Móet je als jongere een sociaal leven hebben?

Lifestyle
#1

Naar aanleiding van een gesprek dat ik met mijn nicht had, wilde ik een topic openen met als onderwerp: moet je als jongere een (druk) sociaal leven hebben?

Als je kijkt naar tv programma’s en artikelen leest op internet, lijkt het alsof mensen verwachten dat je als ‘jong’ persoon/adolescent een druk sociaal leven moet hebben. Je moet veel vriendinnen hebben, er wordt verwacht dat je vaak afspreekt en feestjes afstruint. Als je zegt dat je niet echt vriendinnen hebt en je de vrijdagavonden liever thuis spendeert met een serie of goed boek, word je vaak raar aangekeken. Alsof je al die dingen móet doen, omdat dat nu eenmaal ‘bij je leeftijd hoort’.

Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken. Ik denk namelijk niet dat het verkeerd is om geen sociaal leven te hebben. Ik studeer, maar heb buiten mijn studie om nauwelijks vrienden en ik heb hier geen behoefte aan. Ik houd sowieso niet echt van mensen, maar is dat zo nu erg? Maakt dat mij dan echt zo’n raar mens? Wat vinden jullie?

#2

Iedereen is anders en heeft andere behoeftes. Dus nee, je bent niet raar.

#3

Ik vind dat iedereen zijn vrije tijd moet indelen zoals hij/zij zelf wilt. Als jij de hele tijd uit wilt gaan prima. Maar leg anderen dit niet op. Als jij de hele tijd wilt slapen prima. Maar leg anderen dit niet op. Als jij wilt lezen prima. Maar leg anderen dit niet op etc.
Waarom zou je geforceerd uit gaan terwijl het je eigenlijk diep ongelukkig maakt?

#4

Zolang je jezelf maar niet in een duistere kamer opsluit en geen stap buiten de deur zet, zie ik niet in wat er erg aan zou zijn! Als jij er gelukkig mee bent, dan is het toch goed?

#5

Als iemand daar gelukkig van word dan moet diegene dat ook vooral doen.

Dus nee, je bent niet raar. Iedereen moet doen waar die zich goed bij voelt. Ik heb ook totaal geen behoefte aan elk weekend in de kroeg hangen omdat mijn vrienden dat ook zouden doen.

#6

een sociaal leven is 1 van die dingen die je zou ‘moeten’ hebben en die ze graag ‘promoten’ onder de jongeren. een onnozele visie waardoor we ons ongelukkig moeten voelen als we het niet hebben.

net zoals een goede job waarbij je naar de top kan én zal klimmen,
alleen maar mooie foto’s, 3x in de week tijd hebben om te gaan fitnessen en gezond te blijven, superdun zijn,…
elk weekend een awesome feestje achter de rug en daarnaast nog niets anders dan een zorgeloos leventje. Zonder hangover, problemen in de relatie enz…
Goed je best doen op school en alleen maar 90% moeten halen,…
het klinkt allemaal mooi maar onrealistisch (en stresserend) om daaraan te voldoen.

ALs je al die verwachtingen los laat, kan je jezelf zijn en doen wat je wil, zonder de onzekerheden of je wel iets nuttig doet en/of aan de verwachtingen voldoet
Als je denkt dat het geen verspilling van tijd is, is het ook geen verspilling.
Doe wat je niet laten kan :wink:

#7

Tja je moet natuurlijk doen waar je je prettig bij voelt, maar toch kan ik me niet helemaal goed voorstellen dat het nou echt goed voor je geestelijke gesteldheid is, om totaal geen sociaal leven te hebben.

#8

Natuurlijk moet het niet. Maar ik snap wel dat mensen die verwachtingen hebben omdat dat dé leeftijd is om uit te gaan enzo. Later “kan” dat niet meer.
Tenslotte is sociaal zijn belangrijk voor je baan later. Zelfverzekerde/sociaalvaardige mensen komen over het algemeen nou eenmaal veel verder aan een baan en komen verder. Ik ben juist sociaalvaardig geworden door uit te gaan etc. Dus ik denk wel dat het socializen op deze leeftijd heel belangrijk is voor later. Niet alleen werk-gerelateerd trouwens. Maar je moet het natuurlijk geheel zelf weten, niks moet.

#9

Op school/werk heb je toch ook gewoon sociale contacten?
Na een dag werken ben ik echt kapot. Dan wil ik die paar uurtjes die ik heb gewoon rustig aan doen. In het weekend doe ik voornamelijk huishouden en ontspan ik. Natuurlijk spreek ik ook weleens af, maar ik heb er echt geen behoefte aan om dat elke week te doen.

#10

Nee het maakt je niet raar, maar denk dat er wel op neer wordt gekeken tegenwoordig.

#11

Ik vind het trouwens juist goed als mensen zich in hun eentje kunnen vermaken. Op school waren er altijd mensen die echt bij alles iemand nodig hadden. Naar de supermarkt gaan, naar de opticien, naar de bakker etc. Altijd moest er iemand mee. En als er in het weekend niemand kon wisten ze totaal niet wat ze moesten doen en raakten ze in ‘paniek’. Dat soort dingen vind ik pas erg. Als mensen niks alleen kunnen doen.

#12

Dit ja. Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat iemand naar het toilet moest en omdat ik niet mee wilde ging ze ook maar niet…

#13

Blijf trouw aan jezelf, als je aan alle eisen van de maatschappij wilt voldoen maakt je dat doodongelukkig (en het lukt je toch niet, je moet perfect zijn en zelfs dat is niet goed genoeg). Ik ben ook geen sociale vlinder en heb het liefst ook lekker alle tijd voor mezelf. Vinden veel mensen dat raar? Ja, maar wat boeit het. Ik ga niet aan de verwachtingen van een ander voldoen als ik mij daar niet prettig bij voel.

Word je ook gek van de reactie ‘maar vind jij jouw leven dan niet saai?!’, ugh, ga weg :’)

#14

Mijn ouders willen dat ik een sociaal leven heb en dat wil ik ook maar het lukt gewoon niet. :’)

Dus ja het is niet erg goed voor mijn geestelijke gesteldheid maar mensen mogen natuurlijk zelf weten hoe ze hun tijd indelen.

#15

Ik denk wel dat een sociaal leven goed en gezond is voor iedereen, maar voor de één is het genoeg om zo nu en dan wat mensen te zien tijdens college en daarnaast niet af te spreken, terwijl de ander juist het liefst elke dag haar vriendinnen wil zien.

Ik behoor meer tot de eerste categorie en heb geen echte vriendinnen: dat heb ik niet per se zo gekozen. Maar ik merk wel dat ik er vrolijk van word als ik weer eens een goed gesprek heb gehad met iemand, of naar een feestje ben geweest (hoewel dat niet vaak voorkomt dus). Dus, ja, ik denk dat het goed voor iedereen is, maar als je goed alleen kan zijn is dat ook weer handig.

#16

mn moeder heeft me altijd gepusht om sociaal te zijn. Vooral ook omdat anderen dit deden. Familie, buren en uiteindelijk zelfs jeugdzorg. Op gegeven moment ben ik zó boos geworden omdat dat gewoon niet was wat ik wou en toen had ze door dat sociaal zijn gewoon niks voor mij is. Ik kan het wel en ik heb nu ook wel veel vrienden maar ik haat uit gaan nog altijd. Ik zit liever op bed met een boek of een serie dan dat ik onder de mensen ben.

#17

Nee. Ik ben best wel introvert, en ik kan me soms beter in mijn eentje vermaken dan met andere mensen. Lijkt me erg vermoeiend als je op elk moment moet socializen om maar een leuk leven te hebben.

#18
#19

ik vind socializen zeker geen vereiste. Het gaat erom wat jij wil. En als jij gelukkiger bent door 's avonds een boek te lezen ipv uitgaan, dan moet je natuurlijk dat boek gaan lezen. Waarom zou je jezelf ongelukkig maken? Omdat andere mensen dat leuk vinden? Ik vind dat nergens op slaan.

Maar ik vind het wel belangrijk om sociaal contact te hebben. Je moet immers kunnen omgaan met de mensen om je heen, op je werk, opleiding etc. Dus je moet wel sociaal vaardig zijn.
Maar volgens mij zijn er veel meer manieren om dat te bereiken dan elke zaterdagavond in een kroeg te staan. Door contact te hebben met klasgenoten op je opleiding, met je familie of je in ieder geval af en toe onder de mensen te begeven, lukt je dat ook wel.

#20