Ik heb een aantal maanden danslessen gevolgd en ik begon op een gegeven moment de dansleraar erg leuk te vinden. Hij is behoorlijk aantrekkelijk en het is duidelijk dat hij daar zelf ook van op de hoogte is. Normaal gesproken val ik niet echt als een blok voor mannen die naar mijn idee te knap zijn voor me, maar op de een of andere irritante manier nu wel.
Ik heb dus het idee dat ik niet knap genoeg ben voor hem, en het is prima als je dit emo of onzeker vind klinken, maar ik denk dat ik gewoon realistisch ben. Ik verwacht dus ook niet echt dat hij ‘ja’ zal zeggen als ik hem mee uitvraag. Aan de andere kant heb ik zoiets van; tja, niet geschoten is altijd mis. Maar ik sta natuurlijk wel behoorlijk voor lul als hij nee zegt. En dan is er ook nog eens een kans dat anderen uit onze gemeenschappelijke vrienden/kennissen-groep er weet van krijgen en dan voel ik me helemaal een faalhaas.
Nog even een paar feitjes:
- Hij is vierentwintig en heeft een goede baan, ik ben achttien en heb dat dus obviously niet. :’)
- Hij weet dat hij er heel goed uitziet en ik ben zo onzeker als de pest.
- Ik heb in de tijd dat ik hem ken maar drie keer een kort oppervlakkig gesprekje met hem gevoerd. Ik heb echter wel meerdere keren met hem gedanst, zowel in de les als op dansfeesten, waar we elkaar - door het hebben van gemeenschappelijke kennissen - wel eens tegenkomen.
Is het nu een dwaas plan om hem gewoon mee uit te vragen, met het grote risico dat hij nee zegt? Of vinden jullie dat ik het gewoon moet proberen? Zo ja; op welke manier doe je dat subtiel? Ik ben echt een leek als het gaat om daten. ):
Thanks voor het lezen! (: