Mijn moeder is eigenlijk de afgelopen tijden supererg chagrijnig. Het knaagt gewoon aan me.
Ik hoef maar iets te zeggen en ze flipt uit. Meteen stemverheffing of zelfs schreeuwen zonder dat ik het fout bedoelde.
Als ik het probeer uit te leggen wordt het alleen maar erger.
Ook zegt ze nooit dankjewel. Ik merk dit heel erg bij de ouders van mijn vriend. Als ze iets hebben gedaan voor hun ouders, al is het maar iets kleins (vaatwasser leegruimen) dan zegt hun moeder; dankjewel jongens. Of iets in die richting.
Nou mijn ouders zeggen dus NOOIT dankjewel. Ik vind dit de laatste tijd heel erg vervelend want ik zit nogal met mezelf in de knoop.
Mama kan heel makkelijk boos worden om dingen.
Als ik bijvoorbeeld heb gepoetst toen ze was werken, zei ze geen dankjewel zoals gewoonlijk, en toen zei ik daarna dat ik naar boven ging, wordt ze boos omdat ik mijn kamer nog niet had opgeruimd. En dan écht boos he.
Ik kan totaal niks goed doen bij mam.
Net toevallig nog. 2 minuten geleden.
Ik had medicijnen gehaald bij de drogist voor haar. Komt ze thuis van haar werk, pakt ze de tablet en gaat aan tafel zitten tegenover mij. Ze zegt niks.
ik: ‘‘En hoe was het lessen, *mijnnaam*’’
zij: ‘‘IK ZIT NET. JIJ VRAAGT TOCH OOK NIET HOE T OP MIJN WERK WAS?’’
Jezuschristiusnogantoe dacht ik toen.
Ik: ‘‘Nou er kan ook geen bedankje af he.’’
Zij: ‘‘Voor wat? Omdat je pillen hebt gehaald? JIJ BEDANKT MIJ TOCH OOK NIET ELKE DAG DAT IK HEB GEKOOKT?’’
Nouja zo’n soort dingen vind ik dus echt heel erg. Hierdoor krijgen we dikke ruzie, en dan hoop ik dat ze gewoon met haar chagrijnige kop achter de tablet blijft zitten.
Iemand tips ofzo? Want ik vind het echt heel erg :c