[justify]Ik heb een ex vriendje, ik heb het destijds uitgemaakt omdat ik het echt even niet meer zag zitten (veel stress thuis, slechte cijfers op school, veel ruzie’s met hem). Ik heb ook aan zelfmoord gedacht, etc. Hij was er kapot van, en ik ook. Ik hield zoveel van hem, maar op dat moment leek dat het beste. Ik kon niet nog meer stress aan. Na 1 maandje begon ik hem zo te missen, en ik heb gezegd dat ik hem terug wou. We hebben toen totaal 2 uur en 50 minuten aan de telefoon gezeten, en gewoon gepraat, gelachen, gehuild. De volgende dag had hij een date met een meisje, wat hij verzwijgt had voor mij, ik wist er niets van af. Ze hadden gezoend en gezellig gehad. Ik heb daar toen een hele ruzie met hem over gekregen, omdat ik net al mijn gevoelens had vertelt. We gingen de ruzie uitpraten, nou dat ging goed. Alles was weer goed. We hadden toen gezoend, en meer gedaan. Diezelfde dag kreeg hij nog met dat meisje verkering. Ik was boos, weer uitgepraat, en precies hetzelfde gebeurde weer. Ik kreeg hoop dat alles weer goed kwam, hij zei zulke lieve dingen. Gister hadden we weer gepraat, want ik wou weten wat hij nou echt wil. Ik had een brief geschreven. Hij las hem huilend. Toen hij klaar was, vouwde hij brief, en draaide zich om(we lagen in m’n bed) Ik vroeg wat hij nou echt wil, toen zei hij dat hij dat niet wist, want ik was zo lief en we hadden zulke mooie herinneringen. Ik liet hem maar even, en we hebben in elkaars armen gehuild. Hij wou het daarna er niet over hebben. We hebben gelachen, er je raad het al , daarna zijn we weer verder gegaan. Ik voelde me zo stom, ik heb er zo veel spijt van. Hetzelfde gebeurd gewoon weer. Nouja, pech dan maar. Gister avond kwam hij op msn, en ik moest eten. Dus ik zei; Ja denk over alles nog maar goed na, ik geef je alle tijd. Hij zegt zo; je weet toch wel wat ik wil… Ik zo; Nee? maar ik moet eten, ik zal snel eten dan kom ik zo terug. Daarna meldde ik me af en hij zei niks meer. Toen ik terug kwam was hij al weg… Ik vroeg dus of hij me wou bellen, want ik had geen btg meer. Om 12 uur 's nachts belde hij een keertje. Na 40 minuten, had hij 14 euro btg opgebeld, dus hij hing op en ik zou met de huistelefoon bellen. Ik heb hem daarna nog 1.5 uur met hem gebeld. Hij zei zulke lieve dingen, en zo herkenbaar. Hij zei ook dat hij met zijn huidige ‘vriendinnetje’ maar 3 minuten kan bellen, dan weten ze niks meer te zeggen, terwijl ik uren met hem kan kletsen en dan nog niet uit ben gepraat. Aan het einde van het gesprek zei hij dat hij haar morgen (vandaag dus) weer ziet. Voor het eerst dat ze weer verkering hebben. Terwijl hij mij al 3 keer heeft gezien (en hij 3 weken op vakantie is geweest). Ik mis hem echt, en hij mij ook zegt hij. Maar hij is ergens bang voor, bang om het uit te maken, of bang dat hij problemen krijgt met zijn vader en stiefmoeder (die mogen mij niet zo). Want wij gedragen ons wel gewoon als vriendje en vriendinnetje, kus als hij weg gaat, samen naar de winkel, samen in bed liggen, knuffelen etc. Ik heb tegen hem hem gezegd dat ik duidelijkheid wil, want hij houdt me aan het lijntje. Hij doet zo onduidelijk, maar uiteindelijk zegt hij op msn of de sms dat hij haar wil, maar nooit in het echt of via de telefoon. Ik weet niet wat ik moet doen, hem vergeten is echt geen optie, ik denk dag en nacht aan hem, ik check om de 5 minuten mijn telefoon en mijn msn staat de hele dag aan, in de hoop dat hij online komt. Het ergste is ook dat ik 500 meter bij hem vandaan woon, en we in de zelfde klas zitten, dus na de vakantie zie ik hem elke dag, 's ochtends, 's middags. Hij gaat mij dan elke dag zien voor en na schooltijd, en haar nooit (veel huiswerk, hij heeft strenge ouders en hij doet aan topsport) Hij is dus hele weekenden weg, elk weekend wel een wedstrijd, komt hij 5 uur pas thuis. Ik moet dit allemaal even van me afschrijven, ik zit er zo mee. Ik slik nu zelfs pillen tegen mijn ‘depressie’. Sorry voor het lange verhaal, respect als je hebt gelezen. Het is nog niet eens het hele verhaal, ik heb thuis ook heel veel stress, en dit er bij maakte het me allemaal even teveel. Ik voel me nu wel beter nu ik het van me af heb geschreven, een last van me schouders af.[/justify]
Ik houd je vast, het komt wel goed. 
Ik heb het verhaal niet gelezen, ben nogal lui.
Misschien kan je een kortere samenvatting maken voor de luie girlsceners onder ons… :3
goed dat je duidelijkheid vraagt. denk dat je nu alleen kan afwachten wat hij gaat doen… Maar geloof mij; ook al krijgen jullie niets meer samen, je komt er echt wel overheen! Echt waar 
Dankje, en ik zal wel even een samenvatting maken, want het is idd wel een beetje lang geworden.
SAMENVATTING: Ik heb het uitgemaakt met m’n ex, omdat alles me even te veel werd, veel stress thuis en op school. Die ruzies met hem konden er niet bij. Na een maand begon hem zo te missen, ik zei dat ik hem weer terug. We hebben 3 uur aan de telefoon gepraat , gelachen en gehuild. Ik dacht dat alles weer goed zou komen. Hij ging die dag daarna op een date (had hij neit vertelt) dus ik was daar boos over. We hadden er over gepraat, alles weer goed. Daarna hebben we gezoend en zijn we verder gegaan (domdom, weet ik ) Diezelfde dag kreeg hij verkering met dat meisje. Ik boos, weer ruzie, weer uitgepraat en het zelfde gebeurde. Daarna is hetzelfde nog 2 keer gebeurd, waarvan gister 1 keer. Ik ben er kapot van, ik weet niet wat ik moet doen, want hij is maar niet duidelijk wat hij nou van me wilt. Ik slik nu pillen tegen de stress en het gaat gelukkig iets beter met me. Maar ik kan hem gewoon niet vergeten. Hij zit 24/7 in me hoofd, ik val huilend in slaap en ik word huilend weer wakker. Ik check elke 5 minuten me telefoon en msn staat de hele dag aan. Ik kan hem gewoon niet vergeten, en ik vind het fijn dat ik het van me kan afschrijven.
het klinkt makkelijk dan gezegd maar:
VERGEET HEM!
hij is niet goed voor je.
sigh* meisje toch… zulke dingen moet je niet willen pikken. die gast is duidelijk no good voor jou, en helemaal als je al zo gestrest bent. als ik jou was zou ik voorlopig alle contacten met hem verbreken tot je er weer een beetje bovenop bent (L)
Je moet hem echt vergeten, hoe dan ook.
Net toen je dacht dat het goed ging komen, bedriegt hij je.
Nu je 24/7 aan hem denkt, krijg je misschien weer de neiging om hem op te bellen.
Of je te verontschuldigen voor iets wat niet jouw schuld is, dat moet je niet doen!
Het blijft dan gewoon een cirkel dat nooit stop, je moet er dus uit stappen.
Het gaat nu gelukkig wel wat beter met je, maar ik hoop dat je er zo snel mogelijk overheen komt, en het nóg beter met je gaat!
kappen met die gast.
het lijkt alsof je nu allemaal redenen zit te bedenken waarom je beter zou zijn dan zijn huidige vriendin, maar het is het niet waard.
laat die twee gwn lekker
Dankje voor jullie reacties, ik heb het er echt heel moeilijk mee, en ik ga echt me best doen om hem uit me hoofd te zetten.
Jij bent mijn evenbeeld ik hou vanje(oke dat klinkt krom (: )!! ik maak precies het zelfde mee met mijn ex. En ik kan hem gewoon NIET vergeten. Als ik dat probeer alles te vergeten komt alles gewoon terug, en hij weet gewoon op mijn gevoel in te praten. Heb hem net gesmst. weet je laat maar… en veel geluk met je nieuwe liefde echt wor der maar heel gelukkig mee. Telefoon op stil ergens neer gegooid denk dat ie mij dadelijk of heel boos smst of belt (hoor ik niet) of ik krijg een mail of zo van hem
^ Ahh precies het zelfde. Ik weet hoe je je voelt. Ik heb hem ook gezegd, veel geluk in je nieuwe relatie, ik hoef je niet meer te spreken. Maar het gevoel komt steeds weer terug. Ik kan gewoon echt niet boos op hem zijn, en ik kan hem zeker niet vergeten. Hij is zo speciaal geworden in die 2 jaar dat ik hem ken.
^hy omzeilt me he:o! Ik zo JE OMZEILT DE VRAAG. zegt ie ze is me vriendin niet. ik zo word ze wel. hij zo weet je meer dan ik… haha khoef um ff nie te spreken nu
^ Jaa hij draait er zo om heen! Hij is echt niet duidelijk. Vraag ik, wat wil je nou van me. Begint hij te huilen en zegt hij weet ik neit pfff 
Misschien moet je een keer een middag met hem gaan praten, echt duidelijk aan hem vragen wat hij nou wilt? Of hij met jou verder wilt (dat komt wel zo over uit jouw verhaal), of dat hij bij zijn ‘‘vriendinnetje’’ wilt blijven. Ten tweede snap ik wel dat je het vervelend vind van zijn ouders, maar als hij en jij gelukkig zijn dan moeten die ouders dat maar accepteren, ik neem aan dat die ouders ook willen dat hun zoon gelukkig word en als dat met jou is zullen ze dat vanzelf wel inzien.
Succes nog met oplossen, ik hoop een beetje geholpen te hebben
Als ik vraag wat hij nou echt wil, draait hij heel erg er om heen, hij geeft geen duidelijk antwoord, zelfs niet als ik daarom vraag. Of hij durft niet eerlijk te zijn, of hij weet het zelf gewoon niet.
Je klinkt als een meid die heel veel te bieden heeft en je geeft zelf al aan dat je veel stress hebt op dit moment. Iemand er extra bij die nog meer stress geeft is niet goed voor je. Je verdient veel beter dan dat. Tuurlijk is het nu heel rot en het is logisch dat je het er zo moeilijk mee hebt, maar echt, zet 'em uit je hoofd. Als hij zo gek op je zou zijn als je verdient, zou hij je veel beter behandelen en had hij niet met die andere meid.
Heel veel sterkte!
Mijn vriendin maakt eigenlijk bijna hetzelfde mee als jou nu. Ik vind het echt erg voor haar, en altijd kon ik doorzien wanneer die jongen haar zou kwetsen. Op dit moment wil ze wel huilen, maar heeft ze gewoon geen tranen meer omdat ze al vroeger zo veel tranen heeft gelaten…
Ik zou zeggen ‘vergeet hem’, maar aangezien dat geen optie is voor jou, zou ik je gewoon nog aanraden om na te denken of de goede momenten opwegen tegen de slechte en of je het ervoor over hebt. Volgens mij weet die jongen ook gewoon niet wat hij zelf wil, dus zal hij vaker zo’n dingen doen. Vraag hem als je hem ziet ook echt of hij je graag mag, want dan is hij wel genoodzaakt te antwoorden. Nog veel sterkte, meid!
Vergeten is moeilijk ik weet het…
Maar zodra je afleiding hebt wordt alles makkelijk!
Succes girl
pff k kan hem echt neit vergeten :’(