Hey iedereen,
ik ben een meisje van 17 en ben al 1 jaar en 2 maanden samen met mijn vriend.Mijn vriend is Zuid-Amerikaans. ik hou ontzetten veel van hem. Deze zomer ga ik met hem mee naar zijn familie in Peru. en gaan we ook nog samen met mijn eigen ouders op vakantie.
maar het problee,
Mijn vriend word altijd kwaad om de stomste dingen. een greep uit het assortiment:
We hebben nu examens (proefwerken) en ik moet dus veel leren en we hebben niet veel tijd om elkaar te zien. Ookal zitten we samen op school. dus ik bel hem elke dag (ik bel gratis) om zo toch nog wat van elkaar te horen. Dus ik belde hem en hij zij dat hij bijna klaar was met leren en dat ik dan binnen 5 min ofzo kon terugbellen. maar ik was van plan om te gaan douchen nadat ik hem had gebeld. Hij was ook van plan om na het studeren te gaan douchen. Dus ik zou hem bellen wanneer ik klaar was met douchen. Omdat mijn haar gekleurd is moet ik er enorm veel aan doen om het mooi te houden en ik moest ook nog mijn benen scheren dus het was al half tien. (ik moet om half tien naar boven om te gaan slapen) dus ik vroeg aan mama of ik nog even mocht bellen, dat mocht. Dus ik zei tegen hem dat ik het kort moest houden en blablabla. Alles OK. Later stuurt hij naar mij dat hij geirriteert geraakt van mij omdat ik nooit wil bellen?! en direct ophang?! ik bel verdomme 10 keer per dag wanneer er geen examens zijn. Daarna stuurde ik terug of ik hem even terug moest bellen. zodat ik het een tweede keer kon uitleggen. hij wou dit niet. Ik stuurde terug: oke, beslis nu of je wilt of ik bel of niet. ik stop met zagen. (dit vraag ik omdat als ik het niet vraag hij zegt dat ik niet genoeg moeite voor hem doe en blablabla, ik dek mezelf in) zijn antwoord? een droge: nee Toen ben ik gaan slapen
vervolg:
vandaag kwam ik op school aan en we hebben elkaar nog vlak voor de start van de examens even gezien. Hij zei sorry en ik zei dat het niet zo erg was. We gingen beide vrolijk naar onze examens afleggen. We hadden ook nog een paar dagen geleden afgesproken dat we na dat examen zouden afspreken in het park om toch nog even bij elkaar te zijn. Hij had gisteren gezegd (omdat hij geirriteert was, boos was) dat hij toch heel veel werk had en blalbalba. Nuja, dan niet. Dus vandaag ging ik er vanuit dat we niet gingen. en mijn vriendin was op dezelfde moment klaar dus konden we samen naar huis gaan (de bus kwam binnen 5 min en anders moet ik een heel uur wacht). Dus hij stond al op mij te wachten na ons examen. Maar ik dacht dus dat we niet meer gingen gaan. hij vroeg dan aan mij of we nog naar het park gingen, ik zei: het is makkelijker als ik samen met mijn vriendin de bus neem. Hij gaf me een kus op de mond en liep langs mij (ik vroeg of ik nog een knuffel mocht en hij zei: ik heb geen zin. Dit zegt hij namelijk altijd als hij boos is).
thuisgekomen wou ik heb opbellen met de huistelefoon want mijn beltegoed is op. zijn gsm staat af. heb hem 4 keer gebeld in 1 uur tijd. Nog steeds geen antwoord. heb hem nu een duidelijke sms gestuurd met wat ik er van denk…
dankje voor het lezen van mijn levensverhaal maar mijn vraag aan jullie is: dit was toch niet mijn schuld he? ik kon daar toch niets aan doen??
groetjes
Kim
Je doet best veel moeite voor hem. Vind ook niet dat je jezelf had hoeven indekken hoor… jij hield je aan de afspraak en hebt 'm al gebeld, dus wat wil ie dan nog meer? Vind het ook logisch dat je aan hebt genomen dat jullie niet meer naar het park gingen. Laat hem maar contact opnemen met jou als ie wil praten. Zeker als ie vaker kwaad wordt om zo’n kleine dingen!
)