ik begin een nieuw topic . But
Haters gone be hated = KARMA
Sommige stukje zijn bedacht . Andere ervaren.
Veel leesplezier .
Ik liep de trap op. Ik zat alweer onder de schrammen. Hopelijk zag mijn moeder het niet.
Ik was het pesten zo zat. Waarom ik? De enige die me hielp was Tim. Hij is een echte vriend, maar misschien wel meer…
“Haha Sylvie, leuke kleren,” riep Isa. We stonden op de trap en opeens had ze mijn tas. Voor ik het wist
had ze hem van de trap gegooid. Ik was woest…
Ik had haar tas al vast. ‘Als je het maar waagt!’ gilde ze.
Waarom ook niet ? Ik kreeg eindelijk de kans.
‘Sylvie, doe dat nou niet,’ zei Noa.
Isa grinnikte: ‘Haar tas was toch maar zeven euro. Arm kind.’
Ik probeerde mezelf echt te beheersen, ik kon haar zo slaan. Isa gilde en ik schreeuwde.
Waarom deed ik dit? Tim greep me aan mijn arm, hij kalmeerde me.
Het laatste uur was gym. Ik kletste wat met Laura en Fleur. Hun vertrouwde ik .
‘Ik denk dat Tim verliefd op mij is,’ zei Fleur.
‘En ben jij ook op hem?’ zei ik met een kop als een biet .
‘Nee,’ riep Fleur.
‘OK.’
Het weekend was weer voorbij. Ik moest weer naar school.
Weer een week lang gepest en geklier.
Ik had een tijd geleden tegen mijn vriendin gezegd dat ze me plaagde . Maar ze zei " plagen is niet zo erg als pestte en het gaat wel over ".
Maar het werd erger en erger. Maar niet alleen ik was de pineut . Ook Alicia.
Ze noemde haar een raar wijf . Ik deed mee .
Misschien zouden ze mij dan niet pesten .
Maar nee hoor.
Alicia en ik werden vrienden . We zaten in het zelfde schuitje .
Ik zag zo haar kunstwerken die ze aan niemand anders liet zien .
Ik vond juist dat ze die moest laten zien . Ze stond onvoldoende voor handvaardigheid . Als de docent haar kunst zag zou ze dat meteen veranderen. We waren goede vrienden.
Ik voelde me toch alleen. Ik werd onzeker. Ik was bang , heel bang.
.