Voor mij is het juist andersom, pas als ik mij goed voel, kan ik mij ook mooi voelen. Dat ik mij dan mooi voel zorgt er vervolgens wel weer voor dat ik mij nog weer beter/gelukkiger voel.
Wanneer ik goed in mijn vel zit kan ik mijzelf in de spiegel aankijken en oprecht zien dat ik er wezen mag. Dan heb ik ook direct zin om aan de slag te gaan met mijn haar/make-up en dergelijke en voel ik mij echt mooi. Op de momenten dan ik mij niet mooi voel, heb ik ook vrijwel geen behoefte aan make-up etc, en dat komt dan weer mede doordat ik mij dan dus ook niet goed voel. Wanneer ik mij mooi van buiten voel, voel ik mij eigenlijk ook automatisch mooi van binnen. Dit zorgt er dan ook vaak voor dat ik zin krijg om naar buiten te gaan, bijvoorbeeld de stad in. Of juist om te gaan sporten, omdat ik daar dan ineens ook veel meer motivatie voor heb.
Voor mij komt eerst goed voelen, voel ik me goed kan (hoeft niet) ik mij mooi voelen, en wanneer ik mij dan mooi voel kan (hoeft niet) ik mij ook echt gelukkig voelen. Dit echt daadwerkelijke gelukkig voelen zit voor mij veel dieper en dit gebeurt dus ook niet zomaar.