Hee meiden!
Zoals de titel al zegt maak ik dit topic aan omdat mijn vriend, nouja, geen goede prater is.
En nu moeten jullie niet meteen denken dat het daarom slecht tussen ons gaat hoor, in tegen deel zelfs! Maar af en toe vind ik deze eigenschap van hem gewoon vervelend. Even wat uitleg:
Ik vind praten altijd heel erg belangrijk. Zo kan je je gevoelens delen, emoties uiten, leer je mensen goed kennen, enzovoort. Daarbij is praten ook gewoon heel gezellig (:
Mijn vriend denkt hier helaas anders over (daarvoor is het natuurlijk ook een jongen hè) en deelt zijn gevoelens en gedachtes helemaal niet graag, vindt het niet bijzonder om te zeggen wat hij die dag heeft gedaan en houdt er dus helemaal niet van om veel te zeggen. Behalve als hij gedronken heeft, maar dat terzijde.
Een voorbeeld is als we gaan uiteten. We praten over dingen die ons interesseren, maar toch zegt hij niet veel. Ik ben steeds diegene die het onderwerp begint en die er het laatst iets over te zeggen heeft. Het is niet zo dat onze gesprekken hierdoor stroef verlopen, maar toch vind ik het vervelend dat hij niet zoveel in te brengen heeft. Af en toe kijkt hij dan voor zich uit en vraag ik bijvoorbeeld waar hij aan denkt. Ook dat wil hij nooit zeggen. Daardoor ga ik me altijd afvragen of ik soms saai ben, of zoiets dergelijks. Een gedachte die ik niet zo fijn vind!
Nu is mijn vraag aan jullie of jullie dit herkennen en of jullie hier tips voor hebben. Dat zou ik erg waarderen!
Liefs,
Fransje