Dit gaat niet over een liefdesrelatie, maar een vriendschappelijke relatie, maar daar is niet echt een forumonderdeel voor.
Ongeveer anderhalf jaar geleden leerde ik op een cursus A. kennen. We klikten best wel en hebben contact gehouden. Ze woont samen met haar vriend, maar best ver weg dus zien we elkaar elke paar maanden een keer.
Nu begin ik me echter steeds meer te realiseren hoe verschillend we zijn en dat het eigenlijk niet werkt. Het vervelendste vind ik hoe ze met vriendschappen omgaat. Ze ‘test’ vriendschappen, ze laat een week of twee niks van zich horen, en alle mensen die dan niet hebben gereageerd laat ze vallen. Ze voelt zich heel snel aangevallen.
Ook heeft ze sinds bijna een half jaar een hondje. Ze is er superblij mee en ik vind het heel leuk voor haar, maar het gaat ALTIJD over die hond en eerlijk gezegd… zoveel interesseert me dat niet. Tuurlijk wil ik best een keer een foto bekijken, maar heel mijn telefoon staat vol met foto’s van die hond want die blijft ze me opsturen. Als ik vraag op whatsapp hoe het met haar gaat, zegt ze dat het goed gaat met de hond en dat ze met haar naar de dierenarts is geweest en hoe de puppy cursus is gegaan en blabla.
Als zij niet zou zijn wie ze is, zou ik gewoon tegen haar zeggen dat het me niet zo interesseert en dat ik meer over HAAR wil horen. Maar ze heeft serieus een nieuwe facebookaccount aangemaakt omdat er een paar mensen waren die ‘kritiek’ hadden op haar hond. Dus ik weet zeker dat ik drama krijg als ik er iets van zou zeggen.
Ze is 22, maar is nog heel puberaal in hoe een vriendschap ‘hoort te werken’. Als ik haar niet binnen een uur terug whatsapp is het drama. En ze wil altijd hele gesprekken voeren. Zij zit zonder werk, maar ik heb een huishouden te runnen en een baan waar ik naartoe moet, en heb geen zin om in mijn vrije tijd whatsapp gesprekken te voeren omdat ik daar gewoon niks om geef, bel me op of spreek iets af, maar whatsapp vind ik gewoon niks. Ze laat mensen keihard vallen omdat ze blijkbaar geen echte vrienden zijn.
Ook wil ze nooit met zijn tweeën afspreken, het is altijd hun en wij als stelletje.
Oke, ik zit nu echt even alles te spuien maar… het gaat erom dat ik er gewoon geen zin meer in heb. Ik kan niet eerlijk tegen haar zijn en als ik contact met haar zoek doe ik dat uit verplichting, niet omdat ik haar wil spreken. Ik snap niet hoe ik in zo’n ‘vriendschap’ ben beland… want ik ben altijd eerlijk tegen iedereen. Behalve tegen haar omdat ik niet door al die moeite wil gaan van al dat drama, voor onze vriendschap.
Een paar dagen geleden (ik had haar twee weken niet gesproken), postte ze op facebook iets als:
“Zo kom je er maar weer achter wat ECHTE vrienden zijn…”
Het vervelende hiervan is, is dat ze had gezegd dat mijn vriend en ik de enige vrienden waren die ze nog had… ( de anderen heeft ze gewoon weggejaagd). Ik nam dus aan dat het over mij ging.
Maar ook al is dit niet zo. Ik vind het gewoon belachelijk dat je zoiets op facebook zet.
Ik weet dus niet hoe ik verder moet. Ik ben er eigenlijk helemaal klaar mee en heb nog steeds geen contact gezocht. Ik weet niet of het wel ‘netjes’ is om niks meer van me te laten horen, maar om haar te appen en te zeggen dat ik geen zin meer heb in onze vriendschap is ook niet echt alles.
Het lullige vind ik, dat zij en haar vriend ons echt heel veel hebben geholpen met de verhuizing en daar ben ik ze ook echt heel dankbaar voor, maar het werkt gewoon niet en soms zit ik echt in de stress om hoe ze me gaat behandelen omdat ik een week niet heb geappt. En dat slaat gewoon nergens op.
Ik weet eigenlijk niet echt wat ik moet doen, dus ik hoop dat jullie me misschien wat advies kunnen geven.
