Ik weet niet precies wat ik met dit topic wil… Misschien dat iemand het herkent en mij kan vertellen wat mij mankeert of dat ik me geen zorgen hoef te maken.
Ik heb de laatste tijd steeds vaker dat ik mijzelf op onnodige en grote spelfouten en grammaticale fouten betrap, met schrijven èn met spreken. Nou ben ik nooit echt een prater geweest omdat ik nogal verlegen was en nog wel eens kon stotteren, maar het ging een tijdje wel weer goed. Nu kom ik weer vaak niet uit mijn woorden en maak ik grote taalfouten. Een fout waar ik mijzelf (en mijn vriend) steeds op betrap is het gebruik van verkeerde lidwoorden.
Ik merk het ook met het schrijven. Ik lees nu nauwkeurig wat ik typ en dat gaat wel lekker snel, maar ik merk dat als ik schrijf ik grote grammaticale fouten maak en woorden vergeet. Dus ook weer met lidwoorden, verkeerde spelling (terwijl ik het echt wel weet!) en vreemde vervoegingen waar ze niet horen. Ik heb echt een talenknobbel, was heel goed in spelling en vond schrijven heel leuk om te doen, maar dit geheel maakt mij erg onzeker. Ik ben bijvoorbeeld nu bezig met tentamens en ik kan níet snel schrijven omdat ik dan gigantisch veel fouten maak.
Nu weet ik niet of ik het me verbeeld en of het zo onderhand niet een self fulfilling prophecy is geworden, maar ik begin me toch best zorgen te maken. Ik durf niet zo goed meer te spreken en schrijven gaat nu langzaam. Herkent iemand dit verhaal?
Oh, btw. Ik heb dit nog nooit echt zo uitgesproken en er dus ook nog met niemand over gepraat. Ik heb het idee dat ik me aanstel en mezelf allerlei dingen zit aan te praten.