Hoi meiden!
Ik heb 9 maanden geleden een ernstig ongeluk gehad. Ik heb hierdoor lange tijd op bed moeten liggen en nog steeds moet ik veel rust houden doordat ik verschrikkelijke hoofdpijn heb. Ook ben ik 20% van mijn lichaamsgewicht kwijt geraakt, doordat er iets beschadigd was door de val.
Toen ik het ongeluk kreeg had ik al een jaar met mijn vriendje (nu ex). Hij heeft mij in die periode alles behalve gesteund, hij is vreemdgegaan/heeft mij voorgelogen/heeft me aan het lijntje gehouden.
Door dit ongeluk en het thuis liggen werd ik langzaam depressief en had ik het gevoel dat ik hem nodig had. Hierdoor ben ik lang afhankelijk geweest van hem en ben ik veel gekwetst.
Nu is het ongeveer 2 maanden geleden dat het definitief uit is (na 7 maanden met veel gedoe, gehuil en pijn). Binnen 2 weken had hij al met een ander, een meisje dat al 2 jaar achter hem aanloopt en aan wie hij een hekel had.
Dit heeft mij allemaal veel gekwetst, zeker omdat hij mijn eerste vriendje was en ik alles met hem heb gedeeld.
Nu wil ik graag verder en dit allemaal achter mij laten (ik ben 17) en ik merk dat ik genoeg jongens achter mij aan heb lopen die wél alles voor mij willen doen. Maar nu komt mijn probleem:
ik kan het niet. Zodra ik een gezellig gesprek met een jongen heb (via app/chat/persoonlijk) raak ik in paniek en wijs ik hem af.
Op het moment heb ik echt veel jongens die graag met mij uit willen en proberen contact te hebben. Dit is absoluut niet verkeerd, maar ik zou er graag van willen genieten. Want dat doe ik niet. Het enige waar ik mee bezig ben is: ‘straks laat hij mij net zo hard vallen als mijn ex, straks sta ik zwaar voor lul als ik hem leuk begin te vinden en straks wordt ik weer zo gekwetst’.
En ik kom er maar niet vanaf. En terwijl mijn ex doorgaat en er van alles op twitter/facebook staat van die 2, raak ik in paniek zodra een jongen “hee” zegt.
Wat zouden jullie doen in deze situatie?