Hi, ik heb lang nagedacht of ik hier hulp/advies zou vragen, al paar keer n bericht geschreven maar steeds weer verwijderd maar heb besloten om het nu toch maar echt te doen omdat hier altijd toch wel hele goede tips/ervaringen worden gedeeld, nog nooit zoiets gedaan maar hé, voor alles is de eerste keer
Ik heb verkering met een jongen bij mij in de klas, bijna 4 maanden. hiervoor heb ik al best veel vriendjes gehad alleen met deze jongen is het toch wat serieuzer, ik ben zijn eerste vriendin. hij is mijn eerste vriendje waarmee ik ruzie heb gehad, en niet 1 of 2 keer nee echt regelmatig. deze ruzies gaan meestal over jaloezie om een andere jongen/meisje of gewoon om zulk soort dingetjes. nu vind ik ruzie niet heel erg, ondanks dat dit wel heel nieuw voor mij was in een relatie, maar dit is toch wel een beetje te vaak om te kleine dingetjes. het is niet zo dat het nu perse zijn of mijn schuld is, het komt een beetje van beide kanten.
in onze relatie gaat het heel vaak om andere mensen, zoals ik net al zei: we zijn soms jaloers als we teveel met een andere jongen/meisje omgaan. maar ook is het zo dat mijn vriendinnen en zijn vrienden een grote rol spelen in onze relatie: mijn vriendinnen zeiden eigenlijk al meteen na de eerste week dat hij gemeen was etc. na een tijdje vonden ze ook echt serieus dat ik het uit moest maken. ik vond hem nog leuk en hij deed soms misschien een beetje gemeen maar daarnaast deed hij ook erg vaak lief. toen hadden we een paar dagen dat we om de een of andere reden boos op elkaar waren en elkaar al een paar dagen lang op school negeerde en niet meer tegen elkaar praatte, ik was het nu toch ook wel zat, doordat mijn vriendinnen nu echt heel serieus waren dat ik het ook moest uitmaken ben ik naar hem toegelopen en vroeg ik of ik even met hem kon praten. hij wist eigenlijk al meteen wat er aan de hand was, hij keek me met tranen in zijn ogen aan en ik kon het gewoon echt niet want ik hield nog zoveel van hem. hij zei tegen me ‘je wilt het uitmaken, he?’ ik zei niks terug en we bleven daar nog een paar seconde staan en toen liep hij weg. later spraken we elkaar op whatsapp, na een lang gesprek kwamen we een beetje tot de conclusie dat het beter was om het uit te maken, maar dit hebben we eigenlijk niet echt gedaan. tegen onze vrienden en vriendinnen hadden we gezegd dat het uit was, mijn vriendinnen waren blij en dat deed me toch wel pijn. hij belde me daarna en eigenlijk hebben we de hele avond nog gebeld, we hebben eerst een beetje gepraat of het uit was of niet, hebben we samen besloten dat het uit was maar daarna hebben we gewoon uren lang een normaal gesprek gevoerd alsof we nog steeds een relatie hadden. op school negeren we elkaar en denkt iedereen dat het uit is maar we sturen elkaar onder de lessen door lieve appjes en we bellen elke avond. niemand weet dat het eigenlijk nog steeds aan is omdat het dan allemaal weer fout gaat. we willen het ze wel weer gaan vertellen maar we weten zeker dat ze dan weer vinden dat we het gewoon uit moeten maken en dat er toch weer allemaal drama komt.
nu is mijn vraag dus aan jullie: wat vinden jullie dat we moeten doen?
alle meningen zijn welkom
het was mijn plan om dit bericht erg kort te houden maar is me geloof ik toch niet helemaal gelukt haha
xx