'n baan komt? Lijkt me ook niet zo fijn. Ik zou gewoon wachten totdat je van school af bent.

#17

Misschien zorgen dat je hem in zijn prive leven tegen komt? As je weet waar die woont ofzo of waar die uitgaat?
Snap niet dat iedereen zo moeilijk doet over leeftijd, mijn vriend is 32 en ik ben 20, leeftijd is voor sommige mensen slechts een getal. Geen keus of je een relatie aanwil gaan. Tenzij jullie interesses en de klik er niet helemaal is.

#18

Mja, aangezien het zijn baan is die op het spel staat, zal je toch moeten wachten tot hij initiatief neemt, of je van school bent. Meer kan je echt niet doen. Als je echt zo verliefd bent, hou je toch wel rekening met het feit dat hij zijn baan kan verliezen?

#19

Ja, hij zou zijn baan kunnen verliezen, tuurlijk wil ik niet dat hij zijn baan verliest. Maar het andere nadeel aan mijn hele verliefdheid is dat ik elke jongen die nu interesse toont afwijs, omdat ik altijd nog hoop op een relatie met die leraar. Als hij mij zou afwijzen zou mijn verliefdheid misschien over kunnen gaan, en kan ik ‘verder met mijn leven’.

#20

Ja, maar, wat is nu belangrijker? Zijn baan of het feit dat jij nu even geen oog hebt voor andere jongens?

Kijk, je hebt blijkbaar al voor jezelf besloten dat je je kans wil wagen, doe dat dan. Veel succes iig. En hou ons op de hoogte. Ik denk gewoon dat het meer kans heeft op slagen als je even geduld hebt en hij geen bezwaren meer kan hebben tegen een relatie. Ik denk dat je je eigen kansen verpest met ongeduldig te zijn.