Mijn vader

Lifestyle
#1

Sorry meiden, dat ik voor de tweede keer deze avond een topic open.
Maar ik zit er echt nu helemaal doorheen. Er is niemand thuis, en ik kan maar niet stoppen met huilen… Hier mijn verhaal:

Vijf jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Ik heb eerst 3,5 jaar bij mijn vader gewoond ( woon nu al 1,5 jaar bij mn moeder, wegens huiselijk geweld). In die tijd is hij hertrouwd en kwam zij met haar zoon bij ons wonen.
Mijn vader is een stiekeme alcoholist en een borderliner, die combinatie gaat duidelijk niet samen.
Mijn vader is vorig jaar gescheiden van zijn tweede vrouw. Hij is 2,5 jaar met die vrouw samen geweest. In die tijd is mijn vader 4x opgepakt wegens huiselijk geweld. Eerst kon ik het nooit geloven, maar blauwe plekken en opgenome gesprekken liegen niet.
Als mijn vader begon met drinken in de avond, was hij om 9 uur zo lam als een konijn. Zodra ik dat zag, begon ik alle flessen wijn/bier leeg te gooien die ik maar kon vinden. Ik wist gewoon, als hij te veel drinkt word het zijn dood.

Nu, 1 jaar later, is mijn vader helemaal alleen. Hij is altijd dronken, hij verkoopt alles uit zijn huis, zijn bed, zijn bank, zijn tafel echt alles.
Op zijn hyves kijk ik elke avond, want hij is daar actief en zet altijd dingen in zn wie, wat waar.
Een paar dagen geleden stond daar: hoop dat ik morgen niet meer wakker word.
Volgende dag heb ik gebeld, en hij klonk dronken, depressief.
Gister stond er: erg moe, geen idee waar ik eten vandaag moet halen + met een biertje in de zon. OM 15:05.
Vandaag, nu krijg ik een sms: fijne paasdagen sanne.
Dus ik denk ik ga op zn hyves kijken. Staat er: hele moeilijke dag, heb echt geen zin meer in het leven, zie het echt niet meer zitten.

Ik weet dat het misschien een schreeuw om aandacht is. Maar het doet mijn zo pijn.
Heb namelijk altijd gezegt; hij gaat dood aan de drank of zelfmoord, het is alleen wachten wanneer.

Ik hoop dat jullie mijn verhaal begrijpen, het is natuurlijk niet alles, maar in grote lijnen…

#2

Wow, kan je hiermee niet je moeder praten?

#3

Nee, mijn moeder denkt alleen maar slecht over hem, en snapt mijn verdriet niet.

#4

Zoek hulp op voor je vader, als hij misschien wel echt dood gaat door de drank/zm, dan ga jij je écht schuldig voelen dat je niet in hebt gegrepen. Misschien was het voorheen een schreeuw van aandacht, maar als hij het dan nu serieus bedoeld…

#5

Kun je inderdaad geen contact opnemen met een bepaalde instelling?

#6

Zovaak heb ik hulp gezocht, maar het is al 3x afgewezen omdat het hem niet verplicht word. Ze zeggen dat het vrijwillig moet…

#7

Hmm wat een kutsituatie, ja er is niet echt veel wat jijzelf voor je vader kan doen dat hij zelf in handen. Ik weet niet of je gelovig bent? maar als ik heel verdrietig ben ga ik altijd bidden.

#8

#ElectricAnn Het zou haar schuld niet zijn, absoluut niet.

En je moet er met je moeder over praten, er echt voor gaan zitten. Zoek ook hulp bij je mentor, vertrouwenspersoon voor jezelf. En voor hulp voor je vader weet ik niet waar je dta kan vinden.

Succes meid!

#9

Ik bid elke dag voor mn vader.
Maar zal het een hint zijn. Dat hij nu al smst: fijne pasen sanne?
Dat is namelijk pas over 4 dagen…

#10

Heeft je geen ooms of tantes aan je vaders kant waarmee je erover kan hebben.

#11

De familie van mijn vaders kant zie ik nooit.
Hele grote familie ruzie geweest etc.

#12

Wow wat heftig! Ik weet ook niet goed hoe je je vader kunt helpen, want als hij het zelf niet wil, kan hij inderdaad niet gedwongen worden. Kun je er niet een keer serieus met hem over proberen te praten? Hem uitleggen hoe erg je het vindt, dat je wil dat hij hulp krijgt, en dat je bang bent dat het geen aandachtsschreeuw is (hoewel dat evengoed zou kunnen), maar dat het echt zijn dood wordt. Misschien dat het helpt als je als zijn eigen dochter toch hem door probeert te dringen. En ik zou toch tegen je moeder vertellen hoe erg je ermee zit, hij is toch je vader, en dat zal zijn ook moeten begrijpen. Heel veel sterkte ermee!

#13

klinkt vreselijk, praat je nog veel met je vader of zie je hem nog wel eens? Misschien kun je hem zelf proberen over te halen om zich op te laten nemen, of in elk geval iets proberen daarmee (ook al weet je dat hij dat niet wilt)…

ik zou zelf denk ik alsnog contact opnemen met een zelfmoordinstelling of hoe die dingen dan ook heten, want volgens mij mag je wel opgenomen worden met zelfmoordneigingen, gewoon blijven proberen.
Dat is mijn advies he, je kunt er ook voor kiezen om het niet te doen, maar ik denk, of het nou helpt of niet, dat het wat meer rust geeft voor jezelf. sterkte.

#14

Bij hem inwonen. Als je zoveel om hem geeft. Zo kan je hem steunen & helpen
& beschermen tegen toekomstige fouten.

#15

Naja ik heb mn vader sinds oktober 2010 niet meer gezien. Ik moet hem altijd bellen of smsen, maar hij zou nooooit wat uit zichzelf laten horen of mij uitnodigen om bij hem te eten ( wat we tot oktober 2010 iedere maandag deded), tot denet.

#16

Wat erg :astonished:, mijn advies euhm, wat al is gezegd: nogmaals proberen contact op te nemen met hulpinstellingen/familie…
Heel veel sterkte, ik hoop dat het goed afloopt.
Hou je goed meid :sob::muscle:

#17

Schat dat gaat niet zo makkelijk. Ik ben uit huis gegaan met mn broertje wegens huiselijk geweld.
Als je te dicht bij hem komt met je gedachte. ( ik weet ff niet hoe je het uitlegt).
Dan doet hij hele rare dingen, en die dingen wil je niet weten.

De reden waarom mijn moeder is gescheiden van hem is dat hij een mes op haar keel heeft gezet toen hij dronken was, en toen kwam ik beneden.

#18

Wow, nou. Misschien bezoeken? Als het mag, kan & veilig is?

#19

Ik heb echt medelijden met hem. Ik weet dat je net verteld dat hij hele erge dingen heeft gedaan, maar alcoholisme is een ziekte waardoor je dat soort dingen gaat doen. (Geen excuus voor het aan de drank raken, maar als je het eenmaal bent ben je niet jezelf.)

Ik zou hulp zoeken bij de vertrouwenspersoon op school. Zij hebben verdere contacten voor als je hulp voor hem wil zoeken. Die persoon mag niets van wat jij zegt doorvertellen aan jouw mentor, leraren of ouders.

#20

Misschien met je vader praten? Hij geeft zelf aan dat de situatie niet verder kan zo. Misschien kan hij naar een afkickkliniek ofzo zodat hij zijn leven weer op de rails heeft, of in ieder geval met een hulpverlener praten.
Als hij dit niet wilt valt er weinig te doen denk ik omdat je iemand inderdaad niet kan dwingen.
Heel veel sterkte!