mn moeder..

mn moeder heeft echt zo’n irritante eigenschap en juist bij mij “werkt” het heel goed. ik voel me (sowieso, over alles) altijd echt ontzettend snel schuldig, je kan me echt een schuldgevoel over alles aanpraten. en mn moeder maakt daar op zn tijd gebruik van… bijvoorbeeld dat ze eerst goedkeurt dat ik naar een 16+ discotheek ga (ben 15,5 en had al vaker gedaan dus ze vindt het opzich wel goed), en dan gaat ze op het laatste moment van: jaa het is echt dom, het interesseert me echt niks meer hoor, als er iets gebeurd hoef je niet bij mij te komen, allemaal je eigen schuld blabla.

en als ik dan bijvoorbeeld wel ga (met een ontzettend schuldgevoel…) en ik thuis kom dat het bijvoorbeeld leuk was, kan ze gewoon NIET blij voor me zijn. gweoon voor alle dingen die zij niet leuk vindt, en ik wel (bijv. festivals, feesten, andere dingen waar veeel mensen en gezelligheid is) kan ze niet leuk vinden. en dati s echt zo vervelend…

en dit is dus weer zo’n situatie, ik weet echt niet of ik nog moet gaan morgen :frowning_face:

klinkt alsof ze jaloers is op je leuke feestjes

^ dat is het denk ik niet, ze heeft gewoon een ontzettende hekel aan drukte, veel mensen en tot laat in de nacht opblijven. heeft ze nooit leuk gevonden en gaat denk ik ook niet gebeuren. maar zij denkt zo van (even heel kort door de bocht): als ik het niet leuk vind, is het onmogelijk dat iemand anders het leuk vindt. en ze is er dus heilig van overtuigd dat het niet leuk is en dat ik alleen ga omdat iedereen gaat enz. super irritant.

hmm, lastig. misschien is ze altijd ongerust als jij dan op een feestje bent. en dat ze daarom niet wil hebben dat je daarheen gaat.
en, dat ze niet blij voor je kan zijn, waarschijnlijk vindt ze het moeilijk om je ‘los te laten’. want, ik weet niet of je nog oudere broers/zussen hebt? Maar vaak is het voor ouders erg lastig om hun ‘grote, volwasse’ dochter te laten gaan.

waarschijnlijk zit ik iets doms te lullen, maar maybe heb je er wat aan (:

ze heeft inderdaad liever dat ik thuis blijf, maarja. nou, dat is het ook wel een beetje: ik heb 2 broers maar die houden allebei totaaal niet van uit gaan. of nouja, ik heb een broer die nu 20 is, maar hij is pas echt los gegaan zegamar toen hij op kamers ging, dus vanaf zn 19e ongeveer. dus zij zegt dan van: ja hij deed dat toch ook niet al zo vroeg! - maar toen hield hij er gewoon niet van… en mn andere broer is 17 en hij houdt er al helemaaaal niet van, dus die gaat ook nooit… dus zij denkt dat ik belachelijk vaak ga, terwijl het misschien 1 x in de 2 maanden is? en dan af en toe wat drinken in de stad maar dat noem ik geen uitgaan…

Vervelend dat je moeder zo doet. Ik zou een keer een gesprek met haar erover hebben. Dat je daarin verteld dat je het idee hebt dat ze jou altijd een schuldgevoel kan aanpraten.
Misschien kan je ook proberen jezelf niet schuldig voor te doen bij haar in de buurt als blijkt dat ze bijvoorbeeld heel raar reageerd in jullie gesprek.

Ook zou ik haar vertellen dat ze jou niet kan vergelijken met je broers omdat je zelf je eigen persoonlijkheid en interesses hebt. Ik vind persoonlijk dat één keer in de twee maanden uitgaan echt niet vaak is, je doet gewoon iets leuks met je leven. Misschien dat je moeder je inderdaad niet goed los kan laten of gewoon jaloers op je is. Ik zou je er in ieder geval niet teveel door laten belemmeren.

Dankjulliewel!
Dus jullie zeggen gewoon gaan morgenavond? :slightly_smiling_face: