My life as an introvert! Ervaringen- topic

Dag allemaal, of eigenlijk de introverte meiden. Degene die op dit topic heeft geklikt zal zich waarschijnlijk enigszins herkennen in de term ‘‘introvert’’. En naar júllie ben ik op zoek.
Ik lees graag meer ervaringen van meiden die zichzelf als introvert kernmerken (of door de omgeving deze stempel hebben gekregen).

Wat maakt dat jij introvert bent, wat houdt dat voor je in? En ook hoe ga je er mee om.

Ik heb zelf geleerd dat iemand niet per se introvert óf extravert is, iedereen is van een beetje wat. Maar sommigen neigen natuurlijk meer naar het introverte en anderen weer dus de andere uiterste.

Terwijl ik dit topic open, doe ik net deze test. 19 van de 20 punten ben ik gewoon. :stuck_out_tongue:

Voor de duidelijkheid: dit is geen diagnose ‘‘etiket op de voorhoofd’’ topic, maar gewoon ervaringen delen van mensen die zich herkennen in deze karaktereigenschappen! :slightly_smiling_face:

Volgens mij zijn er al meerdere topics geweest hierover, even kijken of ik ze nog kan vinden.

Oh graag!
ik ben heel slecht met de zoekoptie

Oh ik kan het ook niet meer vinden :c
Maar volgens mij had ik ooit al dit filmpje geplaatst: The power of introverts | Susan Cain - YouTube

Blijkbaar is trouwens 22% van de Nederlandse bevolking introvert, 24% ambivalent en 54% extravert. En ik denk dat het op girlscene misschien nog wel hoger kan liggen, dus dit wordt een druk topic dan :’)

Dankjewel voor het zoeken! En wat grappig! Ja ik denk dat de percentage hier hoog ligt.
Overigens denk ik zelf dat er erg veel overlap is tussen HSP en introvert, en ook in het HSP topic was het aardig druk kan ik mij herinneren.

Mijn eigen ervaring hiermee is dat ik al mijn hele leven een introvert meisje ben. Heel rustig en dromerig en meer denken dan doen. In het dagelijkse leven kan ik tientallen voorbeelden (groot en klein) noemen die hiermee te maken hebben. En mijn leven ook in bepaalde mate beïnvloeden.

Een groot voorbeeld is dat ik op mijn stage met geluk met aangenomen in het begin, ze gaven mij maar een kans. Want ik straal die introvertheid ook wel uit, omdat ik wat rustiger ben en in gesprekken meer bedenkelijk kijk dan meteen antwoord geef, waardoor het vaak ook lijkt dat ik iets niet snap, terwijl ik dan keihard aan het nadeken ben (of juist niet, en heb ik een black-out). In ieder geval kreeg ik laatst van mijn stage begeleider te horen dat hij in het begin helemaal niet had gedacht dat ik de stage zou kunnen. Ik wist meteen waar hij op doelde, mijn uitstraling, maar ook dat introverte!

Niet alles, maar zeker wat dingen van dat lijstje komen me bekend voor. Vooral dat ik erg uitgeput ben nadat ik tussen mensen ben geweest. Ik weet alleen niet of ik mezelf perse introvert kan noemen, ik heb (helaas) een eigen wereld waar ik liever alleen ben haha. Ik vind mensen moeilijk

Ik ben heel erg 50/50,ik kan op sommige momenten heel goed in een groep of met meerdere mensen functioneren maar heb ook momenten dat ik echt alleen wil zijn.
En dan gaat het samen zijn met andere mensen ook heel moeizaam.
Erg lastig soms.

Ik vind het jammer dat introvert zijn door veel mensen nier geaccepteerd word. Zij kunnen het gewoon echt totaal niet begrijpen. En jezelf elke keer moeten verantwoorden daardoor is ook vervelend.

ik zit zelf tussen introvert en ambivalent in, vroeger was ik echt heel erg introvert en langzamerhand kan ik mezelf veel beter uitdrukken bij mensen bij wie ik mij op mijn gemak voel. als dit niet het geval is ben ik echter wel heel stil.

Ik heb er denk ik 5? Ik heb altijd gedacht introvert te zijn maar volgens jij was jij falling? die mijn ogen deed openen. Ik ben altijd al wel extravert geweest, alleen door mijn pest verleden ben ik enorm terug in mijn schuld gekropen.

Nouja dit ontdekte ik ooit omdat er een discussie was dat mensen die introvert zijn niet extravert kunnen worden. Waarover ik het dus niet eens was :stuck_out_tongue:

Ik kwam laatst dit artikel tegen en herkende me er volledig in!
http://www.puckermob.com/lifestyle/8-signs-you-may-be-an-outgoing-introvert#close

ik meld er maar even bij dat de meeste mensen beide zijn, de ene wat meer introvert dan de andere.

Ik denk niet dat iemand zich alleen maar in het hokje van ‘introvert’ of ‘extravert’ kan stoppen

Maar als je echt introvert bent (zonder specifiek nare dingen meegemaakt te hebben) kan je nooit ‘echt’ extravert worden. Je kan je alleen extravert gedragen, maar daar wordt je niet gelukkig van, net zoals jij niet gelukkig was toen je je introvert gedroeg.

Ik weet van mezelf bijvoorbeeld dat ik echt nooit extravert zou kunnen worden. Zelfverzekerder en minder verlegen misschien, maar ik kan me niet goed uitdrukken door te praten met mensen. Ik heb het echt nodig om alleen te zijn en me uit te drukken in muziek en kunst.

Ik bedoel trouwens niet dat mensen niet echt introverter/extraverter kunnen worden in hun leven, maar zoiets duurt heel lang.

Ik weet niet of het bij mij echt introvert of heel erg verlegen is. Vroeger was ik heel extravert. Maar de afgelopen jaren heb ik me een beetje teruggetrokken. Misschien door onzekerheid of mensen me wel leuk vinden. Ik voel me nooit op mijn gemak bij meiden van mijn leeftijd (ik ben 18). Ik heb ook niet echt vriendinnen, terwijl ik wel heel erg behoefte heb om een vriendin te hebben. Vroeger had ik er wel veel, maar die hebben me allemaal verlaten met het excuus dat ik ‘veranderd’ was.

Ik doe nu HBO, een echte vrouwenopleiding en ik merk dat ik me totaal niet op mijn gemak voel in mijn klas. Ik ben altijd op de achtergrond en ik word ‘dat huismusje’ en ‘dat meisje dat nooit wat zegt’ genoemd. Maar als ik een keer een leuk gesprek met iemand heb gehad dan voel ik me trots en is mijn dag weer goed (het kost me dan wel heel veel moeite). Als er een meisje tegen me praat dan klap ik vaak dicht en dan flap ik er iets raars uit. Ik trek me terug in muziek (maken) en bij mijn vriend, die hetzelfde probleem heeft. We hebben eigenlijk alleen elkaar. Ik zit ook alleen maar thuis en word jaloers als ik op Facebook zie wat alle andere meiden van mijn leeftijd allemaal meemaken. Uitgaan en feestjes enzo… ik voel me zo anders en raar.

Ik heb al zoveel geprobeerd. Op kamp gaan, een sport beginnen… Allemaal om nieuwe mensen te leren kennen, maar ik kan maar geen klik vinden met iemand. Ik zit te denken aan therapie (psycholoog) want ik voel me heel erg alleen en ik wil zo graag iemand om mee te praten en minder verlegen zijn. Heeft iemand hier ervaring mee? Of tips? Ik hoor het graag :slightly_smiling_face:

Ik ben meer introvert dan extravert (herken mezelf ook in veel HSP kenmerken). Daar had ik het vroeger vaak moeilijk mee, maar de laatste tijd vind ik het minder vaak moeilijk. Ik ken best wat mensen die meer/heel extravert zijn en die moeten altijd maar onderweg zijn of mensen opzoeken om gelukkig of blij te worden. Ik heb dat niet perse nodig. Ik kan perfect blij zijn als ik een avond/dag alleen ben, terwijl heel extraverte mensen dan niet weten wat ze met zichzelf aanmoeten. Ik ben dus steeds blijer dat ik niet zoveel prikkels van buitenaf nodig heb om blij te zijn. Het feit dat ik sinds een tijdje weet hoe introverte mensen van extraverte mensen verschillen van elkaar op moleculair gebied (in de hersenen) heeft me op de een of andere manier ook geholpen.

Ik denk eigenlijk dat ik ook een beetje een outgoing introvert ben.
Vreemden kunnen me doodzenuwachtig maken. Terwijl ik echt één blok energie ben als ik iemand eenmaal ken.

Verder probeer ik me er gewoon over heen te zetten. Ik heb er vanaf de zomer een soort challenge van gemaakt. Zoveel mogelijk proberen vreemden aan te spreken. Normaal was ik altijd van ‘‘wil jij dat even vragen?’’ en nu vraag ik het zelf. Dus dat is al een stapje verder.

Ik ben super extravert.

welkom in het introvertentopic…

Wil je in therapie voor je onzekerheid of om minder introvert te worden? Want dat laatste gaat niet lukken :’)
Misschien is het beter voor je om niet meer op facebook te kijken, en je anders te beseffen dat het leuk is voor die mensen, maar niets voor jou. Dat haalt in ieder geval de druk weg voor jou om ook zo te zijn. Denk niet voordat je naar school gaat ‘vandaag wil ik een leuk gesprek hebben en ga ik eindelijk praten’, maar denk eerder ‘het zou fijn zijn als ik vandaag een leuk gesprek zou hebben’. Het helpt namelijk niet om jezelf te dwingen, en misschien zou dat ook beter helpen om een keer spontaan te gaan praten.