Mijn vriend zijn ouders zitten in een scheiding.

Liefde & Boys
#1

Ik heb inmiddels 3 jaar een relatie met een super leuke jongen. Afgelopen februari kondigde zijn moeder aan dat ze ging scheiden van zijn vader. Sinds dien is de relatie tussen de ouders verslechterd en zit mijn vriend tussen zijn ouders in. Hij heeft het zelf niet door, maar hij is er zo verzeild in geraakt en betrokken bij geraakt. Allebei zijn ouders praten met hem over hun onvrede en hij vind dat dat er maar bij hoort.
Ik als zijn vriendin weet gewoon niet meer hoe ik in deze situatie moet staan. Hoe kan ik hem helpen? Heeft iemand tips voor mij?

Liefs

#2

Help hem als hij er om vraagt. Laat weten dat je altijd klaar voor hem staat en je hem altijd wil helpen.

Je moet geen ongevraagde goede hulp gaan geven, want ondanks dat je het goed bedoelt kan het tegenwerken

#3

Ook mijn ouders liggen momenteel in scheiding en kan me goed voorstellen wat je vriend momenteel meemaakt. Ik denk niet dat jouw vriend een kant wilt kiezen (tenzij het gecompliceerder in elkaar zit), maar in mijn geval voelt mijn moeder zich vaak aangevallen als ik mijn mening over de situatie geef. Het is zeker niet makkelijk en ik denk dat je hem het beste kunt steunen door hem zijn verhaal te laten doen en inderdaad zoals hierboven is gezegd: leuke dingen doen, zorgen voor afleiding. Dit helpt bij mij in ieder geval erg goed!

Sterkte! :hugs:

#4

Inderdaad hem hard steunen ook als het wat minder gaat. Hij gaat door een hele moeilijke periode. Een scheiding is al niet makkelijk om te verwerken, maar de ouders kunnen het nog veel moeilijker maken, als ze zich verkeerd gaan gedragen. En hiermee bedoel ik bijvoorbeeld, de kinderen misbruiken om elkaar boodschappen toe te spelen, om te klagen over elkaar, om hun hart uit te storten. Daar zijn kinderen niet voor. Het zijn hun eigen problemen en ze moeten daar zelf een oplossing voor zoeken, zonder de kinderen te veel te belasten.

Zeg je vriend dus dat je er altijd bent voor hem, als hij behoefte heeft om te paten of om eens te kunnen ontsnappen aan de situatie thuis. En probeer het te aanvaarden als hij zelf ook eens een slechtere dag heeft waar hij zelf dan ook wat minder goed gezind is. Veel sterkte voor jullie allebei!

#5

Super bedankt voor jullie reacties. Ik vindt het ook onwijs knap dat jullie advies willen geven over deze situatie waar sommige in hebben gezeten en anderen nog in zitten! Ik kan persoonlijk mij deze situatie zo moeilijk voorstellen omdat ik dit nooit heb hoeven mee maken. Dus nogmaals super bedankt voor jullie open en eerlijkheid.

Het is helaas inderdaad zo dat hij tussen zijn ouders in staat en door een aantal hele nare dingen door zijn beide ouders zowat word gedwongen om aan zijn/haar kant te staan. Ook is hij een soort van doorgeef luik geworden voor beiden ouders. Gelukkig heeft hij zelf besloten dat hij geen informatie aan ouders doorgeeft over wat ze van elkaar vinden. Wel geeft hij de praktische info door zoals hoe laat de hond kan worden opgehaald bij oma. (oma is dus ook inmiddels een tussenpersoon)

Vandaag was ik even alleen in het huis van mijn schoonvader (en zijn zoons) omdat mijn vriend met zijn moeder(in haar huis) moest praten over een gebeurtenis dat zich de dag ervoor had afgesproken. Zijn vader kwam eerder thuis dan gepland en begon met mij te praten over hoe erg gekwetst hij was. Ik vond dit een erg moeilijk gesprek om te voeren maar ik had het gevoel dat het onwijs goed is als hij praat over zijn gevoelens. Maar natuurlijk super dubbel op. Want niets is gekker dan een huilende schoonvader die tegen je praat en heel veel details geeft. Ik doe het graag, als ik hem daar mee kan helpen! Maar de situatie is gewoon vreemd.

Halverwege dit gesprek kwam mijn vriend thuis. Na het gehele gesprek zijn wij naar boven gegaan. Ik vroeg hem hoe hij zich voelde en hij gaf aan dat hij zich er opgelaten over voelde. Ik kan mij dat heel goed voorstellen maar ik kon toch moeilijk weg lopen?! Ik voelde mij net zo opgelaten. Ik kan mij echt niet voorstellen hoe het is om zo tussen je ouders in te staan omdat ik uit een hecht gezin kom. Ik heb echt geen idee! Ik wil het zo graag goed doen.
Ik heb het idee dat ik iets verkeerd heb gedaan. Had ik hier gewoon van weg moeten lopen? Of had ik anders kunnen handelen?

Liefs

#6

Nee Kikie, je hebt helemaal niets verkeerd gedaan. Zijn ouders gaan hier zwaar in de fout. Zij mogen jullie nooit in zo’n situatie brengen.

Uiteraard is het goed om over gevoelens te praten, lucht het op, en heeft zijn vader dat nodig. Maar niet tegenover de kinderen. Daarvoor dienen kinderen niet! Dat hij dat tegenover zijn eigen vrienden doet, of desnoods naar een psycholoog gaat of zo, als hij daar behoefte aan heeft. Echt waar, wat een onvolwassen gedrag van zijn ouders zeg!

Jij als “schoondochter” hebt hier ook een hele moeilijke positie, want het is al helemaal moeilijk om te beslissen hoe je je gaat gedragen tegenover je schoonvader. Een huilende schoonvader zit denk ik niemand op te wachten!

Ik vind wel dat je vriend het goed aanpakt, bijvoorbeeld dit:

Laat jullie vooral niet meeslepen en als het echt te erg wordt, moet hij (NIET JIJ) misschien toch eens met zijn ouders praten, en proberen discreet aan te geven dat het zo niet verder kan. Zo maken ze nog alles stuk, niet alleen hun eigen relatie, maar ook die met hun kinderen.

Weet je hoe zijn broers er over denken?

#7

jullie zijn al drie jaar samen dus dit gaat jullie vast ook lukken. probeer er niet steeds over te beginnen want het is voor hem ook fijn als hij afleiding heeft en die kan jij hem juist geven. zorg dat je er voor hem bent en erover praat als hij dat wil, dit zijn geen makkelijke gesprekken. het lastige is dat er geen oplossingen zijn voor dit probleem dit is een tijdje zo en lost vanzelf op als er bij zijn ouders alles geregeld is. probeer hier dus ook geen oplossing voor te bedenken maar steun hem in deze tijd en luister wanneer hij dit wil. en ik zou het idd met hem over hebben om met zijn ouders te praten hoe hij zich hierin voelt. zijn ouders houden van hem en als hij laat weten dat hij dit zo niet wil en zich zo niet fijn voelt zullen zijn ouders een andere oplossing bedenken. als hij dit niet allen durft kun je altijd aanbieden mee te gaan, maar zorg wel dat hij hier zelf over praat en jij niet het woord gaat voeren.

succes ermee jullie komen er vast wel uit

#8

Ik heb ook zo’n periode doorstaan en voor mij was het al genoeg dat m’n vriend me vroeg hoe het ging en me een knuffel gaf. Uiteindelijk kan je ook niks anders doen dan er voor hem zijn, want jij kan als derde niks doen om de relatie van zijn ouders te verbeteren.