Mijn vriendin heeft autisme?

Lifestyle
#1

Hooi allemaal!

Ik wil een paar dingen mede delen!

Ik heb een vriendin, en ze is echt heel aardig enzo.
Maar ze heeft wat van die rare trekjes die me iets wat doen denken aan autisme.
Nu is dit natuurlijk helemaal geen probleem voor mij want ze blijft dezelfde aardige persoon.

Maar nu wordt er veel over haar gepraat over haar.
En ze is zichzelf daar best bewust van, en ze heeft er last van
En ik dacht zo dat als ze zich laat testen op autisme ofsoiets kunnen andere mensen het misschien beter begrijpen

Hoe kan ik dit het beste aan haar voorleggen?..
Ik weet namelijk niet zo goed of ze zich af en toe bewust is van haar gedrag.
Als ik haar bijvoorbeeld vraag om het wat te minderen neemt ze dit vaak als een grap het komt dus niet erg binnen.

Heeft misschien iemand hier ervaring mee?

Groetjes!

#2

Wat voor trekjes heeft ze dan? Ik zou die trekjes gewoon benoemen. Verder denk ik dat testen alleen maar nadelig is voor haar.

#3

Etiketjes zijn niet altijd positief. Zeker autisme wordt best wel naar over gedaan vaak. Ik zou gewoon laten zien dat jij wel een goede vriendin bent en gewoon met haar blijven omgaan. Daar heeft ze meer aan dan dat jij zegt dat je denkt dat ze autisme heeft.

#4

Ja, dat is waar ook. Ik dacht dat misschien dat het voor andere mensen makkelijker zou maken om met haar om te gaan of in ieder geval te respecteren.

#5

Ze is altijd héél erg gefocust op een ding en vaak kan ze het dan de hele dag niet loslaten.
En aan de ene kant reageert ze heel erg op mensen waarbij ze in de buurt is maar aan de andere kant als je het dan wel tegen haar hebt weet ze niet zo goed hoe te reageren.

En ik weet dat testen niets uithalen, maar zo dacht ik zodat ze wat meer begrip kan krijgen van andere mensen

Het is lastig uit te leggen maar hoop dat je er iets van snapt.

#6

Ik denk juist dat ze dan nog meer een reden hebben om haar te pesten, omdat er dan officieel iets ‘mis’ met haar is.

#7

Zolang ze er zelf geen last van heeft en haar groei ermee niet in de weg staat lijkt me er geen probleem. Iedereen heeft wel autistische trekjes maar de stempel autist krijg je niet zomaar natuurlijk.

#8

Testen zou eventueel iets positiefs voor haar kunnen zijn, als in, dan weet ze hoe en wat en zou ze er meer over kunnen leren. Maar een testuitslag gaat niet voor begrip zorgen van anderen, if anything, waarschijnlijk wordt het alleen maar erger. Mensen snappen dingen niet die ze zelf niet ervaren en het blijft makkelijk om iemand te pesten omdat ze ‘anders’ te zijn, een testresultaat gaat er niet voor zorgen dat ze het ineens snappen en hun mond houden.

Als ik jou was zou ik het laten zoals het is en haar gewoon steunen hoe ze is. Je leert vanzelf welke punten gevoelig/lastig voor haar zijn en dan kan je daar rekening mee houden. Doet mijn vriend ook bij mij en ik vind dat mega prettig, hij doet nooit alsof ik raar ben of alsof er iets mis met me is, hij is rustig en weet wanneer hij me ruimte moet geven en wanneer hij me moet steunen en meer kan en hoeft hij ook niet te doen, want dan pak ik het zelf snel genoeg weer op.

Als ze in de knoop zit met zichzelf kan ze zich altijd nog laten testen en er evt. hulp bij krijgen, maar als het voor haar verder geen probleem is zou het ook heel nadelig kunnen uitpakken. Het is ook niet iets wat je kan oplossen en een label op jezelf plakken helpt ook niet. Je kan hooguit hulp krijgen met om leren gaan met je trekjes, maar dat betekent niet dat je jezelf moet of kan veranderen daarin.

#9

Een test heeft niet alleen maar voordelen. Zoiets is handig voor als iemand er echt last van heeft en daarvoor hulp nodig heeft. Dan kan zo’n test aangeven op welke gebieden het lastig gaat.
De trekjes die jij beschrijft zijn niet per definitie autistisch. Ieder persoon heeft autistische trekjes.
Als ze last heeft van de mensen die over haar roddelen, is het verstandiger om daar wat mee te gaan doen… Je zou bijvoorbeeld samen naar de mentor kunnen gaan om het te bespreken of als je het aandurft samen het groepje aanspreken dat over haar praat.

#10

Ik vind dit ook niet echt duidelijke signalen van autisme.

#11

Hmm het klinkt niet echt alsof ze autisme heeft.

Maar ze kan het laten testen maar dat kan positief of negatief uitpakken. Ik zou uitleggen waarom.

Ten eerste ik heb op aanraden van mijn familie en vrienden gepraat met mijn huisarts. Ik ben depressief, weinig vrienden etc etc. (sorry geen zin om al mijn klachten hier neer te pleuren). Ik was dus ongelukkig… Mijn huisarts stuurde mij toen door naar RCKJP, daar kreeg ik 2 psychiaters die met en met mijn ouders hebben gepraat. Ook kreeg ik een uitgebreide test van 2 UUR LANG :flushed:
Maar goed uit eindelijk kreeg ik de stempel ‘‘Autist’’ Met klassiek en asperger syndroom.
Er zijn geen medicijnen voor (althans niet voor mijn versie, ja ik kon anti-depressiefia krijgen) Beter dat ik het niet gedaan heb aangezien het depressie ergens anders ligt (Cushing syndroom) maar goed. Ik voel mijzelf niet echt als een autist. Ik ben naar soort wekelijkse autist bijeenkomst paar keer geweest en echt ik werd er niet beter op. (ook omdat je daar door de hulpverleners als een soort klein kind behandeld word die niks kan).

Ik ben door die stempel onzeker geworden… ‘‘Praat ik teveel over het zelfde onderwerp?’’ ‘‘Kom ik teveel over als autist?’’ ‘‘Vinden ze het nog wel interessant?’’ ‘‘kijk ik hun genoeg in de ogen aan’’

Maar ja gelukkig denk ik de laatste tijd, ach ik vind het maar een onzin stempel, het verklaard wel een paar dingen maar ja… ik blijf ik! Ik heb die stempel maar van mij af gegooid!

Helaas mijn ouders en mijn zus niet. Mijn zus behandeld mij nog meer en nog steeds als een idioot die niks kan en pest mij nu nog meer dan ooit (nou gelukkig is ze het huis uit net een maand). Maar mijn moeder echt… die geeft alles de schuld aan mijn autisme… dat ik 1 keer vergeet een vaatwas tabletje in de vaatwasser te doen… of omdat ik hoofdpijn heb (Volgens mij moeder komt dat doordat ik teveel stress en er niet goed mee kan omgaan vanwege mijn autisme) nou echt rot op!

Genoeg negatief nu, ik zie mezelf gewoon weer als Femke, probeer het allemaal te vergeten en richt mij op het positieve.

Maar misschien als jij zeker denkt te weten dat zij autistisch is kan het haar misschien ook helpen. Ze kan adviezen krijgen, het kan voor haar misschien veel verklaren en hier mee beter omgaan… wie weet!

#12

Trouwens symptomen van autisme zijn:

  • Een extreem lage IQ of juist erg hoge IQ (is niet bij alle soorten autisme)
  • Sociaal terughoudend (durft niet te spreken, stottert, gaat niet de deur uit, weinig vrienden)
  • Heeft een drang om alles te willen sorteren.
  • Heeft een drang om alles netjes op een rijtje te zetten. (dus alle potjes kruiden netjes naast elkaar etc.)
  • Durft een persoon niet recht in de ogen te kijken.
  • Is erg extreem op een hobby ingesteld. (Munten/postzegels verzamelen, Trein modellen, Auto’s.)
  • Is in gesprek alleen maar gefocust op zichzelf (praat alleen maar over zichzelf).
  • Kan weinig tot geen sympathie tonen.
  • Begrijpt spreekwoorden/gezegdes niet.
  • Houd niet van drukte / veel mensen.
  • Kan niet tegen hoge/harde geluiden.
  • Flappert (Mensen de armen snel op en weer bewegen als een vogel).
  • Of heeft andere gekke trekjes zoals veel aan oorlel zitten, aan vingers friemelen.
  • Leeft in zijn/haar eigen wereld.
  • Planned dingen graag of is hier heel erg slecht in.
  • Behoefte aan dagelijkse structuur.
  • Bepaalde ritmes die niet doorbroken mogen worden.

Nou zijn er natuurlijk wel nog een paar symptomen die ik vergeten ben maar goed!

Meestal word er autisme ontdekt op 2-3 jarige leeftijd, maar door steeds bekender worden van die aandoening worden zelfs mensen tot en met in de 60 diagnosed met autisme (ook omdat het vroeger totaal niet bekend was).

Als ze autisme heeft zou meer van de helft wat ik heb opgenoemd je bekend moeten voorkomen. :slightly_smiling_face:

Hopelijk heb jij of iemand hier wat aan! :beer:

#13

Dankjewel! Dit open mijn ogen echt wel een beetje! :wink:

#14

Ik vind het jammer om te horen dat de testen zo voor je hebben uitgepakt.
Maar het is wel fijn dat je nu iemand hebt gevonden die je steunt en er voor je is.
Ik blijf natuurlijk ook gewoon dezelfde vriendin naar haar toe.

Ik wilde dit gewoon even delen omdat ik een vermoeden had en niet wist wat ik ermee aanmoest.

Dankjewel voor je informatie

Groetjes!

#15

Ik denk dat je er gewoon voor je vriendin moet zijn. Elk persoon is anders en ‘autistische trekjes’ wordt tegenwoordig (naar mijn mening) veel te makkelijk gezegd. Mensen gebruiken het zelfs als grapje. Autisme is geen grap en zeker niet makkelijk. Mijn zussen zijn allebei autistisch en hebben allebei een traject van jaren doorlopen, voordat ze eindelijk de hulp kregen die nodig was. Nog steeds is niet alles perfect.

Een test voor autisme kun je niet zomaar even op internet doen; er komt heel veel bij kijken zoals instanties, psychologen, een arts, de school, ouders, etcetera etcetera. Daarnaast denk ik ook dat als er echt iets met je vriendin aan de hand is haar ouders het ook al gemerkt zullen hebben/misschien zelfs al weten.

Mensen zijn nou eenmaal zoals ze zijn en iedereen heeft zo zijn goede en slechte kanten. Maar als het je vriendin is, dan geef je daar toch niet om?